ορισμός της θερμοδυναμικής
ο θερμοδυναμική είναι η πειθαρχία που μέσα στη μητρική επιστήμη, Φυσικός, ασχολείται με μελέτη των σχέσεων που δημιουργούνται μεταξύ θερμότητας και άλλων μορφών ενέργειας. Μεταξύ άλλων θεμάτων, η θερμοδυναμική ασχολείται με την ανάλυση των επιδράσεων που παράγονται από αλλαγές σε μεγέθη όπως: θερμοκρασία, πυκνότητα, πίεση, μάζα, όγκος, σε συστήματα και σε μακροσκοπικό επίπεδο.
Η βάση στην οποία κρέμονται όλες οι μελέτες θερμοδυναμικής είναι η κυκλοφορία της ενέργειας και πώς είναι ικανή να προκαλεί κίνηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακριβώς αυτό το ερώτημα προώθησε την ανάπτυξη αυτής της επιστήμης, καθώς η προέλευσή της οφείλεται στην ανάγκη αύξησης της αποτελεσματικότητας των πρώτων ατμομηχανών.
Έτσι, από αυτήν την έναρξη, η θερμοδυναμική ασχολήθηκε με την περιγραφή του τρόπου με τον οποίο τα συστήματα ανταποκρίνονται σε αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον τους και μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα άπειρο καταστάσεων, τόσο στην επιστήμη όσο και στη μηχανική, όπως: κινητήρες, χημικές αντιδράσεις, μεταβάσεις φάσης, φαινόμενα μεταφοράς, μαύρες τρύπες, μεταξύ άλλων. Και επομένως τα αποτελέσματά της εκτιμώνται πραγματικά από τη χημεία, τη φυσική και τη χημική μηχανική.
Εν τω μεταξύ, η θερμοδυναμική έχει τρεις θεμελιώδεις νόμους ...ο πρώτος νόμος Είναι ευρέως γνωστό ως η αρχή της εξοικονόμησης ενέργειας και υποστηρίζει ότι εάν ένα σύστημα ανταλλάξει θερμότητα με ένα άλλο, η εσωτερική του ενέργεια θα αλλάξει. Σε αυτήν την περίπτωση, η θερμότητα θα είναι η απαραίτητη ενέργεια που πρέπει να ανταλλάξει ένα σύστημα για να αντισταθμίσει τις διαφορές μεταξύ της εσωτερικής ενέργειας και της εργασίας.
Στην πλευρά σου, ο δεύτερος νόμος , προτείνει διαφορετικούς περιορισμούς για τη μεταφορά ενέργειας, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσδιοριστούν εάν ληφθεί υπόψη ο πρώτος νόμος · Η δεύτερη αρχή αναφέρεται στη ρύθμιση της κατεύθυνσης στην οποία πραγματοποιούνται οι θερμοδυναμικές διεργασίες, επιβάλλοντας την πιθανότητα να αναπτυχθούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Αυτός ο δεύτερος νόμος υποστηρίζεται από το εντροπία (φυσική ποσότητα που μετρά μέρος της ενέργειας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή εργασίας).
Και το τρίτος και τελευταίος νόμος υποστηρίζει ότι είναι αδύνατο να επιτευχθεί μια θερμοκρασία ίση με το απόλυτο μηδέν μέσω ενός πεπερασμένου αριθμού φυσικών διεργασιών.
Και οι πιο σημαντικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στη θερμοδυναμική είναι: ισόθερμος (η θερμοκρασία δεν αλλάζει), ισοβαρής (η πίεση δεν αλλάζει), isochors (η ένταση δεν αλλάζει) και αδιαβατικός (δεν υπάρχει μεταφορά θερμότητας).
