ορισμός του χωριού
ΕΝΑ περιοχή είναι ένα προστέθηκε σε δήμο και διέπεται από τον δήμαρχο του. Επομένως, μπορούμε να ορίσουμε την περιοχή ως α υποεθνική οντότηταΜε άλλα λόγια, είναι μια εδαφική διαίρεση που έχει κυρίαρχο κράτος σε οποιοδήποτε επίπεδο, γενικά σε πολιτικό-διοικητικό επίπεδο, αν και μπορεί επίσης να εμφανιστεί με στρατιωτικούς, δικαστικούς, εκκλησιαστικούς στόχους, μεταξύ άλλων.
Κανονικά, η υποεθνική οντότητα έχει μια διοίκηση ή μια τοπική αυτοδιοίκηση που θα περιλαμβάνει κομητείες, δήμους, επαρχίες ή περιοχές με κάποια αυτονομία σε διαφορετικά θέματα.
Έτσι, ανάλογα με τη χώρα, η περιφέρεια είναι μια υπο-εθνική οντότητα με αυτονομία κυβέρνησης και έλεγχο ορισμένων δικαιωμάτων.
Για παράδειγμα, στο Δημοκρατία της Αργεντινής, πιο συγκεκριμένα στο επαρχία της Κόρδοβα , οι περιοχές υλοποιούνται στις υποδιαιρέσεις των τμημάτων. Επειδή δεν διαθέτουν κυβερνητικό και κυβερνητικό σώμα, η λειτουργία που εκτελούν κυρίως είναι κτηματολόγιο. Έτσι, στην επαρχία της Κόρδοβα συναντάμε το Τμήμα Calamuchita, το οποίο με τη σειρά του χωρίζεται στις ακόλουθες περιοχές: Cañada de Alvarez, Molinos, Cóndores, Monsalvo, Reartes, Río de los Sauces και Santa Rosa.
Και στην περίπτωση του Ισπανία, ο οικισμός είναι μια μικρότερη τοπική οντότητα, ισοδύναμη με ορισμένες αυτόνομες κοινότητες, με πλήρη νομική ικανότητα και προσωπικότητα για να ασκήσει τις εξουσίες που αναγνωρίζονται από το νόμο. Ο οικισμός στην Ισπανία εξαρτάται από έναν δήμο και μπορεί να έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη αυτονομία σε σχέση με αυτόν. Στην ισπανική επικράτεια υπάρχουν περίπου 3.000 περιοχές, είναι συνήθως αγροτικές και χαρακτηριστικές των επαρχιών της Αστούριας, Κανταβρία και Λεόν.
Σε περίπτωση που έχει την προαναφερθείσα αυτονομία, θα έχει ένα εκτελεστικό μονοπροσωπικό σώμα άμεσων εκλογών, τον δήμαρχο. Και πρέπει επίσης να έχει ένα συλλογικό όργανο ελέγχου, το οποίο δεν μπορεί ποτέ να είναι μικρότερο από δύο άτομα ή να υπερβαίνει το ένα τρίτο του αριθμού των συμβούλων που απαρτίζουν το αντίστοιχο συμβούλιο.
Όλες αυτές οι συμφωνίες που γιορτάζονται για τη διάθεση αγαθών, τις πιστωτικές πράξεις και τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις πρέπει να έχουν τη συγκατάθεση του δημοτικού συμβουλίου, επιβεβαιώνονται από αυτό.
