ορισμός του αντιπροσώπου
Η δράση της ανάθεσης συνίσταται στο να δοθεί σε ένα άλλο άτομο μια ορισμένη ευθύνη. Αυτό συνεπάγεται ότι υπάρχουν δύο θέματα που παρεμβαίνουν σε αυτήν τη δράση: ένας εκπρόσωπος που ενεργεί ως εκπρόσωπος κάποιου και το άτομο που αποφασίζει να εκχωρήσει την υποχρέωση ή την ευθύνη του, δηλαδή, που εκπροσωπεί.
Ανατίθεται σε άλλο άτομο επειδή είναι αξιόπιστα ή επειδή είναι χρήσιμο να το κάνετε ή ως δοκιμή για να μάθετε την ικανότητα του άλλου.
Η δράση της ανάθεσης σε οργανισμούς και στο επιχειρηματικό περιβάλλον
Οι οργανισμοί ενός συγκεκριμένου μεγέθους έχουν συνήθως μια ιεραρχική δομή. Στα περισσότερα από αυτά είναι πολύ συνηθισμένο να ενεργείτε με ανάθεση. Επομένως, εάν ο πρόεδρος μιας οντότητας δεν μπορεί να ασκήσει προσωρινά τα καθήκοντά του, πρέπει να αναθέσει στον αντιπρόεδρο. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει στον επιχειρηματικό κόσμο και όταν ένας διευθυντής δεν μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του, μπορεί να αναθέσει σε κάποιον που έχει εκπαιδευτεί να το κάνει.
Σε οποιαδήποτε ανθρώπινη ομάδα υπάρχει ανάγκη ανάθεσης. Στην πραγματικότητα, στο στρατό, οι ενέργειες πραγματοποιούνται από αντιπροσωπεία, δεδομένου ότι μια εντολή δίνεται από ανώτερο αξιωματούχο και εκτελείται διαδοχικά σε διαφορετικά στρατιωτικά επίπεδα.
Γενικά, θεωρείται ότι η ανάθεση σε άλλα άτομα είναι απολύτως απαραίτητη, διαφορετικά ένας οργανισμός χάνει την αποτελεσματικότητά του όσον αφορά την επίλυση προβλημάτων που ενδέχεται να προκύψουν.
Εκπρόσωπος στην εκπαιδευτική διαδικασία
Στο παραδοσιακό σχολείο, ο δάσκαλος διδάσκει και καθορίζει οδηγίες και οι μαθητές είναι απλοί παραλήπτες πληροφοριών και δεν έχουν καμία άλλη ευθύνη. Στις πιο καινοτόμες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις, γίνεται μια προσπάθεια ανάθεσης ορισμένων ευθυνών στους μαθητές.
Για παράδειγμα, οι μαθητές με περισσότερες ικανότητες μπορούν να βοηθήσουν όσους έχουν δυσκολίες να μάθουν και για να είναι εφικτό ο δάσκαλος πρέπει να έχει αναθέσει εν μέρει την ευθύνη του.
Εκπρόσωπος στην ατομική εκπαίδευση των παιδιών
Στο σχηματισμό των παιδιών είναι επίσης σημαντικό να αναλαμβάνουν σταδιακά ορισμένες ευθύνες. Για να είναι εφικτό, οι γονείς τους πρέπει να αναθέσουν στα παιδιά τους, δηλαδή πρέπει να τους δώσουν κάποια αυτονομία όταν αποφασίζουν για κάποια θέματα. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι θετικό για τους γονείς να αναθέτουν στα παιδιά τους πράγματα, όπως η διατήρηση της τάξης στο δωμάτιό τους και ορισμένες καθημερινές εργασίες (περπάτημα του σκύλου ή πέταγμα των σκουπιδιών). Ο σκοπός της ανάθεσης ορισμένων δράσεων έχει εκπαιδευτικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα.
Φωτογραφίες: iStock - erwo1 / geotrac
