ορισμός της εισδοχής
Η είσοδος νοείται ως το γεγονός της αποδοχής κάποιου σε κάποια δραστηριότητα, δηλαδή της αποδοχής. Αυτός ο ίδιος ορισμός μπορεί να εφαρμοστεί σε πράγματα, οπότε είναι δυνατόν να μιλήσουμε για την αποδοχή εγγράφου ή αξίωσης.
Εισαγωγή που αναφέρεται σε άτομα και διαδικασίες
Για να μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση σε ορισμένα μέρη, πρέπει να έχει κάποιο είδος άδειας ή εξουσιοδότησης. Έτσι, εάν κάποιος δεν ανήκει σε σύλλογο, δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις του, καθώς υπάρχει δικαίωμα εισδοχής (τα μέλη του συλλόγου γίνονται αποδεκτά, αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει με εκείνους που δεν είναι μέλη). Το δικαίωμα εισόδου ισχύει για όλα τα άτομα που δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ορισμένα μέρη έχουν μια ένδειξη που υπενθυμίζει ότι υπάρχει το δικαίωμα εισδοχής, με το οποίο υπονοείται ότι εάν κάποιος συμπεριφέρεται ακατάλληλα, μπορεί να αποβληθεί από τις εγκαταστάσεις.
Για να έχετε κάποιες υπηρεσίες ή οφέλη, είναι απαραίτητο να εκτελέσετε μια σειρά από βήματα εκ των προτέρων. Όταν ολοκληρωθούν, υποβάλλεται μια αίτηση και πρέπει να αξιολογηθεί για να γίνει δεκτή ή όχι.
Σε κάθε περίπτωση, η εισαγωγή ενεργεί ως φίλτρο για να καθορίσει εάν κάποιος μπορεί να κάνει κάτι ή να εξετάσει εάν ορισμένες διαδικασίες πληρούνται σωστά. Στην καθημερινή ζωή μιλάμε για είσοδο στο πανεπιστήμιο, διαδικασίες εισαγωγής ή προθεσμίες, εξετάσεις εισδοχής κ.λπ. Οι άνθρωποι θέλουν να γίνουν μέλη των οργανώσεων και να λαμβάνουν υπηρεσίες και γι 'αυτό πρέπει να γίνουμε δεκτοί μέσω κάποιου είδους διαδικασίας.
Καταστάσεις μη εισαγωγής
Στο πεδίο του νόμου, είναι δυνατή η υποβολή αξίωσης εναντίον κάποιου, αλλά πρέπει να πληροί ορισμένες νομικές απαιτήσεις, διαφορετικά η αξίωση δεν θα γίνει αποδεκτή για επεξεργασία.
Η μη αποδοχή σε σχέση με κάποιον ή κάτι μπορεί να απορριφθεί και, κατά συνέπεια, είναι δυνατή η υποβολή αξίωσης ή ένστασης κατά της μη εισαγωγής.
Υπάρχουν ιδιωτικές οντότητες που έχουν τα δικά τους κριτήρια για να επιτρέψουν στους συμμετέχοντες να εισέλθουν. Η μη αποδοχή κάποιου μπορεί να έχει κάποια δικαιολογία (για παράδειγμα, μη αποδοχή μεθυσμένων ατόμων ή με οποιαδήποτε ένδειξη κινδύνου), αλλά μερικές φορές οι άνθρωποι δεν γίνονται δεκτοί για συζητήσιμους λόγους (για παράδειγμα, σε ορισμένα κλαμπ, οι τρόποι ντυσίματος δεν επιτρέπονται ακατάλληλοι ).
Σε οποιαδήποτε από τις μορφές της, η μη αποδοχή λειτουργεί ως μηχανισμός επιλογής, με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν παραδεκτές και έγκυρες ερωτήσεις και, παράλληλα, άλλες που είναι απαράδεκτες.
Φωτογραφία: iStock - FlairImages
