ορισμός της δημοκρατικής δημοκρατίας
Η ιδέα αυτής της καταχώρησης αποτελείται από δύο διαφορετικούς όρους. Η ιδέα της δημοκρατίας προέρχεται από τη λέξη res publica, η οποία στα Λατινικά σημαίνει το κοινό, δηλαδή την οργάνωση του κράτους που επηρεάζει όλα τα άτομα.
Υπό αυτήν την έννοια, η Ρωμαϊκή Δημοκρατία ως μορφή κρατικής οργάνωσης γεννήθηκε για να αποφευχθούν πιθανές καταχρήσεις από ένα άτομο που είχε όλη τη δύναμη στα χέρια του. Ταυτόχρονα, η ιδέα μιας δημοκρατίας μπορεί να γίνει κατανοητή σε αντίθεση με μια άλλη μορφή διακυβέρνησης, τη μοναρχία. Από την άλλη πλευρά, η δημοκρατία είναι μια λέξη ελληνικής καταγωγής και η δημοκρατική είναι η δύναμη του λαού. Ξεκινώντας από αυτήν την ορολογική διευκρίνιση, είναι ήδη δυνατό να αναλυθούν τα κύρια χαρακτηριστικά της δημοκρατικής δημοκρατίας ως γενική έννοια.
Μερικά χαρακτηριστικά των δημοκρατικών δημοκρατιών
Όλες οι χώρες που βασίζονται σε αυτήν τη μορφή διακυβέρνησης έχουν, θεωρητικά, σκοπό να διασφαλίσουν ότι η εξουσία δεν θα είναι δικτατορική ή δεσποτική.
Ένας από τους βασικούς μηχανισμούς είναι ο διαχωρισμός των εξουσιών. Αυτό σημαίνει ότι οι τρεις δυνάμεις του κράτους είναι ανεξάρτητες. Έτσι, η εκτελεστική εξουσία ανήκει στην κυβέρνηση ενός έθνους και ο ανώτατος εκπρόσωπός του είναι ο αρχηγός του κράτους. Η νομοθετική εξουσία αναφέρεται σε ποιος έχει την εξουσία να θεσπίζει νόμους, δηλαδή τους εκπροσώπους των πολιτών. Η δικαστική εξουσία ανήκει στη διοίκηση της δικαιοσύνης (τα μέλη των δικαστηρίων που πρέπει να εφαρμόζουν τους νόμους που εκδίδονται από τις άλλες δύο εξουσίες).
Οι μηχανισμοί συμμετοχής των πολιτών (για παράδειγμα, μέσω τακτικής ψηφοφορίας) είναι βασικά στοιχεία οποιασδήποτε δημοκρατικής δημοκρατίας.
Κανονικά όλες οι δημοκρατικές δημοκρατίες διέπονται από ένα σύνταγμα που θεσπίζει το γενικό νομικό πλαίσιο. Το συμφέρον της πλειοψηφίας ή του γενικού συμφέροντος είναι επίσης μια από τις αρχές αυτής της μορφής διακυβέρνησης.
Δημοκρατικές δημοκρατίες στην Ανατολική Ευρώπη
Στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, μια σειρά κρατών της Ανατολικής Ευρώπης οργανώθηκαν υπό την ονομασία δημοκρατικών δημοκρατιών (γνωστές και ως λαϊκές δημοκρατίες) που υπόκεινται στη σοβιετική εξουσία. Μεταξύ αυτών πρέπει να επισημάνουμε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας ή την Ουγγαρία. Τα καθεστώτα αυτών των εθνών επέβαλαν ένα σύστημα διακυβέρνησης που δεν είχε καμία σχέση με τη δημοκρατία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε όλα αυτά υπήρχε ένα μόνο κόμμα, δεν υπήρχε ελευθερία έκφρασης και επιβλήθηκε ένα γενικευμένο σύστημα καταστολής που αποκλίνει ριζικά από την ιδέα της δημοκρατίας.
Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε, ως συμπέρασμα, ότι η ονομασία της δημοκρατικής δημοκρατίας έχει διπλή πτυχή: τι σημαίνει θεωρητικά στο πλαίσιο της πολιτικής και, ταυτόχρονα, τι εννοούσε σε ορισμένες περιπτώσεις στην πράξη. Τέλος, πρέπει να θυμόμαστε ότι σήμερα υπάρχουν έθνη με επίσημο όνομα τη Λαϊκή Δημοκρατία (για παράδειγμα, τη Βόρεια Κορέα ή το Κονγκό).
Φωτογραφία: iStock - loca4motion
