ορισμός της τραγικομαγείας
Η εννοια του ιλαροτραγωδία ονομάζει ένα από τα τα πιο σημαντικά και διαδεδομένα είδη του κλασικού θεάτρου και χαρακτηρίζονται από την παρουσία και το συνδυασμό δραματικών και κωμικών στοιχείων.
Κυρίως, η κωμική πτυχή μιας τραγικομαγείας κυριαρχείται, αφενός, από το σαρκασμός, η οποία αποτελείται από μια έντονη κοροϊδία μέσω της οποίας θέλετε να υποδηλώνετε το αντίθετο ή να εκφράζετε τη βαθιά δυσαρέσκεια που δημιουργεί κάτι. Συνδέεται στενά με την ειρωνεία, για παράδειγμα, θεωρείται έμμεση κριτική που εκτίθεται δυνατά
Και από την άλλη, στην τραγικομαχία μπορούμε να συναντηθούμε η παρωδία όταν πρόκειται να δείξουμε την κωμική πλευρά που δείχνει. Συνήθως, ένας χαρακτήρας ή ένα γεγονός αναδημιουργείται και τα κύρια χαρακτηριστικά του γελοιοποιούνται ή επισημαίνονται, αλλά με έναν φρικτό τρόπο, προκειμένου να καταστούν πολύ προφανείς.
Η προέλευση της τραγικομαγίας πηγαίνει πίσω στο Κλασική Ελλάδα όπου ήταν σίγουρα όλη η οργή και αποτελούσε από μόνη της μία από τις πιο δημοφιλείς παραστάσεις.
Ήταν κοινό για τις τραγωδίες εκείνων των ετών να ασχοληθούν με την αντιμετώπιση θρύλων, ενώ το άγγιγμα του χιούμορ Χορωδία.
Η χορωδία αποτελούταν από μια ομάδα διερμηνέων που, μέσω τραγουδιού ή διακήρυξης, ήταν υπεύθυνοι να σχολιάσουν τις ενέργειες που συνέβησαν στις σκηνές. Κατά κάποιον τρόπο, βοήθησε το κοινό, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τα γεγονότα που παρουσιάστηκαν στη σκηνή χωρίς ενόχληση. Θα ήταν το κοινό αλλά μέσα στο ίδιο το έργο. Συνήθως τραγουδούσαν αλλά εκφράστηκαν και με λόγια.
Αν και μπορεί να υπάρχει κάποια άλλη παραλλαγή, η τραγικομαγεία αφηγείται ιδιαίτερα την ιστορία ενός ήρωα που επιδιώκει ένα τέλος που μπορεί να σχετίζεται με την αγάπη, τη δικαιοσύνη, την επιθυμία να εκπληρωθεί, μεταξύ άλλων. Υπό αυτήν την έννοια, θα αντιμετωπίσει διάφορα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσει για να επιτύχει στο έργο του.
Συνήθως έχει ένα χαρούμενο τέλος, αν και πολλές φορές αυτή η ευτυχία έρχεται μόνο την τελευταία στιγμή και μετά από πολλά βάσανα.
Πρέπει να τονίσουμε ότι στη γλώσσα συνομιλίας αποδίδεται μια εκτεταμένη χρήση στη λέξη που μας αφορά, για να αναφερθούμε στην ίδια την κατάσταση της ζωής που αναμιγνύει με ακρίβεια τραγικά και κωμικά στοιχεία.
