ορισμός του burgo
Οι αστικοί οικισμοί που άρχισαν να εμφανίζονται στην Ευρώπη με το εμπορικό άνοιγμα που πραγματοποιήθηκε στο τέλος του Μεσαίωνα είναι γνωστοί ως δήμος. Αυτοί οι δήμοι ήταν αρχικά μικρά χωριά που, καθώς μεγάλωναν σε μέγεθος και πληθυσμό, άρχισαν να αναπτύσσονται και να αυξάνουν τον αριθμό των κτιρίων και των υπηρεσιών τους. Οι μεσαιωνικές πόλεις είναι εκείνες που αργότερα θα δημιουργήσουν τις τυπικές πόλεις της Σύγχρονης Εποχής.
Επειδή στο μεγαλύτερο μέρος του Μεσαίωνα η Ευρώπη χαρακτηρίστηκε από την ανάπτυξη σχεδόν αποκλειστικά γεωργικών δραστηριοτήτων, οι πόλεις που είχαν αναπτυχθεί από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έχασαν τη δύναμη και εξαφανίστηκαν όταν εγκαταλείφθηκαν. Ωστόσο, ήδη από τον 13ο και 14ο αιώνα, το κλείσιμο του εμπορίου άρχισε να χάνει τη σημασία του και αργά άρχισαν να εμφανίζονται μικρά αστικά κέντρα. Αυτά τα αστικά κέντρα βρίσκονταν έξω από τον χώρο της φεουδαρχικής κυριαρχίας και χαρακτηρίζονταν από τη λήψη γεωργικών προϊόντων που παρήχθησαν στην περιοχή για να τα πουλήσουν σε αγοραστές από άλλα μέρη. Με αυτόν τον τρόπο, αυτό που ήταν αρχικά ένα μικρό χωριό κατέληξε να γίνει ένας διαφορετικός και πολύ πιο ενεργός οικισμός από τον φεουδαρχικό άρχοντα.
Τα μεσαιωνικά χωριά ήταν πολύ μικρά σε σύγκριση με ό, τι αργότερα θα γινόταν σύγχρονες πόλεις. Αυτό συμβαίνει επειδή η ανάπτυξή του ήταν πολύ προοδευτική. Στην αρχή ήταν μόνο κέντρα υποδοχής εμπορευμάτων, αλλά αργότερα κτίρια όπως μόνιμα σπίτια, επιχειρήσεις και ναοί προστέθηκαν για τους ανθρώπους που ζούσαν σε αυτά. Κανονικά, η μεσαιωνική πόλη ήταν προστατευμένη και οριοθετημένη από τείχη ή ψηλά τείχη. Πολλές φορές οι δήμοι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δίπλα ή κοντά σε ένα μεσαιωνικό κάστρο.
Γενικά, στο δήμο εγκαταστάθηκαν εκείνοι που είχαν επαγγέλματα που δεν είχαν σχέση με τη γεωργία, όπως τεχνίτες, έμποροι, θρησκευτικοί διαφόρων ειδών, διαχειριστές κ.λπ. Αργά, έπρεπε επίσης να έχουν υπαλλήλους υπεύθυνους για τη διακυβέρνησή τους.
