ορισμός ορθογραφίας
Η ορθογραφία είναι το μέρος της κανονιστικής γραμματικής που είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό των κανόνων που ρυθμίζουν τη σωστή χρήση λέξεων και σημείων στίξης γραπτώς.. Η βάση της ορθογραφίας αποτελείται από μια σειρά συμβάσεων που έχουν θεσπιστεί εκ των προτέρων από μια γλωσσική κοινότητα με σκοπό τον σεβασμό και τη διατήρηση της αντίστοιχης ενότητας της γραπτής γλώσσας με την πάροδο του χρόνου. Εν τω μεταξύ, στην περίπτωση εκείνων των χωρών που διαθέτουν Ακαδημία Γλωσσών, αυτός είναι ο ρόλος που εκτελεί η Βασιλική Ισπανική Ακαδημία Γλωσσών σε ισπανόφωνες χώρες, τότε θα είναι το όργανο που είναι υπεύθυνο για την εκτέλεση του καθήκοντος ρύθμισης που αναφέραμε προηγουμένως. .
Ο λόγος για τον οποίο η ορθογραφία προκύπτει από τη θέσπιση συμβάσεων έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει πάντα μια σαφής αντιστοιχία μεταξύ του ήχου και της ορθογραφίας ενός όρου. Από την άλλη πλευρά, ξεκινώντας από τη βάση ότι ένας σημαντικός αριθμός γλωσσών υπήρχε πάντα σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ότι τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τη θέσπιση των συμβάσεων δεν θα είναι τα ίδια για κάθε γλώσσα, επομένως, κάθε μία θα τηρήσει τη τα δικά. Για παράδειγμα, στην περίπτωση των ισπανικών, το κυρίαρχο κριτήριο κατά τον καθορισμό των προαναφερθέντων κανόνων ήταν φωνητικό, αλλά σε γλώσσες όπως η αγγλική και η γαλλική γλώσσα, το ετυμολογικό κριτήριο ήταν το κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε για την απόκτησή τους, γεγονός που στην πραγματικότητα είναι η αιτία Γιατί μερικές φορές σε αυτές τις γλώσσες υπάρχει απόκλιση μεταξύ γραφής και προφοράς.
Κατά τη διδασκαλία γενικά και για να μην αναφέρουμε συγκεκριμένα στη διδασκαλία της γλώσσας, η ορθογραφία παίζει θεμελιώδη και βασικό ρόλο όταν πρόκειται για μάθηση και επίσης για την επίτευξη της τυποποίησης της γλώσσας, στην περίπτωση μιας γλώσσας με πολύ λίγα γραπτά παράδοση, ένα γεγονός που φυσικά θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη διασπορά διαλέκτου.
Η ισπανική ορθογραφία που εφαρμόζουμε σήμερα άρχισε να κωδικοποιείται πριν από πολύ καιρό, πιο συγκεκριμένα τον 18ο αιώνα, όταν μια πρόσφατα ιδρύθηκε Royal Spanish Academy πρότεινε τους πρώτους κανόνες ορθογραφίας. Τότε, με την πάροδο του χρόνου, οι συμβάσεις θα έφταναν για να αποφύγουν τον δισταγμό και τη σύγχυση, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο με εκείνα τα γράμματα που ακούγονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά γράφονται διαφορετικά, όπως το la la c και επίσης σε σχέση με τη σωστή χρήση της στίξης , έμφαση και σημάδια έμφασης, τα οποία είναι συχνά τόσο αποφασιστικά όταν πρόκειται για καλύτερη κατανόηση ενός γραπτού κειμένου.
