ορισμός κουκκίδων
Το κουτί στο οποίο εμφανίζεται ένα σχέδιο όπου λέγεται μια ιστορία είναι γνωστό ως σύντομο χρονογράφημα. Έτσι, το σύντομο χρονογράφημα είναι μια μορφή της γραφικής αφήγησης στην οποία συνδυάζονται δύο στοιχεία: η αναπαράσταση ενός σχεδίου και ένα επεξηγηματικό κείμενο. Το άτομο που δημιουργεί αυτούς τους τύπους δημιουργιών είναι γνωστό ως γελοιογράφος, αλλά χρησιμοποιούνται και άλλοι όροι, όπως γραφίστας, γελοιογράφος ή εικονογράφος.
Όσον αφορά την προέλευση του όρου, πρέπει να τοποθετηθεί στον Μεσαίωνα στη Γαλλία. Εκείνη την εποχή, οι αντιγράφοι και οι γραφοί διακόσμησαν ορισμένα τμήματα βιβλίων με σχέδια στα οποία εμφανίστηκαν συστάδες και αμπέλια και αυτό το διακοσμητικό στοιχείο ήταν γνωστό με τη λέξη βινιέτα, που σημαίνει βινιέτα.
Οι ιστορίες που αναφέρονται σε αυτήν τη μορφή έχουν δύο δυνατότητες
1) ένας γελοιογράφος που είναι ταυτόχρονα ο αφηγητής μιας ιστορίας και
2) ένας ξεχωριστός γελοιογράφος και αφηγητής που κάνουν κοινή δημιουργική εργασία.
Σε κάθε περίπτωση, τα κινούμενα σχέδια πρέπει να τοποθετηθούν στη δημοσιογραφική παράδοση, καθώς και στον πολιτισμό του κόμικ.
Σε γραφικό χιούμορ
Στις περισσότερες εφημερίδες υπάρχει τουλάχιστον ένα τμήμα αφιερωμένο στο γραφικό χιούμορ. Ο δημιουργός παρουσιάζει μια μικρή ιστορία που σχετίζεται με το παρόν σε ένα καρτούν. Όσον αφορά το περιεχόμενό του, δεν πρέπει απαραίτητα να είναι χιουμοριστικό, αλλά υπάρχει συνήθως ένα στοιχείο ειρωνείας και κοινωνικής κριτικής. Είναι μια μορφή που απευθύνεται στο κοινό ενηλίκων και με σκοπό να προσφέρει μια άτυπη άποψη της πραγματικότητας.
Τα κινούμενα σχέδια του γραφικού χιούμορ των εφημερίδων μπορούν να έχουν άλλες προσεγγίσεις. Έτσι, μερικά από αυτά απευθύνονται σε παιδιά, άλλα έχουν πικάντικο περιεχόμενο ή σχετίζονται με τον αθλητισμό. Ανεξάρτητα από το θέμα τους, τα δημοσιογραφικά κινούμενα σχέδια μπορούν να παρουσιαστούν σε μία εικόνα ή και σε πολλές και στην τελευταία περίπτωση ονομάζονται κόμικς.
Στην κωμική κουλτούρα
Το κόμικ έχει δύο ιστορικά υπόβαθρα. Στην αρχαιότητα υπήρχαν ήδη εικόνες που έλεγαν μια μικρή ιστορία, τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Στον μεσαιωνικό κόσμο υπάρχει επίσης ένα άλλο προηγούμενο, τα μεσαιωνικά υψώματα. Τόσο το ένα όσο και το άλλο μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρώτες σφαίρες.
Από τον δέκατο όγδοο αιώνα άρχισε η παράδοση του γραπτού τύπου, όπου άρχισαν να ενσωματώνονται σχέδια στα οποία αφηγήθηκαν ιστορίες για την πραγματικότητα. Τον 20ο αιώνα, μια νέα έκδοση, το κόμικ, εμφανίστηκε στην Ευρώπη και την Αμερική. Ο όρος που χρησιμοποιήθηκε αρχικά ήταν η κωμική ταινία και με την πάροδο του χρόνου έγιναν μαζικό φαινόμενο.
Αρχικά, αυτές οι δημοσιεύσεις απευθύνονταν σε παιδιά και νέους και συζητήθηκαν ιστορίες υπερήρωων, αλλά εμφανίστηκαν σιγά-σιγά δημοσιεύσεις για όλα τα ακροατήρια και με διαφορετικά θέματα (πολιτικά, κοινωνικά, ερωτικά κ.λπ.). Αν και το περιεχόμενο του κόμικς μπορεί να αναλυθεί από κάθε είδους προοπτική, υπάρχει ένα στοιχείο που έχει διατηρηθεί, η χρήση του σύντομου χρονογράφου.
Φωτογραφίες: Fotolia - Ratoca / macrovector
