ορισμός της παρασύνθεσης
Η παρασύνθεση είναι ένας πόρος γλώσσας που βασίζεται στην ένωση ενός προθέματος και ενός επιθήματος σε μία λέξη. Είναι, επομένως, η δημιουργία μιας νέας λέξης από δύο υπάρχοντα λεξικά. Αυτός ο πόρος είναι επίσης γνωστός ως παρασυνθετική σχέση.
Δύο μέθοδοι σχηματισμού παρασυνθετικών λέξεων
Η πρώτη συνίσταται στη διαμόρφωση μιας προθέματος και επίθετης λέξης ταυτόχρονα, δηλαδή στην ένωση ενός προθέματος και ενός επιθήματος σε ένα λεξιλόγιο. Έτσι, στη λέξη blacken υπάρχει μια παρασύνθεση επειδή υπάρχει ένα πρόθεμα (en), ένα lexeme (μαύρο) και τέλος ένα επίθημα (er). Επομένως, λέξεις όπως γκρι, γκρεμός ή πορτοκαλί είναι παραδείγματα παρασυνθετικών λέξεων.
Στη δεύτερη μέθοδο, μια ένωση της παραγώγου και της σύνθεσης εμφανίζεται ταυτόχρονα. Έτσι, στη λέξη quinceañero συμβαίνει αυτό το φαινόμενο (δεκαπέντε είναι ένα λεξιλόγιο, añ προέρχεται από ένα έτος και είναι ένα άλλο λεξιλόγιο και το ero είναι ένα επίθημα). Άλλα παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι τα ακόλουθα: μίλια, αλεξιπτωτιστής ή πολυεθνικός.
Σύνθετες και παράγωγες λέξεις
Η παρασύνθεση είναι ένας τρόπος σύνδεσης προθεμάτων και επιθημάτων για τη δημιουργία νέων λέξεων. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης σύνθετες λέξεις, που σχηματίζονται από την ένωση δύο απλών λέξεων, όπως μπάσκετ, λάκτισμα ή ανοιχτήρι κονσερβών. Από την άλλη πλευρά, μιλάμε για παράγωγες λέξεις όταν προστίθεται κάποιο επίθημα σε μια πρωτόγονη λέξη, όπως συμβαίνει με λέξεις όπως άτυπες, διμερείς, δίκαιες ή επιθήλιο.
Μπορεί να φανεί ότι η διαδικασία σύνθεσης και παραγώγων είναι αυτή που χρησιμοποιείται για τον σχηματισμό παρασυνθετικών όρων. Ωστόσο, οι παράγωγες λέξεις και οι παρασυνθετικές λέξεις είναι διαφορετικά θέματα.
Εάν παίρνουμε τον όρο δυσανεξία ως αναφορά, έχουμε να κάνουμε με μια παραγόμενη λέξη και δεν υπάρχει παρασύνθεση επειδή σε αυτό δεν υπάρχει ταυτόχρονος συνδυασμός προθέματος και επιθήματος συνδεδεμένου με ένα λεξιλόγιο.
Η σημασία των επιθημάτων και των προθημάτων
Στο σχηματισμό των λέξεων (σύνθετων, παραγόμενων ή παρασυνθετικών) είναι απαραίτητη η χρήση προθεμάτων και επιθημάτων. Και τα δύο είναι παράγωγα μορφές που προστίθενται σε ένα λεξιλόγιο και σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε νέες λέξεις.
Το πρόθεμα προηγείται του lexeme, όπως συμβαίνει με τους ακόλουθους όρους: προμαγειρευμένο, δυστυχισμένο ή δυσαρεστημένο (σε αυτές τις περιπτώσεις τα προθέματα είναι προ, μέσα και des)
Το επίθημα ακολουθεί το lexeme, όπως υγιές, αποξένωση, κάψιμο ή άνθηση (εδώ τα επιθήματα είναι ικανά, ento, σκληρά και ecer).
Φωτογραφίες: Fotolia - Syda / Alexydance
