ορισμός του σουρεαλισμού
Θεωρείται ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλλιτεχνικά στυλ του εικοστού αιώνα, ο σουρεαλισμός εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920 ως μέρος της προόδου των καλλιτεχνικών πρωτοπόρων που προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν ιδανικά διαφορετικά από τους ακαδημαϊκούς, παραβιάζοντας τους νόμους της παραδοσιακής ζωγραφικής και κατά συνέπεια κατάφεραν να καλέσουν την προσοχή του θεατή άμεσα. Στην περίπτωση του σουρεαλισμού, μπορεί κανείς να επισημάνει την παρουσία μη ρεαλιστικών και, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και εικονιστικών εικόνων, που στόχευαν να ακολουθήσουν τα σχέδια των συναισθημάτων παρά των λογικών.
Όπως λέει το όνομά του, ο σουρεαλισμός ως καλλιτεχνική πρωτοπορία χαρακτηριζόταν από την αναπαράσταση αυτού που παρατηρήθηκε στην πραγματικότητα με έναν μη πραγματικό, παράλογο ή φανταστικό τρόπο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι σουρεαλιστικοί πίνακες δεν είναι προϊόν της πραγματικότητας αλλά των ονείρων και των μη ορθολογικών ιδεών που ο καλλιτέχνης είχε στο μυαλό του κατά τη στιγμή της δημιουργίας του έργου. Τα έργα δεν έχουν γραφική γραμμικότητα, οι χώροι είναι συνήθως σπασμένοι, οι αναλογίες των σχημάτων δεν είναι πραγματικές και τα χρώματα είναι συχνά ανεστραμμένα.
Το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εποχής σχετίζεται αναμφίβολα με την ανάπτυξη αυτής της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, καθώς εισήχθη σε μια ιστορική περίοδο γενικευμένης κρίσης που προκλήθηκε από τον πόλεμο και από τις διάφορες οικονομικές και κοινωνικές επιπλοκές. Αυτή η πραγματικότητα της απελπισίας, του φόβου και της αναταραχής είχε έναν από τους πιο ξεκάθαρους εκπροσώπους του στον σουρεαλισμό καθώς αυτοί οι καλλιτέχνες δείχνουν μια διαφορετική, αλλοιωμένη και σε πολλές περιπτώσεις χαοτική πραγματικότητα.
Ωστόσο, ο σουρεαλισμός δεν ήταν απλώς μια ομάδα καλλιτεχνών που προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν την πραγματικότητα διαφορετικά. Χάρη στο έργο του Γάλλου André Breton, το κίνημα εξαπλώθηκε σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και το έκανε ειδικά σε φιλοσοφικό και θεωρητικό επίπεδο, καθιερώνοντας αυτό που αυτοί οι ίδιοι ονόμαζαν «Σουρεαλιστική Επανάσταση» ή την πλήρη απουσία λογικής και ορθολογικής σκέψης .
Ανάμεσα στους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του Σουρεαλισμού, πρέπει να αναφερθούν χωρίς αμφιβολία οι Σαλβαδόρ Νταλί, Ρεν Μαγκρίτ, Μαν Ρέι, Τζόαν Μίρο, Πολ Κίλε και πολλοί άλλοι, των οποίων τα έργα είναι απαράμιλλα στο μοναδικό, προκλητικό και βαθιά ποιητικό τους στυλ.
