ορισμός της ιδιοπαθούς
Η λέξη ιδιοπαθή είναι ένα χαρακτηριστικό επίθετο του οποίου η χρήση δίνεται κυρίως κατόπιν αιτήματος του ιατρικός τομέας. Στην ιατρική μιλούν για ιδιοπαθή όταν κάτι παρουσιάζει τις συνθήκες αυθόρμητης διακοπής, ή αποτυχίας, όταν τεκμαίρεται ότι η αιτία που προήλθε είναι σκοτεινή ή άγνωστη. Δηλαδή, θέτοντάς το με πιο ανεπίσημους όρους, το επίθετο ιδιοπαθή εφαρμόζεται γενικά όταν κάποιος θέλει να δώσει λογαριασμό μια ασθένεια της οποίας η αιτιολογία είναι άγνωστη μέχρι στιγμής. Εν τω μεταξύ, η αιτιολογία είναι η επιστήμη που είναι αφιερωμένη στη μελέτη των αιτιών που προκαλούν τα πράγματα και στην περίπτωση της ιατρικής αφορά ακριβώς την παθογένεση.
Συγκεκριμένα, η ιδιοπαθή είναι ένας όρος που αντιστοιχεί στο Νοσολογία, όπως ονομάζεται η επιστήμη που ασχολείται με την περιγραφή, εξήγηση, διαφοροποίηση και ταξινόμηση ασθενειών και παθολογικών διεργασιών, δηλαδή σε αυτόν τον κλάδο της ιατρικής στον οποίο αποκτά μια περιβόητη παρουσία. Όταν, για παράδειγμα, υπάρχουν αιτίες μιας πάθησης που είναι πολύ λίγες γνωστές, αλλά φυσικά υπάρχει ένα τμήμα του πληθυσμού που τους εκδηλώνει, θα ειπωθεί ότι μια τέτοια κατάσταση είναι ιδιοπαθή.
Μέχρι στιγμής, με ορισμένες ασθένειες, το φάρμακο δεν μπόρεσε ακόμη να αποδείξει μια αιτία που δικαιολογεί το μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων που τις εκδηλώνουν, οπότε στις περιπτώσεις αυτές ο όρος φθάνει τη μέγιστη έκφρασή του. Σε κάθε περίπτωση, όπως γνωρίζουμε, η επιστήμη και η ιατρική δεν αναπαύονται στην αναζήτηση λύσεων, φαρμάκων και θεραπειών που μειώνουν ή κάνουν άμεσα ασθένειες και ασθένειες που επηρεάζουν τα ανθρώπινα όντα να εξαφανίζονται, τότε, καθώς οι επιστημονικές εξελίξεις ευημερούν και δείχνουν πιο θετικά αποτελέσματα, η το ποσοστό των ιδιοπαθών ασθενειών θα μειωθεί σημαντικά. Η ιατρική και η επιστήμη προχωρούν για αυτόν τον στόχο φυσικά.
