ορισμός του eclogue
Ο eclogue είναι μια ποιητική σύνθεση, που ανήκει στο υπογενές της λυρικής ποίησης που παρουσιάζεται συνήθως με τη μορφή διαλόγου, σαν να ήταν ένα πολύ μικρό θεατρικό κομμάτι που αποτελείται από μία μόνο πράξη.
Παραδοσιακά, οι διερμηνείς είναι δύο βοσκοί που μιλούν για τη ζωή στη χώρα, τις αγάπης τους ή απλά τα ζητήματα που φέρνει εκεί η ζωή. Το πλαίσιο, λοιπόν, σχεδόν πάντα αποδεικνύεται ότι είναι το πεδίο της παραδεισιακής εμφάνισης, το οποίο εξάγεται από τα σχόλια, και στο οποίο, επιπλέον, η μουσική αποδεικνύεται ότι έχει σπουδαίο ρόλο.
Αν και η πιο συνηθισμένη μορφή είναι συνήθως αυτή του διαλόγου, ο εκλογός μπορεί να εμφανιστεί ως ποιμαντικός μονόλογος, ενώ θα είναι όταν παρουσιάζεται σε μορφή διαλόγου όταν επιτυγχάνει λιγότερο καθαρές μορφές, μετατρέποντας σε ένα πιο δραματικό κομμάτι και θεατρικό.
Ο eclogue είναι μια σύνθεση που έχει πολύ μεγάλη ιστορία, δημιουργήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια με τα χρόνια έλαβε διαφορετικές συνεισφορές που προφανώς προκάλεσαν τη βελτίωση που συναντάμε σήμερα σε διαφορετικά έργα.
Την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ακόμη και κατά την Αναγέννηση, ο έκλογος ήταν μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές ποιητικές συνθέσεις.
Υπάρχουν πραγματικά πολλοί συγγραφείς που ξεχώρισαν γράφοντας εκλόγους, μεταξύ των πιο σημαντικών που μπορούμε να αναφέρουμε: Garcilaso de la Vega, Teócritus, Bosco, Juan Del Encina, Lucas Fernández, Juan Boscán, Pedro Soto de Rojas, Lope de Vega και Juan Meléndez Valdés.
