ορισμός των γλυκαντικών
ο Γλυκαντικά είναι ουσίες που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο της ζάχαρης, καθώς έχουν την ικανότητα να γλυκαντούν και να βελτιώσουν τη γεύση ορισμένων τροφίμων και ποτών χωρίς να προσθέσουν θερμίδες.
Η κύρια χρήση του είναι στα καθεστώτα απώλειας βάρους και στην παρασκευή προϊόντων διατροφής ή τροφίμων για διαβητικούς, όπου μπορούν εν μέρει ή ολικά να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συνθετικών γλυκαντικών που κατασκευάζονται στο εργαστήριο διαθέσιμο για αρκετά χρόνια στην αγορά, πιο πρόσφατα ένα νέο γλυκαντικό που ονομάζεται στέβια που λαμβάνεται από ένα φυτό, Stevia rebaudiana.
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γλυκαντικά
Η χρήση γλυκαντικών χρονολογείται από το 1879 όταν το σακχαρίνη, το πρώτο γλυκαντικό που χρησιμοποιείται στην παρασκευή τροφίμων για διαβητικούς, ήταν πολύ ισχυρό, ωστόσο έδωσε στα τρόφιμα μια μεταλλική γεύση όταν χρησιμοποιείται σε υψηλές συγκεντρώσεις.
Μέχρι τη δεκαετία του σαράντα ήταν δυνατό να αναπτυχθεί μεγαλύτερη ποσότητα γλυκαντικών με καλύτερη γεύση και υψηλή γλυκαντική ισχύ, όπως ασπαρτάμη, ο σουκραλόζη και το ακεσουλφάμη Κ. Αυτά τα γλυκαντικά είναι 200 έως 600 φορές πιο γλυκά από τη ζάχαρη, χρησιμοποιούνται σε πολλά τρόφιμα και ακόμη και στην περίπτωση σουκραλόζης και ακεσουλφάμης Κ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή τροφίμων που απαιτούν μαγείρεμα και ψήσιμο χωρίς να χάσουν τις ιδιότητές τους.
Πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία
Η χρήση γλυκαντικών έχει συνοδευτεί από την υποψία ότι σχετίζονται με τοξικές επιδράσεις στην υγεία, υπό την έννοια αυτή, έχουν διεξαχθεί πολλές εργαστηριακές μελέτες στις οποίες δημιουργήθηκε σχέση μεταξύ της ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστης και της χρήσης από κυκλαμικό για το οποίο η FDA απαγόρευσε τη χρήση αυτού του γλυκαντικού.
Μεταγενέστερες μελέτες δεν μπόρεσαν να αποδείξουν μια άμεση σχέση μεταξύ της χρήσης άλλων γλυκαντικών και της ανάπτυξης ασθενειών όπως ο καρκίνος, οπότε η FDA εγκρίνει τη χρήση τους. Ωστόσο, τα γλυκαντικά αρέσουν ασπαρτάμη σχετίζονται με έναν αριθμό συμπτωμάτων και ανεπιθύμητων ενεργειών όταν χρησιμοποιούνται σε υψηλές συγκεντρώσεις, όπως πονοκέφαλος, διαταραχές συγκέντρωσης, κοιλιακή δυσφορία και αύξηση βάρους.
Χρήση γλυκαντικών και μεταβολικών διαταραχών
Αν και δεν έχει αποδειχθεί συσχέτιση μεταξύ του καρκίνου και της χρήσης γλυκαντικών, έχει δει ότι είναι πιθανό τα γλυκαντικά να μην έχουν την ικανότητα να δημιουργούν ένα αίσθημα πληρότητας που μπορεί να οδηγήσει στο άτομο που τρώει περισσότερο φαγητό και επομένως να αυξήσει το βάρος.
Είναι επίσης ικανά να προκαλέσουν φυσιολογικές αλλαγές στο σώμα παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν μετά την κατάποση σακχάρου, οι οποίες οφείλονται εν μέρει σε αλλαγές στην εντερική βακτηριακή χλωρίδα, η οποία αναγκάζει τα σάκχαρα στα τρόφιμα να εξομοιωθούν περισσότερο, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. και μεταβολική μείωση που οδηγεί σε υπέρβαρο και παχυσαρκία.
