τι είναι ο ορισμός και η έννοια της προσώδης
Το Prosody είναι το τμήμα της γραμματικής που εστιάζει στη σωστή προφορά των λέξεων. Σε αυτήν την πειθαρχία μελετώνται τα φωνητικά χαρακτηριστικά που εμπλέκονται στην προφορική επικοινωνία. Όσο για τον όρο, προέρχεται από την ελληνική prosoidia και σχηματίζεται από το πρόθεμα pro, που σημαίνει κοντά και από το root oide, που σημαίνει τραγούδι.
Γενικές πτυχές της προσώδης
Όταν μιλάμε χρησιμοποιούμε έναν συγκεκριμένο τονισμό και αυτός ο τονισμός γίνεται μια μελωδική καμπύλη. Αυτή η πτυχή είναι σημαντική για την επικοινωνία, γιατί μέσα από τον τονισμό εκφράζουμε συναισθήματα και διαθέσεις.
Το Prosody σχετίζεται άμεσα με τον ρυθμό που επιβάλλουμε στα λόγια μας. Υπό αυτήν την έννοια, ο ρυθμός ενός μηνύματος πρέπει να είναι σύμφωνος με τη σύνταξη.
Η ανθρώπινη φωνή και ο σωστός χειρισμός της είναι αποφασιστικής σημασίας για την σωστή επικοινωνία. Έτσι, όταν μιλάμε, η φωνή μεταδίδει αισθήσεις στον συνομιλητή μας. Από την άλλη πλευρά, η φωνή είναι μέρος της προσωπικής εικόνας.
Από τεχνικής άποψης, οι ασκήσεις προσώδης εκτελούνται με διάφορους σκοπούς
1) να μιλάς με σωστό ρυθμό, ούτε πολύ αργός ούτε βιαστικός,
2) να ασκεί καλό ήχο και τονισμό,
3) για τη διόρθωση ορισμένων ελαττωμάτων στην προφορά ή
4) βελτίωση της επικοινωνίας σε ορισμένες δραστηριότητες ή επαγγέλματα (εκπαιδευτικοί, εκδότες, καθηγητές, ηθοποιοί, τραγουδιστές κ.λπ.).
Σε άτομα με σοβαρές δυσκολίες ακοής
Άτομα με σοβαρά προβλήματα ακοής, ειδικά παιδιά, πρέπει να κάνουν ασκήσεις προσώματος για να βελτιώσουν την επικοινωνία τους. Οι επαγγελματίες που το φροντίζουν αυτό είναι οι λογοθεραπευτές, οι οποίοι μέσω του τονισμού, της εγγραφής και των φωνητικών ασκήσεων προσπαθούν να βελτιώσουν τη σωστή προφορά των λέξεων.
Στον κλασικό κόσμο
Η ετυμολογία της προσώδης αναφέρεται σε μια θεμελιώδη πτυχή, τη μουσικότητα της γλώσσας. Αυτή η πτυχή εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, καθώς θεώρησαν ότι η προφορική επικοινωνία ήταν αποτελεσματική εάν ενσωμάτωσε μια συγκεκριμένη μουσικότητα. Υπό αυτήν την έννοια, οι ομιλητές (φιλόσοφοι, πολιτικοί ή ηθοποιοί) έπρεπε να μιλήσουν με έναν συγκεκριμένο τόνο φωνής.
Γι 'αυτό το λόγο, με έμφαση στην προωδική τεχνική, η ορθογραφία των λέξεων και η προφορά.
Η μουσική διάσταση μιας γλώσσας
Όταν μαθαίνεται μια γλώσσα, η μορφολογική και συντακτική γνώση εξομοιώνεται. Ωστόσο, για να κατανοήσετε σωστά μια γλώσσα πρέπει να ξέρετε πώς να ερμηνεύσετε τη μουσικότητά της. Με άλλα λόγια, η ομιλία δεν είναι απλή υπόθεση λέξεων που αρθρώνονται στους ήχους, αλλά υπονοεί επίσης μια μελωδική διάσταση, η οποία παράγεται από τις προδιωτικές πτυχές της γλώσσας.
Φωτογραφίες: Fotolia - Serhiy Kobyakov / xixinxing
