ορισμός της δραματουργίας
Ο όρος δραματουργία αναφέρεται στην τέχνη του θεάτρου. Εκείνος που πρωταγωνιστεί σε αυτήν τη μορφή δημιουργίας είναι ο θεατρικός συγγραφέας, δηλαδή το άτομο που κάνει δράματα. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να θυμόμαστε ότι η λέξη δράμα στα ελληνικά σημαίνει "το κάνω". Έτσι, ο θεατρικός συγγραφέας είναι αυτός που αναπαράγει θεατρικά μια εφευρετική ιστορία, η οποία μπορεί να είναι μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα δράμα, καθώς και μια ολόκληρη ποικιλία θεατρικών ειδών και υπο-ειδών (vaudeville, zarzuela, όπερα, μονόλογος, mime, και τα λοιπά.). Σε κάθε περίπτωση, η δραματουργία είναι η τέχνη της παράστασης μιας ιστορίας στη σκηνή.
Στοιχεία της δραματουργίας
Το θεμελιώδες στοιχείο αυτής της τέχνης είναι το θεατρικό κείμενο. Αν και η ιστορία του θεάτρου έχει γίνει σωστά σε συμβατικές σκηνές, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θεατρικό έργο έχει επίσης μεταφερθεί στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
Τα έργα έχουν σχεδιαστεί για να εκτελούνται. Υπό αυτήν την έννοια, ένα θεατρικό κείμενο είναι ελλιπές, καθώς δεν περιλαμβάνει τα στοιχεία της σκηνογραφίας, όπως φωτισμό, κοστούμια ή την κίνηση των ηθοποιών. Από την άλλη πλευρά, η μουσική και η διακόσμηση μιας σκηνής είναι επίσης βασικά στοιχεία σε κάθε θεατρικό έργο.
Η πλοκή ενός έργου πρέπει να τραβήξει την προσοχή του κοινού κατά τη διάρκεια της παράστασής του, για την οποία μια αποκορύφωμα στιγμή καθιερώνεται κάθε τόσο που κατευθύνει την ιστορία προς το τελικό της αποτέλεσμα.
Σε μια θεατρική ιστορία, οι χαρακτήρες δημιουργούνται για να ενσωματωθούν από ηθοποιούς
Με αυτόν τον τρόπο, η δράση που λέγεται στον θεατή αποκαλύπτεται από τον διάλογο μεταξύ των ηθοποιών και η φιγούρα του αφηγητή δεν είναι απαραίτητη.
Σε ένα θεατρικό κείμενο, συνήθως εμφανίζονται οδηγίες από τον συγγραφέα όπου καθορίζουν πώς πρέπει να ενεργούν οι ηθοποιοί και αυτές οι οδηγίες ή ενδείξεις είναι γνωστές ως σχολιασμοί.
Εν ολίγοις, η δραματουργία αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία: ο συγγραφέας ή θεατρικός συγγραφέας, το ίδιο το κείμενο, οι ηθοποιοί που σκηνοθετούν ένας σκηνοθέτης και η σκηνογραφία. Και όλα αυτά έχουν σχεδιαστεί για να ευχαριστούν το κοινό.
Προέλευση του θεάτρου
Οι Έλληνες παρακολούθησαν θρησκευτικές τελετές προς τιμήν των θεών τους. Κατά τη διάρκεια αυτών των τελετών οι Έλληνες αφιέρωσαν τα υπερφυσικά έργα των θεών τους και αναπαράγουν τη ζωή των μυθολογικών και θρυλικών ήρωών τους. Αυτές οι ιστορίες είχαν ένα ηθικολογικό στοιχείο και άρχισαν να εκτελούνται στη σκηνή για να εκφράσουν την ανάγκη να είναι πιστοί στους θεούς ή τους νόμους της πόλης. Οι πρώτες παραστάσεις έγιναν προς τιμή του Διονύσου και γι 'αυτό είναι ο προστάτης του θεάτρου.
Φωτογραφία: iStock - Todd Keith
