ορισμός της ρητορικής
Ο όρος ρητορική είναι γνωστή σε αυτήν την πειθαρχία που μελετά και συστηματοποιεί διαδικασίες και τεχνικές για τη χρήση της γλώσσας για να επιτύχει έναν πειστικό ή αισθητικό σκοπό που προστίθεται στον επικοινωνιακό. Η ρητορική θεωρείται εγκάρσια πειθαρχία επειδή χρησιμοποιείται από μια ποικιλία τομέων όπως η δημοσιογραφία, η πολιτική επιστήμη, η διαφήμιση και η λογοτεχνία.
Οι ρίζες της ρητορικής επιστρέφουν στην Κλασική Ελλάδα όπου έγινε η τεχνική κατ 'εξοχήν όταν χρειάστηκε να εκφραστεί επαρκώς και σωστά για να επιτύχει την πειθώ στον παραλήπτη..
Ο λεκτικός ή γραπτός λόγος για την αποτελεσματική επίτευξη των σκοπών της αισθητικής και της πειθούς που αναφέραμε παραπάνω θα απαιτήσει την παρατήρηση και την παρουσία πέντε στοιχείων που είναι αλληλένδετα. Το εφευρέσιμο, το αποθετήριο και το ευλογικό, που θα κάνουν τη γλωσσική δομή που πρέπει να ακολουθήσει και τη μνήμη και την ακτίνα, είναι απολύτως απαραίτητη τη στιγμή της προφορικής παρουσίασης σε ένα μεγάλο κοινό.
Η εφεύρεση υποθέτει ότι ο ομιλητής βρίσκει στο μυαλό του και βιώνει εκείνες τις καλύτερες ιδέες, θέματα και προτάσεις που είναι οι πιο κατάλληλες για την παρουσίασή του και που ενδιαφέρουν σαφώς τον μέσο όρο του κοινού στο οποίο θα απευθύνεται η ομιλία του. Μόλις η εφεύρεση είναι γεγονός, η συσκευή θα τεθεί σε λειτουργία που δεν αναφέρεται σε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την οργάνωση όλων αυτών των ιδεών, θεμάτων, που προκύπτουν από την εφεύρεση, σε ένα προσεκτικά δομημένο σύνολο.
Ο λόγος μπορεί να αποτελείται από δύο μέρη ή τρία μέρη, στην πρώτη περίπτωση, τα δύο μέρη διατηρούν μια αμοιβαία ένταση στο σύνολο και στη δεύτερη περίπτωση, η πιο συνηθισμένη, θα προϋποθέτει μια γραμμική ανάπτυξη με αρχή, μεσαίο και τέλος, το εξόρδιο το αρχικό μέρος μέσω του οποίου θα επιδιώξει να τραβήξει την προσοχή του κοινού, συνεχίζοντας το αφήγηση με το οποίο ο ομιλητής θα παρουσιάσει τη διατριβή του και το θέμα που παρακινεί την ομιλία, τότε το argumentatio θα παρουσιάσει τα επιχειρήματα και τέλος την διάτρηση που υποθέτει ένα είδος περίληψης όλων όσων λέγονται στο οποίο θα προστεθεί η γνώμη του κοινού
Εν τω μεταξύ, το στυλ μιας ομιλίας, το οποίο φυσικά θα έχει μεγάλη σχέση με την επιτυχία του, είναι απαραίτητο σε αυτό που ονομάζουμε παραπάνω ως elocutio και τέλος τη σύνθεση, θα είναι το στοιχείο που θα μας επιτρέψει να αναλύσουμε τον καλύτερο τρόπο δομήσει φωνητικά και συντακτικά μια ομιλία
Και όπως επισημάνουμε επίσης, η προφορική παρουσίαση της ομιλίας θα απαιτήσει επαρκή διαχείριση δύο επιπέδων, της μνήμης, αφενός, κάτι που θα επιτρέψει τη μνήμη του μέσω, για παράδειγμα, της χρήσης μνημονικών κανόνων και το άλλο, το actio, το οποίο έχει να κάνει με τις χειρονομίες και τη διαμόρφωση της φωνής που πρέπει να συμβαδίζει με το περιεχόμενο της ομιλίας. Για παράδειγμα, εάν είναι ένα θέμα που σχετίζεται με κάποια απειλή για το κοινό καλό, τότε θα απαιτήσει χειρονομίες από τον ομιλητή και έναν τονισμό που υποδηλώνει ασφάλεια, γνώση και ικανότητα επίλυσης του ζητήματος.
