theclickinggeneration.com

Η ιδέα που μας απασχολεί σε αυτήν την ανασκόπηση συνδέεται στενά με τις διεθνείς σχέσεις που διατηρούνται επί του παρόντος από τις χώρες που αποτελούν τον πλανήτη.

Υπερεθνικός οργανισμός που σχηματίζεται από διάφορες χώρες και έχει την αποστολή να συμφωνεί κοινές πολιτικές και να επιλύει προβλήματα που τους αφορούν

Ένας Πολυμερής Οργανισμός είναι ένας οργανισμός που αποτελείται από τρία ή περισσότερα έθνη των οποίων η κύρια αποστολή θα είναι να συνεργαστούν για τα προβλήματα και τις πτυχές που σχετίζονται με τις χώρες που απαρτίζουν τον εν λόγω οργανισμό..

Η πολυμέρεια είναι μια ευρέως διαδεδομένη έννοια στις Διεθνείς Σχέσεις, δεδομένου ότι αναφέρεται στην κατάσταση πολλών χωρών που συνεργάζονται για την ίδια πτυχή ή θέμα.

Μετά το τέλος της εισβολής του Ναπολέοντα, αυτή η ιδέα της πολυμέρειας θα αρχίσει να κατακλύζεται και να συγκρατείται, και μαζί με την εμφάνιση των διαφόρων πολυμερών οργανισμών που θα έχουν τον στόχο να συνεργαστούν για την επίλυση των προβλημάτων των μελών της.

Ο πολυμερής οργανισμός πλαισιώνεται από μια υπερεθνική οντότητα για αυτό που αναφέραμε να αποτελείται από πολλές χώρες. Το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν το λάκτισμα που προκάλεσε τη γέννησή του, και ήδη με τον Δεύτερο Πόλεμο, όταν η τάξη του κόσμου ήταν σίγουρα σε κίνδυνο, επειδή χωρίστηκε σε δύο μπλοκ που αντιμετωπίζουν καλά, η ανάγκη για τη δημιουργία αυτών των οργανισμών.

Ο στόχος των πολυμερών οργανισμών είναι η επίτευξη παγκόσμιων συμφωνιών σε σχέση με ζητήματα ενδιαφέροντος που επηρεάζουν την πλειοψηφία, όπως στην περίπτωση του πολιτισμού, του εμπορίου, της ειρήνης, μεταξύ άλλων.

Μέσω αυτών είναι δυνατόν να επιτευχθεί συναίνεση για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε συγκεκριμένες δράσεις σε σχέση με ένα ζήτημα και έτσι να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ισορροπία συμφερόντων μεταξύ των εθνών.

Είναι απαραίτητο να θεσπιστεί ένα κανονιστικό πλαίσιο που βοηθά στην πρόληψη και επίλυση των συγκρούσεων, καθώς επίσης και στο γεγονός ότι υπάρχουν χώρες που επιβάλλουν τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους πάνω από τις άλλες.

Κύριοι πολυμερείς οργανισμοί

Τα Ηνωμένα Έθνη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, μεταξύ άλλων, είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς πολυμερείς οργανισμούς στον κόσμο.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)), για παράδειγμα, που γεννήθηκε στο πλαίσιο μιας σύμβασης άλλου πολυμερούς οργανισμού, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, το 1945, πρωταρχικοί στόχοι του είναι η αποφυγή οικονομικών κρίσεων στα νομισματικά συστήματα των κρατών μελών της, η προώθηση των συναλλαγματικών πολιτικών. βιώσιμο και συνεργατικό σε διεθνές επίπεδο, το άνοιγμα του διεθνούς εμπορίου και τη μείωση της φτώχειας σε όλες αυτές τις χώρες. ο διεθνές νομισματικό ταμείο είναι ένας από τους πολλούς πολυμερείς και εξειδικευμένους οργανισμούς που το ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ. Αυτή τη στιγμή έχει 185 μέλη και η έδρα του βρίσκεται Ουάσιγκτον.

Η πολυμέρεια αυτού του οργανισμού εκφράζεται πιστά, αφενός, στην πολυμερή μεθοδολογία πληρωμής που διευκολύνει και, αφετέρου, με την προσωρινή χορήγηση οικονομικών πόρων σε εκείνα τα μέλη που έχουν προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους, για παράδειγμα , μια χώρα εγγεγραμμένη στο ΔΝΤ θα έχει αυτόματη πρόσβαση στο 25% της ποσόστωσής τους.

Ομοίως, και όπως υποδηλώνει το όνομά του, λειτουργεί ως ταμείο στο οποίο μπορούν να στραφούν οι χώρες μέλη σε περίπτωση χρηματοδότησης αναγκών για οποιοδήποτε από τα έργα τους.

Ιστορικά, οι υπερασπιστές της πολυμέρειας ήταν εκείνες οι χώρες με μεσαία δύναμη, όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία ή η Ελβετία, από την άλλη πλευρά, τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά κράτη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, αγωνίζονταν πάντοτε για την υπεροχή της μονομερούς προσέγγισης.

Πρέπει επίσης να πούμε ότι η έννοια της πολυμέρειας χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό αυτού του θέματος.

Συνέπειες της παγκοσμιοποίησης

Χωρίς αμφιβολία, η πολυμέρεια είναι η λογική επίδραση ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου στον οποίο επιμένει η αλληλεξάρτηση μεταξύ των εθνών. Πρέπει επίσης να πούμε ότι είναι μια υπερ-θετική πρόταση, διότι αναγκάζει τα έθνη να διατηρήσουν έναν διάλογο για να καταλήξουν σε συμφωνία και με κάποιο τρόπο εμποδίζει ορισμένες χώρες να έχουν υπερβολική εξουσία.

Αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ορισμένα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, και αυτό είναι ότι οι συμφωνίες μεταξύ των εθνών δεν υπάρχουν πάντα και επικρατούν, ή ελλείψει αυτού, οι συμφωνίες δεν γίνονται σεβαστές στο τέλος και στη συνέχεια πολλές συγκρούσεις καταλήγουν να επιμηκύνονται με τον καιρό.