ορισμός του gargoyle
Στον τομέα της αρχιτεκτονική, ένα gargoyle αποδεικνύεται το προεξέχον μέρος ενός σωλήνα ή ενός καναλιού, το οποίο γενικά φαίνεται περίτεχνα, και του οποίου η κύρια αποστολή είναι να επιτρέψει την εκκένωση του βρόχινου νερού σε στέγες ή σιντριβάνιαΜε άλλα λόγια, είναι μια αποστράγγιση αλλά στην οποία προστίθεται μια μοναδική αισθητική αποτύπωση.
Αρχιτεκτονική: περίτεχνο στόμιο που διευκολύνει την αποστράγγιση του νερού της βροχής από κτίρια
Είναι ένα εξελιγμένο σύστημα που στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε για να διοχετεύσει το νερό που προήλθε από τις βροχές και έπειτα να μπορεί να το αποβάλει σε μια ορισμένη απόσταση από το εν λόγω κτίριο, έτσι ώστε η πέτρα ή το κονίαμα με το οποίο ενώθηκαν τα μπλοκ να μην καταλήγουν να καταστραφούν.
Ένα κανάλι σκαλίστηκε πίσω από το gargoyle μέσω του οποίου το νερό φτάνει στο στόμα, και από αυτό, στον ίδιο όροφο, και όσο το δυνατόν πιο μακριά.
Χρησιμοποιήθηκε από τους ελληνο-λατινικούς και αιγυπτιακούς πολιτισμούς και με ειδική χρήση κατόπιν εντολής του Μεσαίωνα
Στο Μεσαίωνας, το gargoyle ήταν ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο που χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά από το Γοτθική τέχνη, σε καθεδρικούς ναούς και εκκλησίες.
Κυρίως, ανέλαβαν τρομερές εικόνες που αντιπροσώπευαν μεταξύ άλλων άντρες, τέρατα, ζώα και κατέληξαν να γίνουν αυθεντικά σύμβολα τρόμου.
Νέες λειτουργίες: αισθητική και συμβολική, για να απομακρύνει τα κακά πνεύματα από τις εκκλησίες
Πρέπει να σημειωθεί ότι σε αυτούς τους καιρούς, εκτός από την αρχική του λειτουργία, το gargoyle, είχε επίσης μια συμβολική λειτουργία που είχε να κάνει με τη φροντίδα του εν λόγω ναού και τον εκφοβισμό των αμαρτωλών.
Μπορεί να ανατεθεί σε τρεις βασικές λειτουργίες: αποστράγγιση στέγης, διακόσμηση των εν λόγω αποχετεύσεων για αισθητικούς σκοπούς και αποστολή απομάκρυνσης δαιμόνων ή κακών πνευμάτων από αυτούς τους ιερούς και θρησκευτικούς χώρους.
Εάν επιστρέψουμε σε αυτούς τους καιρούς της ιστορίας, μια μεγάλη γενικευμένη πεποίθηση για τα σκοτεινά όντα πέταξε από πάνω και έτσι είναι ότι αυτά τα στοιχεία θεωρούνται απαραίτητα και τους δίνεται μεγάλη αξία όταν πρόκειται για τον καθαρισμό ενός χώρου και τη διατήρηση του κακού μακριά από αυτά.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι ότι οι ρωμαϊκοί, ελληνικοί και αιγυπτιακοί πολιτισμοί έχουν χρησιμοποιήσει επίσης αυτό το στοιχείο στις φανταστικές κατασκευές τους, γενικά σε σχήμα ζώων όπως σκύλων, λιονταριών και αετών, μόνο στον Μεσαίωνα τα όντα με μυθολογικά και πιο σκοτεινά χαρακτηριστικά πήρε την κεντρική σκηνή.
Οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν και εφάρμοσαν για πρακτικό σκοπό, βασικά, αλλά στη συνέχεια ανακαλύφθηκε η αισθητική και συμβολική συμβολή της χρήσης τους για την προστασία των κτιρίων από τα κακά πνεύματα.
Αυτή η λειτουργία του να είναι ένα μήνυμα για τους πιστούς, να κρατήσει το κακό από τα θρησκευτικά περιβλήματα, ήταν αναμφίβολα η πιο σημαντική στον Μεσαίωνα.
Όμως, αν και ξεχώρισαν στον Μεσαίωνα και νωρίτερα στους ελληνο-λατινικούς πολιτισμούς, πρέπει να πούμε ότι ο φανταστικός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής Le Corbusier έσωσε τα γκαργκόι από τη λήθη και έτσι είναι δυνατόν να δει τις δικές του δημιουργίες αυτού του αρχιτεκτονικού στοιχείου στο διάσημο παρεκκλήσι της Νοτρ Νταμ du Haut, στη Γαλλία.
Αυτό το εκκλησάκι είναι ένα από τα πιο εμβληματικά έργα θρησκευτικής αρχιτεκτονικής του αρχιτέκτονα και του 20ου αιώνα.
Μυθολογία: φανταστικό και τρομακτικό πλάσμα
Από την άλλη πλευρά, κατόπιν αιτήματος του Ευρωπαϊκή μεσαιωνική μυθολογία, το gargoyle ήξερε πώς να εμφανίζει μια εμφανή παρουσία που αντιπροσωπεύει μια φανταστική ύπαρξη με παράξενα χαρακτηριστικά.
Το υλικό με το οποίο χτίστηκαν ήταν πέτρα και είχαν ιδιαίτερη κυριαρχία στον πολιτισμό του Μεσαίωνα.
Φρούτα λιναριού
Επίσης, η λέξη gargoyle χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στο αποξηραμένα φρούτα λίνου.
Το λινάρι είναι ένα δημοφιλές φυτό που έχει αξιοσημείωτη χρήση όταν κάνει προϊόντα που καταναλώνονται ευρέως σήμερα, όπως στην περίπτωση του στελέχους του που χρησιμοποιείται για την κατασκευή υφάσματος και του σπόρου του, του λιναρόσπορου, το οποίο χρησιμοποιείται για την εξαγωγή αλευριού και λαδιού.
Το λινάρι είναι ένα φυσικό φυτό της περιοχής που αποτελείται από τα ποτάμια Τίγρης, Νείλος και Ευφράτης.
Και επίσης ο όρος χρησιμοποιείται για να ορίσει ένα άλλο φυτό, που ονομάζεται επίσημα ως corylus avellana και πιο γνωστό ως κοινή φουντουκιά, ένας θάμνος χαρακτηριστικός των ασιατικών και ευρωπαϊκών ηπείρων.
Τα φρούτα του είναι τα δημοφιλή φουντούκι.
