ορισμός του ιδιωτικού τομέα
Ο ιδιωτικός τομέας είναι το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας που δεν ελέγχεται από το κράτος. Ενώ στον δημόσιο τομέα ο πρωταγωνιστικός ρόλος βρίσκεται στα χέρια του κράτους, στον ιδιωτικό τομέα η εταιρεία είναι το θεμελιώδες στοιχείο.
Όταν λέμε ότι η ιδιωτική εταιρεία είναι ο κινητήρας αυτού του τομέα, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι δεν έχει σημασία ποιος είναι ο όγκος του ή τη νομική μορφή που έχει. Μια εταιρεία μπορεί να δημιουργηθεί από ένα άτομο ανεξάρτητα ή από χιλιάδες εργαζόμενους και νομικά έχει διαφορετικές οργανωτικές επιλογές (περιορισμένη εταιρική σχέση, ανώνυμη εταιρεία, εταιρική σχέση, προσωρινή ένωση εταιρειών ή UTE ...). Σε κάθε περίπτωση, ο κύριος στόχος του ιδιωτικού τομέα είναι το οικονομικό όφελος μέσω των προϊόντων ή των υπηρεσιών που προσπαθεί να εμπορευματοποιήσει σε μια αγορά στην οποία ανταγωνίζεται με άλλες εταιρείες.
Με στόχο να κερδίσετε χρήματα
Το οικονομικό όφελος είναι η θεμελιώδης πτυχή του ιδιωτικού τομέα, αλλά όχι το μόνο. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι διάφορες εταιρείες δημιουργούν απασχόληση στους διάφορους οικονομικούς τομείς και η απασχόληση έχει μια προφανή κοινωνική και όχι αποκλειστικά οικονομική διάσταση.
Ένα άλλο σχετικό ζήτημα στον ιδιωτικό τομέα είναι η κοινωνική του ευθύνη. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες εταιρείες έχουν ενσωματώσει κριτήρια που δεν είναι αποκλειστικά οικονομικά για να καθοδηγήσουν τη δραστηριότητά τους. Θα μπορούσατε να πείτε ότι η ηθική και ορισμένες αξίες μπορούν να είναι μέρος του επιχειρηματικού πνεύματος. Αυτή η πραγματικότητα λαμβάνει ένα όνομα, Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (CSR). Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των εταιρειών είναι ότι η κοινωνική τους διάσταση (για παράδειγμα, η δέσμευσή τους για το περιβάλλον) είναι εθελοντική.
Συζήτηση για τον ιδιωτικό τομέα ή τον δημόσιο τομέα
Υπάρχει μια κλασική συζήτηση στα οικονομικά σχετικά με τη σημασία των δύο τομέων. Από ορισμένες πολιτικές θέσεις, ο ρόλος της ιδιωτικής ή της δημόσιας σφαίρας υπερασπίζεται. Για ορισμένους, ο δημόσιος τομέας πρέπει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί, καθώς αποτελεί εγγύηση της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και επιτρέπει στις κοινωνικές ανισορροπίες να μην τρέχουν τόσο βαθιά. Για άλλους, ο δημόσιος τομέας είναι αναποτελεσματικός, πολύ ακριβός και παρεμβατικός, οπότε καταλαβαίνουν ότι ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως ο πραγματικός κινητήρας της οικονομίας και να περιορίσει το κοινό στην ελάχιστη έκφρασή του.
Από ιδεολογική άποψη, οι υποστηρικτές του ιδιωτικού τομέα θα ήταν οι φιλελεύθεροι ή νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί σχηματισμοί και οι υπερασπιστές του κοινού θα ήταν οι σοσιαλδημοκρατικές ιδεολογίες.
Στην πράξη, οι δύο τομείς σχετίζονται στον οικονομικό τομέα, δεδομένου ότι ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες διαχειρίζονται ιδιωτικοί φορείς μέσω παραχωρήσεων ή υπεργολαβίας υπηρεσιών.
