ορισμός του βιολογικού αποθέματος
Ένα βιολογικό απόθεμα είναι μια περιοχή που προστατεύεται ιδιαίτερα λόγω της φυσικής της αξίας. Μπορούν να είναι θαλάσσιες ή χερσαίες περιοχές ή ένας συνδυασμός και των δύο και ο σκοπός της μοναδικής προστασίας τους είναι η διατήρηση του φυσικού τους περιβάλλοντος, δηλαδή της ποικιλίας των ειδών (χλωρίδα και πανίδα), καθώς και τα οικοσυστήματα αυτών των περιοχών.
Η γενική ιδέα για τα βιολογικά αποθέματα οφείλεται σε έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: οι παρθένες περιοχές του πλανήτη έχουν μειωθεί δραστικά και είναι απαραίτητη η διατήρησή τους, καθώς είναι μια φυσική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Η επιστημονική μελέτη της φύσης
Αν και η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος είναι ο πρωταρχικός στόχος ενός βιολογικού αποθέματος, δεύτερον η διατήρησή του επιτρέπει στην επιστημονική κοινότητα τη δυνατότητα να γνωρίζει ένα περιβάλλον από επιστημονικές παραμέτρους. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτοί οι τύποι περιοχών είναι σαν εργαστήριο όπου αναλύονται τα διάφορα οικοσυστήματα ενός αποθεματικού. Η επιστημονική διάσταση αυτών των περιοχών είναι πολύ αξιοσημείωτη. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ κοινό ότι υπάρχουν πτυχές που σχετίζονται με την έρευνα σε σχέση με αυτές: καταγραφή και παρακολούθηση ειδών, δημοσιεύσεις και ενημερωτικό υλικό ή τεχνικές μελέτες (για παράδειγμα, σχετικά με το κλίμα ή τους υδάτινους πόρους).
Άλλες προοπτικές των βιολογικών αποθεμάτων
Η αναγνώριση ενός βιολογικού αποθεματικού καθορίζεται σε ένα νομικό πλαίσιο (συνήθως ένα διάταγμα), στο οποίο καθορίζονται όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την εν λόγω περιοχή (επέκτασή του, τύπος νομικής προστασίας, διαχείριση του κ.λπ.).
Κάθε χώρα καθορίζει τα δικά της κριτήρια για να δηλώσει μια περιοχή ως βιολογικό απόθεμα. Με βάση αυτήν την αναγνώριση, ξεκινά μια σειρά διαφορετικών στρατηγικών: εκπαίδευση και κατάρτιση, έργα αειφορίας, σχέδια αποκατάστασης για απειλούμενα είδη ή έργα που στοχεύουν στον ελεύθερο χρόνο και τον τουρισμό. Υπό αυτήν την έννοια, τα φυσικά αποθέματα έχουν ένα ολοκληρωμένο και παγκόσμιο στρατηγικό σχέδιο, με τέτοιο τρόπο ώστε να τίθενται σε λειτουργία διάφορες δράσεις που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Κανονισμοί και η σημασία της διατήρησης
Μια πολύ σημαντική πτυχή αυτών των προστατευόμενων περιοχών είναι οι σχετικοί κανονισμοί, δηλαδή τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Κατά γενικό κανόνα, σε αυτά τα μέρη υπάρχουν αυστηρές απαγορεύσεις και περιορισμοί που είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εάν ένα είδος εισάγεται παράνομα σε ένα φυσικό πάρκο, αυτή η περίσταση μπορεί να είναι πολύ επιβλαβής για τα γηγενή είδη.
