ορισμός του τυφώνα
Ένας τυφώνας είναι μια κίνηση υψηλής ταχύτητας μάζας αέρα που προέρχεται από τροπικές περιοχές. Βασικά είναι ένα σύνολο καταιγίδων που περιστρέφονται γύρω από ένα κέντρο χαμηλής πίεσης που προκαλεί ανέμους και βροχή. Στο βόρειο ημισφαίριο, αυτή η στροφή είναι αριστερόστροφα, ενώ στο νότιο ημισφαίριο η στροφή είναι ίση με δεξιόστροφα. Αυτά τα φαινόμενα μπορούν να παρατείνουν τη διάρκειά τους για έως και δύο εβδομάδες και έχουν ανέμους που ξεπερνούν τα 100 χιλιόμετρα την ώρα.
Οι περιοχές που είναι επιρρεπείς σε τυφώνες είναι αυτές που αντιστοιχούν στον Κόλπο της Βεγγάλης, τις Φιλιππίνες, την Κίνα και τη λεγόμενη λεκάνη του Ατλαντικού. Το τελευταίο είναι συνήθως το πιο αναγνωρισμένο για την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του Ατλαντικού Ωκεανού, του Κόλπου του Μεξικού και της Καραϊβικής Θάλασσας. Εκεί, η περίοδος που επηρεάζεται από τον τυφώνα διαρκεί από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο. Ακριβώς για αυτές τις περιοχές όπου εμφανίζονται συχνότερα, είναι επίσης γνωστές ως "τροπικοί κυκλώνες". Στην πραγματικότητα, αυτό το όνομα του τυφώνα συνδέεται με το όνομα που έλαβε ο Μάγια θεός των ανέμων και των καταιγίδων, που ονομάζεται έτσι: τυφώνας.
ο Ο τυφώνας αρχίζει να σχηματίζεται από την υγρασία που παράγεται με εξάτμιση και θερμότητα από το νερό, όταν μια μάζα αέρα αρχίζει να περιστρέφεται προς τα πάνω.
Το μάτι του τυφώνα παραμένει ζεστό προκαλώντας τη συμπύκνωση του νερού. ζώνες καταιγίδων στροβιλίζονται από τις πλευρές του. Μετά από λίγο, οι τυφώνες αρχίζουν σταδιακά να εξαφανίζονται.
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικές περιστάσεις. Ένα από αυτά μπορεί να είναι το γεγονός ότι πηγαίνετε στην ξηρά και χάνετε επαφή με το ζεστό νερό που παρέχει τροφή. Ένα άλλο μπορεί να είναι να παραμείνει στον ωκεανό για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφαιρώντας τη θερμότητα από το νερό που του επιτρέπει να συνεχίσει. Είναι επίσης πιθανό να καταποθεί από άλλη ζώνη χαμηλών πιέσεων. ή η είσοδος σε κρύα νερά είναι μια άλλη πιθανότητα. Από τη δεκαετία του 1960, κυβερνήσεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω των επιστημονικών και τεχνολογικών τους οργανισμών, έχουν δοκιμάσει μεθόδους τεχνητού διασκορπισμού, όπου οι στρατηγικές είναι να προκαλέσουν ορισμένες από αυτές τις αιτίες του τερματισμού ενός φαινομένου τυφώνα.
Οι τυφώνες, όπως και τα περισσότερα άλλα φυσικά φαινόμενα, μπορούν να μετρηθούν σε σχέση με την έντασή τους και το μέγεθος με το οποίο εκδηλώνονται. Για αυτό, χρησιμοποιείται μια κλίμακα που ονομάζεται Saffir-Simpson. Σύμφωνα με αυτήν την κλίμακα, που κυμαίνεται από το σημείο 1 έως το 5, εκείνα που αντιστοιχούν στη χαμηλότερη πυκνότητα θα έχουν σημεία μεταξύ 1 και 2, ενώ 4 και 5 θα είναι εκείνα υψηλής έντασης.
Τα φαινόμενα τυφώνα αναφέρονται συχνά με ένα συγκεκριμένο όνομα. Για παράδειγμα, ο τυφώνας Κατρίνα, που συνέβη το 2005, προκάλεσε περισσότερους από 2.000 θανάτους στη Νέα Ορλεάνη, Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή σε αυτήν τη χώρα, και ταυτόχρονα, αυτή που προκάλεσε το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος για το κράτος, όσον αφορά τις επισκευές στην πόλη (75 εκατομμύρια δολάρια).
Σήμερα, χάρη στα μέσα που παρέχονται από τις τεχνολογικές εξελίξεις, είναι δυνατό να κάνουν οι επιστήμονες προβλέψεις για το πώς θα είναι το μονοπάτι ενός τυφώνα, παρόλο που υπάρχουν ακόμα πολλά άγνωστα σχετικά με αυτό το ζήτημα. Σίγουρα, με τις τελευταίες ζημιές που προκλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μελέτες που αποσκοπούν στην πρόβλεψη του σχηματισμού και της εξέλιξής τους θα τείνουν να γίνουν.
