ορισμός της βοήθειας
Η βοήθεια ονομάζεται ανθρώπινη δράση που στοχεύει στην ανακούφιση ή την επίλυση των αναγκών ενός ατόμου ή μιας κοινωνικής ομάδας. Η ενίσχυση μπορεί να γίνει μονομερώς, όταν ο παραλήπτης δεν το επιστρέψει, ή αμοιβαία, όταν όλα τα μέρη επωφελούνται.
Η τρέχουσα οικονομική οργάνωση με την επακόλουθη οργάνωση της εργασίας της φαίνεται να ενθουσιάζει την έννοια του ανταγωνισμού ως τρόπο επίτευξης προόδου και ευημερίας. Η αλήθεια είναι ότι αν περάσουμε την ιστορία της ανθρωπότητας με κριτική έννοια, Η μεγαλύτερη πρόοδος από κάθε άποψη προκλήθηκε από τη συνεργασία πριν από τον ανταγωνισμό. Η σύγχρονη επιστήμη βασίζεται στα θεωρητικά αξιώματα του παρελθόντος που έθεσαν τα θεμέλιά της, οι αξιώσεις για τα δικαιώματα έγιναν κατά την αναζήτηση ορισμένης συναίνεσης και κάθε ανθρώπινη επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επιδιώκουν να επιτύχουν οικονομικό ενοίκιο, μπορούν να ευημερήσουν μόνο μέσω της επιδίωξης κοινών σκοπών μέσω αμοιβαίας βοήθειας.
Ένα παράδειγμα ενίσχυσης μπορεί να χορηγηθεί από τις λειτουργίες που εκτελεί το κράτος. Το Σύνταγμα του Κράτους έχει ως ηθική υποστήριξη τη βοήθεια σε εκείνους τους παραμελημένους τομείς που είναι ανίκανοι να αποκτήσουν πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση. Με αυτόν τον τρόπο, το κράτος τους εγγυάται εκπαίδευση, ασφάλεια υγείας και άλλους τύπους κάλυψης. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το κράτος είναι ένας μηχανισμός βοήθειας που έχει αναπτύξει η κοινωνία για τους πιο μειονεκτούντες. Στην περίπτωση πολιτειών ομοσπονδιακού χαρακτήρα, τονίζεται ότι η ενίσχυση πρέπει να είναι συμπληρωματική, κατά τρόπο ώστε να επιτυγχάνονται συντονισμένες και μη ανταγωνιστικές δράσεις στις τοπικές (δημοτικές ή κομητειακές), πολιτείες (επαρχιακές ή περιφερειακές) και εθνικές (ομοσπονδιακά) επίπεδα.). Στην περίπτωση παρουσίας υπερεθνικών οργανισμών, η βοήθεια βασίζεται συνήθως στη συνεργασία μεταξύ του εν λόγω ιδρύματος (είτε πρόκειται για διεθνή μηχανισμό όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή μη κυβερνητική οργάνωση) και την εθνική κυβέρνηση.
Ένα άλλο παράδειγμα μιας κοινότητας που βασίζεται σε βοήθεια μπορεί να παρασχεθεί από την οικογένεια. Σε γενικές γραμμές, αυτό αποτελεί μια περίπτωση συνεχούς αμοιβαίας αλληλεγγύης στην οποία κάθε μέλος φροντίζει τις ανάγκες των άλλων. Δεν έχει μάταια λεχθεί ότι αποτελεί το κύτταρο της κοινωνίας. Πράγματι, δεν υπάρχει ανθρώπινη κουλτούρα που να αναγνωρίζεται από την ιστορία στην οποία η οικογένεια δεν αποτελεί τον θεμελιώδη κοινωνικό πυρήνα και το πρωτότυπο πρωτότυπο της έννοιας της βοήθειας και της ζωής στην κοινότητα.
Είναι σημαντικό να σώσουμε την αξία της βοήθειας πέρα από έναν αφελές εθελοντισμό που εξαντλείται σε ηθικά αξιώματα με μικρή εφαρμογή. Η αλήθεια είναι ότι είναι ωφέλιμο να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε εργασία ή κοινωνική δραστηριότητα να τονίσετε μια γενναιόδωρη στάση που θα αποδώσει μακροπρόθεσμα.. Σε ένα αυστηρά επιστημονικό μοντέλο, το Homo sapiens είναι ένα αδερφό ζώο, με την τάση να ζει σε ομάδες μικρότερου έως μεγαλύτερου μεγέθους (ζευγάρι, οικογένεια, χωριό, πόλη, έθνος), για το οποίο η βοήθεια φαίνεται να αποτελεί μέρος της δικής της γενετικής, καθώς είναι αδύνατο να συλλάβουμε την κοινωνική σχέση απουσία αυτής της θεμελιώδους μεταβλητής της καθημερινής ζωής. Αυτή η υπόθεση υποστηρίζεται από εκείνους που προειδοποιούν ότι τα ζώα που είναι πιο κοντά στον άνθρωπο είναι ο σκύλος και το άλογο, όντα επίσης αλαζονικής φύσης και ότι σχηματίζουν αληθινές "κοινότητες" στις οποίες παρατηρούν τον ανθρώπινο αφέντη τους ως αρχηγό της ομάδας. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα ότι ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει με απόλυτη μοναξιά. Επομένως, στην πραγματικότητα, πέρα από το βιολογικό θεμέλιο της τάσης των ανθρώπων να συσσωματώνονται, είναι σαφές ότι πρέπει να μελετήσουν παράγοντες που υπερβαίνουν τη μοναδική βιολογική εκτίμηση, για τους οποίους η ανθρώπινη βοήθεια διαφέρει από την απλή ομαδική ζωή άλλων ζώων και περιλαμβάνει μοναδική συναισθηματική και κοινωνικές συνιστώσες.
