ορισμός της επέκτασης στο εξωτερικό
Ο τίτλος της «Εξωτερικής επέκτασης» έχει απονεμηθεί σε αυτό το ιστορικό φαινόμενο που έλαβε χώρα τον 15ο και 16ο αιώνα στα χέρια της Ευρώπης. Η επέκταση του εξωτερικού δεν ήταν τίποτα άλλο από αυτό που επέτρεπε σε δύο κόσμους τόσο διαφορετικούς και απόμακρους μεταξύ τους, όπως η Ευρώπη και η Αμερική να συναντηθούν για πρώτη φορά στην ιστορία. Το όνομα έχει δοθεί σε αυτήν την περίοδο από τότε που ήταν η στιγμή της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής προόδου στις θάλασσες και τους ωκεανούς του πλανήτη με οικονομικούς και στρατιωτικούς στόχους.
Η επέκταση στο εξωτερικό είχε τα αίτια ή την προέλευσή του στον αποκλεισμό που οι Άραβες πραγματοποίησαν στο τέλος του Μεσαίωνα στην πόλη της Κωνσταντινούπολης. Αυτός ο αποκλεισμός σήμαινε για τους Ευρωπαίους την απώλεια επαφής με όλες τις ανατολικές αγορές, τόσο με τη Μέση Ανατολή όσο και με την Άπω Ανατολή. Με αυτόν τον τρόπο, η ευρωπαϊκή ικανότητα και η επιθυμία να συνεχίσει να αυξάνεται οικονομικά ήταν αυτό που οδήγησε, πρώτα τους Πορτογάλους και μετά τους Ισπανούς, να εξερευνήσουν τους ωκεανούς αναζητώντας μια νέα διαδρομή άφιξης σε αυτά τα μακρινά εδάφη. Ωστόσο, στην πορεία, κατέληξαν να γνωρίσουν τις ηπείρους της Αφρικής (από τις οποίες γνώριζαν μόνο τον Βορρά) και την Αμερική.
Από τη στιγμή που επιτεύχθηκε τελικά η Αμερική (το 1492 στα χέρια του Christopher Columbus, που εκπροσώπησε το Ισπανικό στέμμα), η επέκταση της Ευρώπης στο εξωτερικό επιταχύνθηκε με έναν απίστευτο τρόπο. Έτσι, τα περισσότερα από τα δυτικά ευρωπαϊκά έθνη ξεκίνησαν μια άγρια αναζήτηση για νέες περιοχές: Ισπανία, Πορτογαλία, ιταλικές πόλεις, Αγγλία, Ολλανδία, Γαλλία και πολλά άλλα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση και τον αποικισμό ενός μεγάλου μέρους του πλανήτη, ιδίως της αμερικανικής ηπείρου, το οποίο χωρίστηκε σε ευρωπαϊκά χέρια χωρίς να σέβεται την προηγούμενη ύπαρξη γηγενών πολιτισμών.
Τέλος, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτή η επέκταση στο εξωτερικό δημιουργήθηκε ξανά στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά στη συνέχεια με το όνομα του ιμπεριαλισμού. Από εκείνη τη στιγμή, ο Ευρωπαίος άντρας τελείωσε να αποικίσει τα εδάφη του πλανήτη για τα οποία δεν είχε καμία πολιτική εξουσία και το οποίο περιορίστηκε μόνο στην οικονομική εκμετάλλευση, όπως σχεδόν ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος, η Αυστραλία και ορισμένες περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας.
