ορισμός της τάσης
Η τάση είναι η φυσική ποσότητα που, σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα, οδηγεί ηλεκτρόνια κατά μήκος ενός αγωγού. Δηλαδή, διεξάγει ηλεκτρική ενέργεια με μεγαλύτερη ή μικρότερη ισχύ.
Η τάση και το βολτ είναι όροι σε φόρο τιμής στον Alessandro Volta, ο οποίος το 1800 εφηύρε την βολταϊκή μπαταρία και την πρώτη χημική μπαταρία.
Η τάση είναι συνώνυμο της τάσης και της πιθανής διαφοράς. Με άλλα λόγια, η τάση είναι το έργο ανά μονάδα φόρτισης που ασκείται από το ηλεκτρικό πεδίο σε ένα σωματίδιο για να το κάνει να μετακινηθεί από το ένα μέρος στο άλλο. Στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων, αυτή η διαφορά δυναμικού μετράται σε βολτ (V), και αυτό καθορίζει την κατηγοριοποίηση ως "χαμηλή" ή "υψηλή τάση".
Ένα volt είναι η μονάδα ηλεκτρικού δυναμικού, δύναμης ηλεκτροκινητήρα και τάσης. Μερικές κοινές τάσεις είναι αυτές ενός νευρώνα (75 mV), μιας μη επαναφορτιζόμενης αλκαλικής μπαταρίας (1,5 V), μιας επαναφορτιζόμενης κυψέλης λιθίου (3,75 V), ενός ηλεκτρικού συστήματος αυτοκινήτου (12 V), ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα σπίτι (230 στην Ευρώπη , Ασία και Αφρική, 120 στη Βόρεια Αμερική και 220 ορισμένες χώρες της Νότιας Αμερικής), σιδηροδρομική γραμμή (600 έως 700 V), δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης (110 kV) και κεραυνός (100 MV).
Ο όρος «υψηλή τάση» χαρακτηρίζει τα ηλεκτρικά κυκλώματα στα οποία το επίπεδο τάσης που χρησιμοποιείται απαιτεί απομόνωση και μέτρα ασφαλείας. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, σε ηλεκτρικά συστήματα υψηλών προδιαγραφών, σε δωμάτια ακτίνων Χ και σε άλλους τομείς της επιστήμης και της φυσικής έρευνας. Ο ορισμός της «υψηλής τάσης» εξαρτάται από τις περιστάσεις, αλλά η πιθανότητα ότι το κύκλωμα παράγει ηλεκτρικό «σπινθήρα» στον αέρα ή ότι η επαφή ή η εγγύτητα με το κύκλωμα προκαλεί ηλεκτροπληξία θεωρείται ότι το καθορίζει. Ένα ηλεκτρικό σοκ μεγέθους που εφαρμόζεται σε έναν άνθρωπο ή σε άλλα ζωντανά όντα μπορεί να προκαλέσει θανατηφόρα καρδιακή μαρμαρυγή. Για παράδειγμα, το χτύπημα κεραυνού σε ένα άτομο είναι συχνά η αιτία θανάτου.
