ορισμός χειρονομίας
Οι μορφές επικοινωνίας είναι πολύ ποικίλες και ποικίλες μεταξύ τους, υπάρχουσες μορφές για κάθε τύπο ανάγκης. Υπό αυτήν την έννοια, οι χειρονομίες είναι μερικές από τις απλούστερες και πιο βασικές μορφές επικοινωνίας, αν και μερικές φορές μπορεί επίσης να είναι πολύ περίπλοκες λόγω όλων αυτών που υπονοούνται σιωπηρά. Σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει με την προφορική ή γραπτή επικοινωνία, οι χειρονομίες είναι εκφραστικές μορφές που δεν περιλαμβάνουν τη χρήση λέξεων αλλά βασίζονται σε κινήσεις, εκφράσεις του προσώπου, μορφές επαφής με το σώμα κ.λπ. Όλες οι χειρονομίες θέλουν πάντα να λένε κάτι, ακόμη και αυτές που φαίνεται να γίνονται ασυνείδητα ή ακούσια. Το ενδιαφέρον πράγμα για τις χειρονομίες, που δεν συμβαίνει με τις λέξεις, είναι ότι ανάλογα με την κατάσταση, τον πολιτισμό ή την περιοχή, οι έννοιες μπορεί να είναι πολύ μεταβλητές και μερικές φορές ακόμη και ακατανόητες για όλους.
Όταν μιλάμε για χειρονομίες, μιλάμε για σχετικά σιωπηλές μορφές επικοινωνίας (λέμε σχετικά επειδή μερικά από αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν κλικ ή ήχους γουταρικού) που δεν χρησιμοποιούν κοινή ομιλούμενη ή γραπτή γλώσσα, αλλά καθορίζονται γύρω από την κοινή αποδοχή του τι υποθέτει μια χειρονομία και των καταστάσεων στις οποίες χρησιμοποιείται. Κάθε περιοχή, πολιτισμός ή κοινότητα δημιουργεί τις δικές της χειρονομίες ή μορφές έκφρασης του σώματος και ενώ για τη Δύση ένα φιλί μπορεί να είναι κάτι αθώο και κοινό, για πολλούς άλλους πολιτισμούς μπορεί να σημαίνει σεβασμό ή ακόμη και επιθετικότητα.
Οι χειρονομίες μπορούν να εκτελεστούν με τα χέρια, για παράδειγμα τον αντίχειρα προς τα πάνω, κάνοντας κυκλικές κινήσεις με τα χέρια, το εκτεταμένο μεσαίο δάχτυλο, τα δάχτυλα στραμμένα μαζί κ.λπ. Μπορούν επίσης να γίνουν με τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του προσώπου, για παράδειγμα, δάγκωμα του κάτω χείλους, αύξηση των φρυδιών, κύλιση των ματιών, χαμόγελο κ.λπ. Τέλος, μπορούν επίσης να γίνουν με το σώμα, για παράδειγμα, μετακινώντας τα χέρια που δείχνουν κατεύθυνση, κλωτσούν το έδαφος, αναπνέουν βαθιά, αναστενάζουν κ.λπ.
