ορισμός του κάτω κόσμου
Με εντολή του ελληνική μυθολογία, όπως ονομάζεται το σύνολο των πεποιθήσεων και των θρύλων των αρχαίων Ελλήνων, το κάτω κόσμος, είναι ο όρος που ορίζει το διαφορετικά βασίλεια που βρίσκονται κάτω από τη γη, ή ελλείψει αυτού, πέρα από τον ορίζοντα, στο οποίο πίστευαν οι Έλληνες.
Ελληνική μυθολογία: μέρος όπου πήγαν οι ψυχές των νεκρών που κυβερνήθηκε από τον Θεό Άδη και αποτελούταν από διάφορα βασίλεια
Εάν αναζητούμε μια ιδέα ισοδύναμη με αυτές τις εποχές, θα ήταν αυτό που ονομάζουμε ευρέως πέρα, όπου οι ψυχές των ανθρώπων πιστεύεται ότι πηγαίνουν μόλις πεθάνουν.
Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή βασίλεια είναι: Νησί των Ευλογημένων (σε αυτόν τον τόπο του κάτω κόσμου οι ψυχές απολάμβαναν μια τέλεια ξεκούραση μόλις συνέβη ο θάνατος του ατόμου), τα Elysian Fields (Σε αυτό το ιερό μέρος οι ψυχές ενάρετων και γενναίων και ηρωικών μαχητών έζησαν μια πλήρη ύπαρξη και σε ένα πλαίσιο που αποδείχθηκε επίσης ειδυλλιακό: τοπία όπου αφθονούν πράσινα και λουλούδια), άδης (Ο διάσημος Άδης είναι η κατοικία στην οποία πηγαίνουν όλοι οι θνητοί, δηλαδή είναι ο τόπος ανάπαυσής τους όταν έχουν φύγει από την ύπαρξη · σύμφωνα με τις ελληνικές πεποιθήσεις, πολύ λίγοι θνητοί συμφώνησαν να φύγουν από αυτό το μέρος του κάτω κόσμου) και Πουρί (Στους σημερινούς όρους, το Tartarus είναι το αντίστοιχο του κόλαση, ήταν ένα μέρος όπου επικράτησαν βασανιστήρια και τα δεινά).
Η παλαιότερη αναφορά που υπάρχει για τον ελληνικό κάτω κόσμο βρίσκεται στα έργα του Ο Ιλιάδας και η Οδύσσεια του συγγραφέα Ομήρου; επίσης Hesiod και Virgil το έχουν αναφέρει στα γραπτά τους.
Επίσης, οι εξέχοντες Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων Έκανε αναφορά για τον κάτω κόσμο που ενσωματώνει το θέμα της δίκης των νεκρών που ασκήθηκε εκεί. Μόλις πέθανε το άτομο, το πνεύμα του ανατέθηκε σε ένα από τα βασίλεια που αναφέρθηκαν παραπάνω, στα Πεδία του Elysian είχαν πρόσβαση οι ευλογημένοι, ο Τάρταρος ο καταδικασμένος και ο Άδης τα υπόλοιπα πνεύματα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι αρκετοί λαοί της Αρχαίας Ελλάδας ισχυρίστηκαν ότι κρατούσαν εισόδους που τους οδήγησαν απευθείας στον Κάτω Κόσμο και μάλιστα ανέπτυξαν ειδικές τελετές υπέρ τους.
Ο Άδης ήταν η ελληνική θεότητα που ήταν επιφορτισμένη με την εξουσία και το βασίλειο του Κάτω Κόσμου.
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του τιτάνα Κρόνος και Ρέα, και αδελφός του Δία και του Ποσειδώνα, με τον οποίο ενώθηκε για να νικήσει τον πατέρα του, και αργότερα, αφού το επιτύχουν, οι αδελφοί διαιρούν την εξουσία των διαφόρων βασιλείων.
Οι μονοθεϊστικές θρησκείες και άλλες πεποιθήσεις διαθέτουν επίσης μέρη όπου πηγαίνουν οι ψυχές των νεκρών: παράδεισος, κόλαση ή καθαρτήριο.
Οι διάφορες θρησκείες που υπήρχαν και εξακολουθούν να επιβιώνουν στον κόσμο, αυτές που θεωρούνται ειδωλολατρικές και εκείνες που δεν είναι, οι οποίες κατά περίπτωση είναι οι πιο αντιπροσωπευτικές λόγω του τεράστιου αριθμού πιστών που κατέχουν, όπως στην περίπτωση του Χριστιανισμού, του Ισλάμ και Ο Ιουδαϊσμός, έχει συγκεκριμένες πεποιθήσεις και ιδεολογίες σχετικά με τον τόπο στον οποίο πηγαίνουν οι άνθρωποι όταν πεθάνουν, στην κόλαση, όπου υποτίθεται ότι άνθρωποι που έχουν διαπράξει πολλά κακά στη ζωή πηγαίνουν, ή ο παράδεισος, όπου εκείνοι που υποτίθεται ότι πηγαίνουν έχουν κάνει καλό για τους άλλους ζωή και ανταμείβονται με ένα μέρος κοντά στο Θεό.
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος κατάλαβε το θέμα του θανάτου, δηλαδή, το ύψος του σε αυτόν τον κόσμο, και ότι είναι αναπόφευκτο για όλους, δεν υπάρχουν αθάνατοι μεταξύ των ανθρώπων, παρεμπιπτόντως, άρχισε να ψάχνει απαντήσεις και να σκεφτεί τις δυνατότητες που υπήρχαν πίσω από αυτό, πιο συγκεκριμένα τι ήταν πίσω από αυτό, αν υπήρχε κάτι, και αν υπήρχαν όπως πιστεύουν οι περισσότερες πεποιθήσεις, πού πηγαίνουν οι ψυχές, οι καλές, οι όχι τόσο καλές και οι κακές, και αυτή είναι η έτσι είναι ότι για κάθε ένα ένα μέρος έχει σκεφτεί και βρεθεί.
Κανένας που είναι ζωντανός δεν ξέρει τι συμβαίνει σε αυτήν την άλλη διάσταση, στη μεταθανάτια ζωή, για το οποίο μιλάει τόσα πολλά και έχει γραφτεί, αλλά φυσικά, είναι δυνατόν μόνο να το γνωρίζουμε ζώντας, για παράδειγμα, τα περισσότερα από τα ερωτήματα που λέγονται παραδοχές και πεποιθήσεις που οι θρησκείες και διάφορες προτάσεις πίστης αποφάσισαν να πιστέψουν και να επιβάλουν στους πιστούς.
Σκοτεινή και επικίνδυνη χροιά
Όσον αφορά τον Κάτω Κόσμο υπήρξαν διάφορες εκτιμήσεις, μερικές θετικές και άλλες αρνητικές, ανάλογα με το γυαλί με το οποίο είδε, εν πάση περιπτώσει, η αρνητική σκέψη σχετικά με τον Κάτω Κόσμο έχει πολλαπλασιαστεί, που ήταν ένα μέρος γεμάτο σκοτάδι, κακά, τέρατα συνδέεται ιδιαίτερα με την επικινδυνότητα, μεταξύ άλλων.
