ορισμός του υψηλού
Αυτό που είναι εξαιρετικό, λαμπρό, τέλειο, αξιοθαύμαστο και ανυψωμένο σε σχέση με το είδος ή το πλαίσιο στο οποίο ανήκει
Ο όρος θαυμάσιος χρησιμοποιείται όταν θέλετε να δώσετε μια περιγραφή του τι θεωρείται εξαιρετικό, λαμπρό, τέλειο, αξιοθαύμαστο, όμορφο, πολύ μεγάλο και πολύ υψηλό όσον αφορά και σε σχέση με το είδος ή το πλαίσιο στο οποίο ανήκει.. Για παράδειγμα, "η παρουσίαση της Φιλαρμονικής ήταν ένα πραγματικά υπέροχο γεγονός."
Σύνδεση με την τέχνη και τη λογοτεχνία
Είναι μια έννοια που σχετίζεται ιδιαίτερα με την τέχνη και τη λογοτεχνία και γι 'αυτό χρησιμοποιείται ευρέως και στα δύο πλαίσια για να δείξει με ακρίβεια την υπεροχή ενός θεατρικού έργου, ενός γραπτού έργου, ενός πλαστικού έργου, μεταξύ άλλων εναλλακτικών.
Προέλευση του όρου
Εν τω μεταξύ, η προέλευση του όρου χρονολογείται πολλά χρόνια, πιστεύεται μεταξύ του 3ου και του 1ου αιώνα π.Χ., αποδίδοντάς τον στον Έλληνα συγγραφέα και καθηγητή ρητορικής Longinus, ο οποίος ανέφερε αυτή τη μέγιστη αισθητική κατηγορία στο έργο του που ονομάζεται Στο Sublime για να προκριθούν αυτές οι καλλιτεχνικές δημιουργίες που μπορούν να κατακτήσουν και να προκαλέσουν τη μέγιστη απόλαυση στους αναγνώστες ή τους θεατές.
Κλειδιά για να επιτύχετε μια υπέροχη εργασία
Σε αυτό το έργο, ο Longino, πρότεινε πέντε διαφορετικούς τρόπους για να φτάσετε ή να φτάσετε στο υψηλό, μέσω σημαντικών σκέψεων, ισχυρών συναισθημάτων, σωστής φαντασίας, συνεκτικής διευθέτησης λέξεων και αξιοποίησης ορισμένων μορφών, τόσο του λόγου όσο και της σκέψης. Αλλά δίνει επίσης μια ιδιαίτερη αξία και σημασία για το ταλέντο και το πάθος του καλλιτέχνη ή του συγγραφέα, αφού χωρίς αυτές τις δύο έμφυτες ιδιότητες είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί ο βαθμός του υψηλού σε μια δημιουργία.
Αυτή η πραγματεία ήξερε πώς να ήταν κατά τη διάρκεια της εποχής της και πολύ αργότερα, επειδή συνέχισε να είναι ένα κείμενο με επιρροή σε άλλες εποχές, μια σπουδαία διδασκαλία για όσους στη λογοτεχνία ή στην τέχνη μπορούν να χαρακτηριστούν ως υψηλές.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η ιδέα το περιγράφει αυτό ακραία ομορφιά που μπορεί να δημιουργηθεί σε όποιον συλλογίζεται το υπέροχο γεγονός μια γοητεία που φυσικά ξεπερνά κάθε λογικό.
Εν τω μεταξύ, για πολλά χρόνια, ακόμη και αιώνες, αυτή η ιδέα που αναπτύχθηκε από τον Longinus παρέμεινε πρακτικά κρυμμένη και άγνωστη στα περισσότερα ανθρώπινα όντα, μέχρι περίπου τον δέκατο έκτο αιώνα στον οποίο ορισμένοι συγγραφείς όπως ο Francesco Rebortello το διαδόθηκαν ξανά μέσω της επανέκδοσης του κλασικού έργου του Longinus , τότε, σιγά-σιγά επιβλήθηκε και μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν ανακαλύφθηκε ξανά τη στιγμή της σκηνής που είναι γνωστή ως Αναγέννηση.
Αν και, αξίζει να σημειωθεί, ότι είναι δικό του Η μέγιστη χρήση και η δημοτικότητα θα επιτευχθούν λίγο αργότερα κατόπιν αιτήματος των μπαρόκ και ρομαντικών κινήσεων.
Πράγματα που προκαλούν απόλαυση και υψηλή απόλαυση
Τώρα, πρέπει να τονίσουμε ότι παρόλο που, όπως είπαμε, η ιδέα γεννήθηκε συνδεδεμένη με την τέχνη και τη λογοτεχνία για να εκφράσει το μεγαλείο που μπόρεσαν να επιτύχουν ορισμένα έργα, με την πάροδο του χρόνου και τη φανταστική διάδοσή του, ο όρος θαυμάσιος έχει μεταφερθεί άλλα πεδία και δραστηριότητες και γι 'αυτό χρησιμοποιείται επίσης για να αναφερθεί σε εκείνα τα πράγματα που προκαλούν απόλαυση και υψηλή απόλαυση, επίσης σε άτομα που εκτελούν κάποια εξαιρετική εργασία ή απόδοση στις εργασίες τους.
Έτσι, η ιδέα εφαρμόζεται για να δείξει την τελειότητα ενός εικονογραφικού έργου και ενός θεατρικού έργου, αλλά και το εξαιρετικό κέικ που κάνουν σε μια καφετέρια στην οποία συνήθως πηγαίνουμε: είναι υπέροχη ». "Η απόδοση του παίκτη του τένις στο τελευταίο του παιχνίδι ήταν υπέροχη, το καλύτερο που τον έχουμε δει στην καριέρα του."
