ορισμός του νεογνού
Ονομάζεται νεογνό στο νεογέννητο μωρό, το οποίο είναι ένα μωρό που είναι 30 ημερών ή λιγότερο, μετράται από την ημέρα της γέννησής του, είτε ήταν με φυσική γέννηση είτε με καισαρική τομή. Η λέξη ισχύει τόσο για τα μωρά που γεννήθηκαν πριν από τον χρόνο τους, εγκαίρως ή μετά από εννέα μήνες εγκυμοσύνης.
Αν και είναι ένα πολύ σύντομο στάδιο της ζωής, Οι αλλαγές που συμβαίνουν μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ αποφασιστικές συνέπειες για το υπόλοιπο της ζωής του νεογέννητου, διότι κατά τη διάρκεια αυτών των περίπου 30 ημερών θα ανακαλυφθούν όλα τα συγγενή ή γενετικά ελαττώματα με τα οποία θα μπορούσε να γεννηθεί το νεογέννητο, ακόμη και αν εντοπιστεί κάποια ασθένεια, μπορεί να αντιμετωπιστεί σχεδόν από την αρχή της και κατά συνέπεια να αποφευχθούν μελλοντικές ασθένειες που γίνονται πιο περίπλοκα ως αποτέλεσμα του χρόνου.
Μετά τη γέννηση, θα πραγματοποιηθεί μια σειρά δοκιμών και πολύ συγκεκριμένων εξετάσεων που θα επιτρέψουν τον προσδιορισμό της υγείας ή, αντίθετα, κάθε ασθένειας που υποφέρει το νεογέννητο. Για παράδειγμα, ένα από τα πιο συνηθισμένα είναι μέσω του τεστ Apgar, το οποίο αποτελείται από απλές καρδιαγγειακές και νευρολογικές παραμέτρους με βαθμολογία από 0 έως 10, θα είναι δυνατόν να γνωρίζουμε την κατάσταση του νεογέννητου σε σχέση με τις προαναφερθείσες ερωτήσεις. Όποιος σκοράρει 8 και άνω θα θεωρείται εντελώς υγιής.
Όσον αφορά το βάρος, το πρότυπο δηλώνει 3.250 - 3.500 για άνδρες και 3.000 - 3.250 για γυναίκες.
Για να μάθετε εάν υπήρξε σημαντική αλλαγή, συνιστάται να επαναλάβετε τις εξετάσεις σε 48 ώρες, πριν από την αποβολή του μωρού και της μητέρας του.
Το νεογέννητο θα απαιτεί συνεχή φροντίδα και προσοχή ως συνέπεια της αδυναμίας που παρουσιάζει. Θα πρέπει να κρατάτε και με τα δύο χέρια, διασφαλίζοντας ότι τόσο το κεφάλι όσο και ο λαιμός στηρίζονται, πρέπει να αποφεύγονται ξαφνικές κινήσεις. Εν τω μεταξύ, ο κύριος τρόπος επικοινωνίας με το περιβάλλον τους θα είναι μέσω του κλάματος, μέσω του οποίου θα εκφράσουν την επιθυμία για φαγητό ή οποιοδήποτε άλλο είδος δυσφορίας, επομένως, πρέπει να προσέξουμε τις επαναλαμβανόμενες κραυγές.
Και τα αντανακλαστικά που πρέπει να παρατηρήσετε είναι: προσανατολισμός ή αναζήτηση, αναρρόφηση, αυχενικός τονωτικός, πιάσιμο και βάδισμα.
