ορισμός της μεσημβρινής
Ο όρος νότιος ας αναφερθούμε εκείνο του νότου ή γεωγραφικό μεσημέρι.
Το νότο ή το μεσημβρινό, είναι το βασικό σημείο, σε έναν μεσημβρινό που δείχνει την κατεύθυνση προς το Νότιο Πόλο. Είναι, μαζί με το Βορρά, τη Δύση και την Ανατολή ένα από τα τέσσερα βασικά σημεία και λόγω της θέσης του είναι αντίθετο προς το Βορρά.
Στο βόρειο ημισφαίριο συμπίπτει με τη θέση του ήλιου το μεσημέρι, ωστόσο, το αντιτίθεται στο νότιο ημισφαίριο και θα είναι το βασικό σημείο που θέτει τη θέση του ήλιου το μεσημέρι.
Τότε, θα καλείται με αυτόν τον τρόπο, τόσο το βασικό σημείο όσο και η κατεύθυνση, η οποία, κατά συνθήκη, αντιπροσωπεύεται στην κάτω περιοχή των χαρτών, των σχεδίων και των χαρτών. Έτσι, η μεσημβρινή γραμμή στον ορίζοντα διέρχεται από δύο σημεία, το βορρά και το νότο, που αντιστοιχεί στο νότο, είναι από το νότο και ανήκει σε αυτό, θα ονομάζεται νότιο, κυρίως, αν και μπορεί επίσης να εμφανίζεται ως νότιο ή νότιος.
Ο νότιος όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη μερίδες και υποδεικνύει την αστρονομική προέλευση και το σημείο αναφοράς που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν είναι απαραίτητο να εντοπιστεί ο νότος, καθώς συμπίπτει με το μεσημέρι και με τη στιγμή κατά την οποία ο ήλιος είναι στο υψηλότερο σημείο του στον ορίζοντα. Είναι πολύ απλό, αν είχαμε μια μέρα στον ήλιο, να ανακαλύψουμε πότε φτάνει η ώρα του μεσημέρι, καθώς οι σκιές των αντικειμένων ή του εαυτού μας, κάθετα, θα δείχνουν στον άξονα Βορρά-Νότου, επιτρέποντάς μας να δούμε τον εαυτό μας δείτε τα ολόκληρα στις αναφερόμενες σκιές.
Ιστορικά, η τοποθεσία του νότου ήταν πολύ σημαντική κατόπιν εντολής πλοήγησης και προσανατολισμού, γιατί αυτό μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε με ακρίβεια την ώρα του μεσημέρι. Ωστόσο, η έλευση τεχνολογιών όπως το GPS, άφησε μερικές σπιτικές ή απλές μεθόδους, όπως αυτές που αναφέρονται, αχρησιμοποίητες ή ξεπερασμένες, για να μπορέσουν να εντοπίσουν το μεσημέρι.
