theclickinggeneration.com

Ο όρος που επινοήθηκε και χρησιμοποιείται από εγκληματολόγους, κοινωνικούς ερευνητές και άλλους μαθητές ανθρωποκτονίας για να περιγράψει την ανθρωποκτονία είναι γνωστός ως μητρικός. δολοφονία μητέρας από γιο. Το Patricide, από την άλλη πλευρά είναι το θάνατος γονέα. Τελικά πατροκτονία Είναι ο πιο γενικός όρος για να μιλήσουμε για το θάνατο ενός ή και των δύο γονέων, στα χέρια των παιδιών τους. Αυτός ο τελευταίος όρος χρησιμοποιείται επίσης όταν πρόκειται για έναν από τους παππούδες και για άλλους στενούς συγγενείς.

Αν και στατιστικά σπάνια, οι ειδικοί λένε ότι περίπου 300 δολοφονίες αυτού του είδους συμβαίνουν κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ωστόσο, είναι επίσης γνωστό ότι οι περιπτώσεις γονέων που σκοτώνουν τα παιδιά τους συμβαίνουν δύο φορές.

Η συζήτηση για αυτά τα εγκλήματα είναι πάντα σοκαριστική, αλλά δεν είναι κάτι νέο. Η ιστορία και η λογοτεχνία, από τη Βίβλο έως τα αρχεία της αστυνομίας, είναι γεμάτα με παραδείγματα

Είμαστε ένα είδος που πονάει - και μερικές φορές σκοτώνει - αυτά που υποτίθεται ότι αγαπάμε. Δυστυχώς, μεταξύ 10 και 16 τοις εκατό των ετήσιων ανθρωποκτονιών συμβαίνουν σε οικογένειες, σύμφωνα με αστικές ενώσεις που σχετίζονται με αυτό το ζήτημα.

Πιθανές αιτίες

Σύμφωνα με τον εγκληματολόγο Kathleen Heide, έναν μαθητή των λόγων για τους οποίους τα ανθρώπινα όντα σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, οι περιπτώσεις παιδιών που δολοφονούν τους γονείς τους μπορούν να ταξινομηθούν σε τρεις κατηγορίες, οι οποίες παρέχουν μια ιδέα για τους λόγους που τους οδηγούν να το κάνουν:

Η πρώτη τυπική περίπτωση είναι αυτή του σοβαρά σωματικά και συναισθηματικά κακοποιημένου παιδιού ή εφήβου, που βρίσκει σε ανθρωποκτονία μια διέξοδο για να τερματίσει την κακοποίηση.

Ένα δεύτερο είναι ο γιος με σοβαρή ψυχική ασθένεια, ο οποίος διαπράττει το έγκλημα - σχεδόν πάντα μόνος - ως αποτέλεσμα αυτού. Η σχιζοφρένεια είναι η ασθένεια που συνδέεται περισσότερο ως παράγοντας κινδύνου σε περιπτώσεις μητρικού και πατριδιοκτόνου.

Τέλος, μπορεί να οφείλεται σε αντικοινωνική προσωπικότητα, η οποία σκοτώνει για εγωιστικούς ή οργανικούς λόγους, όπως η ελευθερία, η απόκτηση χρημάτων ή ακόμη και η απόκτηση ενός φίλου ή μιας φίλης.

Περίπου το 15% των ανθρωποκτονιών αυτοκτονούν μετά τη διεξαγωγή του parricide

Επιπλέον, υπάρχει ένα ρεκόρ ότι σχεδόν το 90% αυτών των δολοφονιών πραγματοποιούνται από γιους, ενώ στο 10% των περιπτώσεων, οι κόρες είναι οι ένοχοι.

Αξίες και οικογένεια σε σχέση με το parricide

Δυστυχώς, τα εγκλήματα της πατριδοκτόνου και του μητρικού χαρακτήρα αντικατοπτρίζουν μια χαλασμένη οικογενειακή δομή. Η οικογένεια, ως θεσμός, είναι ο τόπος όπου πρέπει να βρούμε προστασία και όπου ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε με άλλους, ωστόσο, η έλλειψη αξιών έχει κάνει αυτές τις περιπτώσεις να συνεχίσουν να εμφανίζονται, με αυξανόμενη συχνότητα.

Φωτογραφίες: iStock - DebraLee Wiseberg / ONiONAstudio