ορισμός της μουσικής κλίμακας
Η μουσική έχει τη δική της γλώσσα και αντί των αλφαβητικών σημείων χρησιμοποιεί νότες, που αποτελούν μέρος της μουσικής κλίμακας, επίσης γνωστή ως διατονική κλίμακα. Οι νότες είναι ήχοι και κάθε ήχος έχει ένα όνομα και για να αναπαριστά τις μουσικές νότες σε μια κλίμακα που χρησιμοποιείται το προσωπικό, οι οποίες είναι πέντε οριζόντιες γραμμές παράλληλες μεταξύ τους, όπου γράφονται όλες οι νότες και οι σημειώσεις που σχετίζονται με το μουσικό κομμάτι. Με άλλα λόγια, η μουσική με τα διαφορετικά στοιχεία της είναι γραμμένη στο προσωπικό, καθώς και ένα clef, το οποίο είναι ένα συγκεκριμένο μουσικό μητρώο.
Υπάρχει μια σειρά από φυσικές νότες που απαρτίζουν την κλίμακα και είναι οι γνωστές do, re, mi, fa, sol, la, si και do. Αυτές οι νότες παρουσιάζονται σε κλίμακα ή σκάλα επειδή υπάρχουν διαστήματα, που είναι η απόσταση ή το ύψος του ήχου που υπάρχει μεταξύ δύο ήχων (και η μονάδα μέτρησης που πρέπει να χρησιμοποιήσετε είναι το βήμα). Έτσι, ανάμεσα στις νότες C και D υπάρχει ένας τόνος, από D σε μένα υπάρχει ένας άλλος τόνος, αλλά από μένα έως F η απόσταση είναι μικρότερη και μιλάμε για έναν ημιτόνο. Με αυτόν τον τρόπο, η διατονική μουσική κλίμακα αποτελείται από 5 τόνους και δύο ημιτόνια.
Χρωματική κλίμακα
Στην διατονική κλίμακα, τα επίπεδα που παρουσιάζονται δεν έχουν το ίδιο μέγεθος, καθώς υπάρχουν ήχοι και ημιτόνια. Ωστόσο, εάν όλα τα μουσικά επίπεδα είχαν το ίδιο μέγεθος στη μουσική κλίμακα, θα μιλούσαμε για τη χρωματική κλίμακα. Σε αυτήν την κλίμακα οι φυσικές μουσικές νότες φέρνουν μια σειρά από τόνους και ημιτόνια που βρίσκονται μεταξύ τους. Υπάρχουν δώδεκα ήχοι στη χρωματική κλίμακα, ο καθένας με ημιτόνο.
Η γνώση των μουσικών ζυγών είναι η βασική βάση για τη σύνθεση της μελωδίας σε ένα τραγούδι, για τη σύνθεση και το παιχνίδι και, ταυτόχρονα, για την κατανόηση της δομής των χορδών.
Τροποποιήσεις
Υπάρχουν μερικά σημάδια των οποίων το αποτέλεσμα είναι να αλλάξει το ύψος της φυσικής νότας και είναι αιχμηρά και επίπεδα. Το Sustain που εφαρμόζεται σε μια νότα αυξάνει τον μισό τόνο και το επίπεδο που εφαρμόζεται σε μια νότα μειώνει τον ήχο. Και μεταξύ καθεμιάς από τις φυσικές νότες που βρίσκονται σε απόσταση ενός τόνου υπάρχει ένα ελεύθερο βήμα και κάθε ένα από αυτά τα βήματα μπορεί να ονομαστεί ως μισός τόνος υψηλότερος από την προηγούμενη νότα ή ως μισός τόνος χαμηλότερος από τον επόμενο.
Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να ονομάσουμε το πρώτο ελεύθερο βήμα ως C αιχμηρό ή αν αυξήσουμε το C με ημιτόνο όταν εφαρμόζουμε ένα αιχμηρό ή ως D-flat αν χαμηλώσουμε μισό τόνο από το D χρησιμοποιώντας ένα επίπεδο. Με τον ίδιο τρόπο, το βήμα που ακολουθεί το D μπορεί να ονομαστεί ως D αιχμηρό εάν εφαρμόσουμε ένα αιχμηρό στο D ή ως E επίπεδο εάν χαμηλώσουμε έναν ημιτόνο από το E.
Φωτογραφίες: iStock - skynesher
