ορισμός του τρίπτυχου
Η λέξη «τρίπτυχο» χρησιμοποιείται συνήθως για να υποδείξει έναν τύπο στοιχείου που έχει τρία τμήματα που είναι σαφώς διαιρούμενα μεταξύ τους, αλλά, με τον ίδιο τρόπο, διατηρούν την ένωση με αυτό που είναι δίπλα του. Το όνομα triptych προέρχεται από τα ελληνικά, από τη λέξη τρίπτυχο, που σημαίνει τριπλή αναδίπλωση. Κανονικά, η ιδέα ενός τρίπτυχου σχετίζεται με διαφορετικούς τύπους έργων τέχνης, αν και μπορείτε επίσης να βρείτε φυλλάδια, έπιπλα και άλλα στοιχεία με αυτήν τη μορφή.
Όταν μιλάμε για τρίπτυχα, γίνεται γενικά αναφορά σε έργα τέχνης, καθώς αυτή η μορφή ήταν πολύ χαρακτηριστική του Μεσαίωνα (όπου η ιδέα της Χριστιανικής Τριάδας ήταν σε απόλυτη αρμονία με την τριπλή μορφή). Υπό αυτήν την έννοια, πολλά έργα τέχνης της εποχής κατασκευάστηκαν σε ξύλινα, ελεφαντόδοντα ή μεταλλικά τραπέζια με διαφορετικά σχέδια, χαρακτικά και ανάγλυφα. Η ομορφιά και η λιχουδιά αυτών των έργων τα έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή και αναγνωρισμένα ανεξάρτητα από το μέγεθός τους (μερικά μπορούν να βρεθούν σε μικροσκοπικό μέγεθος και άλλα αξίζει να διακοσμήσουν ολόκληρα δωμάτια).
Σήμερα, η έννοια του τρίπτυχου εφαρμόζεται επίσης σε πολλά εικαστικά έργα τέχνης που συντίθενται, περιττό να πούμε, από τρία μέρη, αν και δεν παραμένουν φυσικά ενωμένα αν όχι συμβολικά ή μέσω της συνέχισης των μορφών.
Ταυτόχρονα, η μορφή τριπλού είναι αυτή που επιτρέπει σε ένα φυλλάδιο να έχει έξι πλευρές αντί για τέσσερις (η παραδοσιακή και συμβατική σχεδίαση ενημερωτικών φυλλαδίων) που είναι διπλωμένα και προσφέρουν σε όποιον τα διαβάζει περισσότερο χώρο για πληροφορίες, σχεδιασμό ή εικόνες.
Τέλος, το τρίπτυχο σχήμα βρίσκεται επίσης σε ορισμένα έπιπλα, με τις οθόνες (ιαπωνικής προέλευσης) να είναι ένα από τα ευκολότερα παραδείγματα. Αυτές οι οθόνες (καθώς και οι πόρτες ορισμένων επίπλων, μερικές βιβλιοθήκες ή ντουλάπια) αποτελούνται από τρία μέρη και μπορούν επίσης να είναι από μόνα τους ένα έργο τέχνης.
