ορισμός συντεχνίας
Η ιδέα της συντεχνίας είναι αναμφίβολα μια από τις πιο σημαντικές στην κοινωνική ιστορία, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει όλες αυτές τις μορφές ένωσης μεταξύ των εργαζομένων, από τα πιο πρωτόγονα στάδια της μέχρι σήμερα. Η ένωση είναι η ένωση των εργαζομένων σε μια συγκεκριμένη περιοχή με στόχο να αλληλοϋποστηρίζονται από πιθανές καταχρήσεις, καθώς και να υπερασπίζεται τη δραστηριότητα, να συγκεντρώνει και να μεταφέρει γνώσεις, να αναπτύσσει βελτιώσεις στην εργασία κ.λπ.
Ιστορικά, η συντεχνία εμφανίστηκε στον Μεσαίωνα σε μια εποχή που τεχνίτες από διαφορετικά πεδία ομαδοποιήθηκαν σύμφωνα με τη δραστηριότητα που πραγματοποίησαν για να είναι καλύτερα οργανωμένοι. Όπως εκείνη την εποχή η έννοια του ιδιοκτήτη εναντίον εργαζόμενοι, αν όχι οι ίδιοι τεχνίτες που είχαν το εργαστήριο, η ένωση δεν είχε λειτουργίες αντιπαράθεσης με επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά μάλλον εσωτερικής οργάνωσης και βοήθειας σε τεχνίτες. Έτσι, τα δικαιώματα και τα καθήκοντα των μελών καθιερώθηκαν και ήταν δυνατόν να αναρριχηθεί από το να είναι μαθητευόμενος σε έναν δάσκαλο.
Προς το παρόν, και μετά από πολύ σημαντικά κοινωνικά και οικονομικά φαινόμενα όπως η Βιομηχανική Επανάσταση, ο ρόλος της ένωσης άλλαξε και ανέλαβε έναν πολύ πιο αντιπαραγωγικό ρόλο, καθώς από τον 18ο αιώνα η διαίρεση μεταξύ εργατών και καπιταλιστών άρχισε να γίνεται όλο και πιο διαβόητη. . Στη συνέχεια, η σύγχρονη ένωση χρησίμευσε για τους ομαδικούς εργαζόμενους (επίσης κατά κατηγορία) για να αντιμετωπίσει την οικονομική δύναμη, αυτόν που είχε τα μέσα παραγωγής και που μπορούσε να κάνει με τον εργαζόμενο αυτό που ήθελαν λόγω της μεγάλης προσφοράς εργασίας.
Έκτοτε, η ένωση υπήρξε ένας πολύ σημαντικός τύπος οργάνωσης σε κοινωνικό επίπεδο, καθώς είναι αυτό που επιτρέπει στους εργαζομένους και τους μισθωτούς υπαλλήλους να υπερασπίζονται ο ένας τον άλλον και να συνοδεύουν ο ένας τον άλλον σε περίπτωση κακοποίησης, ανισότητας ή αδικίας. Χάρη στη δουλειά και τη συνεχή πάλη των συνδικάτων, οι εργαζόμενοι έχουν επιτύχει σημαντικές βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας του 19ου και 20ου αιώνα που δεν είχαν ληφθεί υπόψη στο παρελθόν, για παράδειγμα διακοπές, αναρρωτική άδεια, θάνατος μέλους της οικογένειας, εγκυμοσύνη, κοινωνική δικαιώματα όπως κοινωνική εργασία, ασφάλιση υγείας, συνταξιοδότηση κ.λπ.
