ορισμός του superego
Το superego είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται στην ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόιντ. Ο συγγραφέας διευκρινίζει ότι το superego είναι το άθροισμα αυτών των πληροφοριών που το θέμα έχει ενσωματωθεί από πεποιθήσεις που θα μπορούσαν να ήταν επώδυνες και ότι στις περισσότερες περιπτώσεις μαθαίνουν από την οικογενειακή επιρροή σε ένα πρώτο στάδιο της ζωής μέσω των ενδείξεων των κανόνων που διαφοροποιούν αυτό που ήταν σωστό ή λάθος και επίσης, μέσω αυτών των απαγορευμένων πράξεων σύμφωνα με τις οικογενειακές αξίες που παράγουν άμεση επιρροή στο ηθικό του υποκειμένου καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Επίδραση του κοινωνικού περιβάλλοντος
Ωστόσο, όχι μόνο η οικογένεια έχει μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των ενηλίκων, αλλά και η κοινωνία ασκεί σημαντική επιρροή στο περιβάλλον.
Το πολιτιστικό περιβάλλον ενός ατόμου και η επιρροή των κοινωνικών εθίμων δημιουργεί επίσης ένα αποτύπωμα στην προσωπική αντίληψη του ατόμου για ορισμένες ενέργειες.
Η δομή του ανθρώπινου νου
Ο Φρόιντ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια δομή του νου που ταξινομείται σε τρεις τομείς:
1. Το αναγνωριστικό (επίσης γνωστό ως Ello) είναι το τμήμα που ενσωματώνει πληροφορίες σχετικά με πιθανά τραύματα και δεδομένα συνείδησης που είναι ασυνείδητα. Από αυτήν την άποψη, αυτό το μέρος είναι το πιο απρόσιτο στο θέμα. Ένα σκοτεινό μέρος της προσωπικότητας.
2. Ένα άλλο τμήμα του ανθρώπινου νου είναι το Εγώ (επίσης γνωστό ως I). Σε αυτό το επίπεδο πραγματικότητας, οι πληροφορίες για τον αντικειμενικό εαυτό ρέουν, δηλαδή δείχνουν το συνειδητό μέρος του νου. Το εγώ διέπεται από την αρχή της ευχαρίστησης, αλλά σε αυτόν τον κόσμο της πραγματικότητας, ο άνθρωπος μπορεί να αντανακλά μεταξύ καθήκοντος και ευχαρίστησης, αξιολογώντας τις συνέπειες των πράξεων.
3. Το τρίτο τμήμα είναι το Superego (επίσης γνωστό ως Superego) αναφέρεται στην ηθική συνείδηση που κάνει συγκεκριμένες κρίσεις. Αυτή η ενότητα δείχνει εκείνες τις ηθικές σκέψεις που έχουν την προέλευσή τους στην εκπαίδευση που λαμβάνεται κατά την παιδική ηλικία και στο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι μια δομή που προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας διαδικασίας εσωτερικοποίησης της μορφής του πατέρα (θεωρία του συμπλέγματος Οιδίποδα στην Ψυχανάλυση).
