theclickinggeneration.com

Ένας εγκληματίας θεωρείται κάθε άτομο που διαπράττει έγκλημα ή εμπλέκεται σε κάποιο είδος εγκλήματος. Ως χαρακτηριστικό επίθετο, ο όρος μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε εγκληματικές οργανώσεις καθώς και σε εκείνες που πολεμούν εναντίον του πρώτου. Τέλος, μια πράξη ή γεγονός που διακόπτει τη σχεδίαση του νόμου και συνεπάγεται την εκπλήρωση κάποιου είδους εγκλήματος μπορεί επίσης να είναι εγκληματική.

Σε γενικές γραμμές, η λέξη εγκληματική χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε άτομα που δεν εμπίπτουν στους κοινωνικούς νόμους διαπράττοντας διαφορετικά είδη εγκλημάτων ή εγκλημάτων. Υπό αυτήν την έννοια, το να είσαι εγκληματίας μπορεί να σημαίνει ότι έχει εκτελέσει μια μεγάλη ποικιλία εγκληματικών πράξεων, μεταξύ των οποίων μπορούμε να επισημάνουμε ληστείες, ανθρωποκτονίες, επιθέσεις, πράξεις βίας, παραβίαση ιδιωτικής ιδιοκτησίας, σεβασμό στην εξουσία, καταστροφή, προδοσία πολλοι αλλοι.

Από την αρχή των διαφόρων μορφών κοινωνικής οργάνωσης, οι κοινωνίες χρειάστηκαν να έχουν νόμους και κανόνες που διέπουν τη ζωή στο σύνολό της και που επιτρέπουν τη φυσική ανάπτυξη με τάξη και ηρεμία των μελών τους. Η ύπαρξη αυτών των νόμων σήμαινε ότι κάποιος θα μπορούσε να τους παραβιάσει και έτσι να γίνει πιθανός κίνδυνος για την κοινότητα στο σύνολό της. Έτσι, για τον εγκληματία που διαπράττει έγκλημα ή έγκλημα, καθορίζονται κυρώσεις και ποινές σε σχέση με το είδος της πράξης που εκτελείται.

Στη συνέχεια, από την άποψη του Νόμου, ένα έγκλημα είναι μια συμπεριφορά, παράλειψη ή μια ενέργεια που στον ισχύοντα νόμο του αντίστοιχου τόπου θεωρείται αντι-νομική και είναι εύλογο να λάβει ποινή. Η διάπραξη εγκλήματος θα παραβιάζει πάντα το νόμο

Πολλές κοινωνίες σήμερα έχουν εξελιχθεί σε πιο ανθρωπιστικές μορφές τιμωρίας, αν και ακόμη και σήμερα υπάρχουν άγριες και αιματηρές ποινές όπως η θανατική ποινή, οι διάφορες μορφές βασανιστηρίων ή σωματικής και ψυχολογικής βίας κατά του φερόμενου εγκληματία. Μία από τις πιο βασικές και γενικές μορφές τιμωρίας είναι ο διαχωρισμός του εγκληματία και η εγκατάστασή του σε περιοχές περιορισμένης πρόσβασης για την υπόλοιπη κοινότητα, γνωστές ως φυλακές ή περιοχές κράτησης. Σε αυτούς, οι εγκληματίες πρέπει να παραμείνουν κλειδωμένοι και, στο μέτρο του δυνατού, να αποκατασταθούν από τα τραύματα και τις συγκρούσεις τους προτού επανενταχθούν στην κοινωνία.

Τέλειο έγκλημα

Αν και υπάρχουν πολλοί που προσυπογράφουν τη θεωρία ότι δεν υπάρχει το τέλειο έγκλημα και ότι η εγκληματική πράξη θα ξετυλίγεται πάντα μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, ποιος ήταν, πώς και γιατί, αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν στο τέλειο έγκλημα.

Όταν ένα εγκληματικό γεγονός δεν υποχωρεί σε καμιά υποψία, πολύ λιγότερο από τη γνώση του πιθανού συγγραφέα του, επειδή έχει πραγματοποιηθεί με τεράστιο σχεδιασμό και ικανότητα, είναι ένα τέλειο έγκλημα. Δηλαδή, όταν η αστυνομία, που είναι η δύναμη που συνήθως ερευνά εγκλήματα, δεν έχει καν ενδείξεις για το εν λόγω έγκλημα, είναι επειδή είναι τέλειο έγκλημα, λένε ορισμένοι.

Το οργανωμένο έγκλημα

Το οργανωμένο έγκλημα είναι μια έννοια που γεννήθηκε με την αποστολή του καθορισμού αυτές οι ομάδες αποτελούνται από αρκετά άτομα, τα οποία έχουν περισσότερο ή λιγότερο σταθερή διάρκεια με την πάροδο του χρόνου και των οποίων η κύρια δραστηριότητα είναι η διάπραξη εγκλημάτων που τους φέρνουν κάποιο είδος οικονομικού οφέλους. Μεταξύ των πιο εμβληματικών περιπτώσεων αυτών των καιρών μπορούμε να αναφέρουμε διακίνηση ναρκωτικών, παράνομη διακίνηση ανθρώπων και απαγωγές.

Στο οργανωμένο έγκλημα, η τεράστια πολυπλοκότητα επικρατεί στους τρόπους με τους οποίους πραγματοποιούν τις επιθέσεις τους, και φυσικά, είναι αυτό που διευκολύνει τα καλά αποτελέσματα. Υπάρχει επίσης μια ιεραρχική τάξη που πηγαίνει από το αφεντικό που κανονικά είναι υπεύθυνος για τον καθορισμό και τον έλεγχο των χτυπημάτων και κάτω από αυτόν είναι τα κοινά μέλη που συνήθως θα είναι υπεύθυνα για το εργατικό δυναμικό.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι εμπλέκονται σε πιο περίπλοκες εγκληματικές ενέργειες από μια απλή ληστεία ενός σπιτιού ή ενός ατόμου στη μέση του δρόμου, αλλά μάλλον ότι εμπλέκονται σε δραστηριότητες που είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν εάν ανθρώπινοι, οικονομικοί και καλοί πόροι εφοδιαστικής δεν είναι διαθέσιμα, για παράδειγμα επιτρέπουν τη διανομή ναρκωτικών σε μεγάλη κλίμακα, απαγάγουν ένα άτομο και κυκλοφορούν άτομα.

Από την άλλη πλευρά, αυτές οι εγκληματικές οργανώσεις αναπτύσσουν συνήθως διάφορες στρατηγικές, επίσης εκτός νόμου, όπως εκβιασμός, δολοφονία, εκφοβισμό, μεταξύ άλλων, για να κερδίσουν εύνοιες, να εξαλείψουν τους ανταγωνιστές, να λάβουν χρηματοδότηση ή να παρακάμψουν τη δικαιοσύνη, και συνεπώς να συνεχίσουν να αυξάνονται.

Εν τω μεταξύ, είναι επαναλαμβανόμενο ότι διάφορες οργανώσεις συγκρούονται για να επιλύσουν τον έλεγχο μιας περιοχής και να το πράξουν με αιματηρούς τρόπους που μπορούν ακόμη και να καταλήξουν σε σφαγές. Για παράδειγμα, είναι σύνηθες να μαθαίνουμε ότι ένα τέτοιο καρτέλ ναρκωτικών αντιμετώπισε το θάνατο ενός άλλου για τον έλεγχο μιας περιοχής διανομής.