ορισμός ram

Όταν ένας υπολογιστής εκτελεί ένα πρόγραμμα, τόσο ο κώδικας όσο και τα δεδομένα πρέπει να μπορούν να βρίσκονται σε ένα στοιχείο που επιτρέπει γρήγορη πρόσβαση σε αυτά και, επιπλέον, μας επιτρέπει να τα τροποποιούμε γρήγορα και ευέλικτα. Αυτό το στοιχείο είναι RAM.

Μνήμη RAM (Μνήμη τυχαίας προσπέλασης, μνήμη τυχαίας προσπέλασης) είναι ένας τύπος πτητικής μνήμης του οποίου οι θέσεις είναι προσβάσιμες με τον ίδιο τρόπο.

Το τελευταίο επισημαίνεται επειδή σε υπολογιστές, και μέχρι ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, τα μέσα αποθήκευσης φυσικής προέλευσης ήταν κάρτες ή μαγνητικές ταινίες, των οποίων η πρόσβαση ήταν διαδοχική (δηλαδή, για να φτάσει σε μια συγκεκριμένη θέση X, πριν έπρεπε να περάσουμε από όλες τις προηγούμενες θέσεις θέλουμε να έχουμε πρόσβαση). Και, όπως μπορούμε να μιλήσουμε για αναμνήσεις σε όλες τις περιπτώσεις, η ρητή αναφορά της τυχαιότητας μας επιτρέπει να καθορίσουμε σε ποιον τύπο μνήμης αναφερόμαστε.

Από την άλλη πλευρά, ο όρος πτητικό δείχνει ότι το περιεχόμενο δεν διατηρείται όταν η μνήμη δεν τροφοδοτείται πλέον με ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό σημαίνει, απλό και απλό, ότι όταν απενεργοποιούμε τον υπολογιστή, τα δεδομένα σε αυτήν τη μνήμη χάνονται.

Γι 'αυτό, σε περίπτωση που θέλουμε να διατηρήσουμε τα δεδομένα που έχουμε στη μνήμη RAM, θα πρέπει να τα απορρίψουμε σε μόνιμο χώρο αποθήκευσης, όπως σκληρό δίσκο, κάρτα μνήμης ή μονάδα USB, με τη μορφή αρχείων .

Η μνήμη RAM είναι η "λειτουργική" μνήμη του συστήματος, η οποία χρησιμοποιείται ανά πάσα στιγμή για την εκτέλεση εφαρμογών.

Το πρόγραμμα διαβάζεται από το δίσκο και αντιγράφεται στη μνήμη (μια διαδικασία που ονομάζεται «φόρτωση» στη μνήμη).

Όπως όλα τα στοιχεία των σύγχρονων υπολογιστών, η μνήμη RAM έχει επίσης την ιστορία της και έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου.

Οι πρώτες μνήμες RAM δημιουργήθηκαν, μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας ένα μαγνητικό υλικό που ονομάζεται φερρίτης.

Όντας ένα μαγνητίσιμο υλικό, θα μπορούσαν να πολωθούν προς μία κατεύθυνση ή προς τα πίσω για να αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα ένα και μηδέν, τους αντιπροσωπευτικούς αριθμούς της δυαδικής λογικής με την οποία λειτουργούν όλοι οι σύγχρονοι υπολογιστές.

Στο τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα, η επανάσταση του πυριτίου έφτασε στον κόσμο των υπολογιστών και, μαζί με αυτήν, την κατασκευή μνήμης RAM.

Οι πρώτοι υπολογιστές, όπως και οι πρώτοι μικροϋπολογιστές χρόνια αργότερα, περιελάμβαναν ποσότητα μνήμης RAM που σήμερα μας φαίνεται γελοίο.

Για παράδειγμα, το 1981 Sinclair ZX81 οδηγούσε 1 Kilobyte, ενώ κανένα smartphone Το σημερινό μεσαίο εύρος τοποθετεί 1 Gigabyte, το οποίο αντιπροσωπεύει ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000) byte.

Η μνήμη RAM έχει εξελιχθεί όχι μόνο στην ποσότητα, αλλά και στην ταχύτητα πρόσβασης και στη μικρογραφία.

Αυτή η εξέλιξη της μνήμης RAM προκάλεσε διαφορετικούς τύπους τεχνολογίας:

  • SRAM (Μνήμη στατικής τυχαίας προσπέλασης), που αποτελείται από έναν τύπο μνήμης που μπορεί να διατηρήσει δεδομένα ενώ υπάρχει τροφοδοτικό χωρίς να απαιτείται κύκλωμα ανανέωσης.
  • NVRAM (Μη πτητική μνήμη τυχαίας προσπέλασης), που παραβιάζει τον ορισμό που έχουμε δώσει για την πτητική μνήμη, καθώς μπορεί να διατηρήσει τα δεδομένα αποθηκευμένα σε αυτήν ακόμη και μετά τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Βρίσκεται, σε μικρές ποσότητες, σε ηλεκτρονικές συσκευές για λειτουργίες όπως η διατήρηση μιας διαμόρφωσης.
  • ΔΡΑΜΙ (Δυναμική μνήμη τυχαίας προσπέλασης), η οποία χρησιμοποιεί τεχνολογία που βασίζεται σε πυκνωτές.
  • SDRAM (Σύγχρονη δυναμική μνήμη τυχαίας προσπέλασης). Το γεγονός ότι είναι σύγχρονο του επιτρέπει να λειτουργεί με το ίδιο ρολόι διαύλου συστήματος.
  • DDR SDRAM και, μαζί του, οι ακόλουθες εξελίξεις DDR2, 3 και 4. Αποτελούνται από μια παραλλαγή των SDRAM υψηλότερης ταχύτητας. Οι διαδοχικοί αριθμοί (2, 3 και 4) δείχνουν ακόμη υψηλότερες ταχύτητες.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found