ορισμός της παραπομπής
Ο όρος ύφεση μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες έννοιες που διαφέρουν ανάλογα με τον τρόπο χρήσης τους. Με μια πρώτη έννοια, η λέξη παραπομπή σχετίζεται με την ιδέα της παραπομπής, γι 'αυτό μια παραπομπή είναι μια πράξη με την οποία κάποιος αναφέρεται σε κάτι που υπάρχει ήδη ή προηγούμενο, για παράδειγμα όταν ένα άτομο γράφει και κάνει παραπομπή σε σε μια προϋπάρχουσα εργασία (σε αυτήν την περίπτωση, μια αναφορά θα ήταν σαν ένα απόσπασμα ή μια φράση). Αλλά από την άλλη πλευρά, η διαγραφή μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως η συγχώρεση ενός χρέους, το οποίο μας φέρνει στο νομικό και νομικό πεδίο στον οποίο ο όρος αποκτά μια εντελώς διαφορετική έννοια.
Η πράξη προώθησης με την πρώτη έννοια που αναφέρεται είναι μια πολύ κοινή πράξη που μπορεί να εκτελέσει όποιος γράφει. Με αυτόν τον τρόπο, η παραπομπή επιτρέπει σε ένα άτομο να λάβει υπόψη πράγματα ή κείμενα που έχουν ήδη γραφτεί στο παρελθόν για να συσχετίσει ή να συνδέσει αυτά που λένε με αυτά που ξαναγράφονται. Όποτε μιλάμε για παραπομπή, επισημαίνουμε σε ποιον αναφέρεται.
Με τη δεύτερη έννοια της λέξης ύφεσης βρίσκουμε άλλη έννοια πολύ διαφορετική. Η διαγραφή από δικαστική ή νομική άποψη δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από την πράξη με την οποία ένα άτομο ή όργανο συγχωρεί μια οφειλή σε άλλο πρόσωπο ή ίδρυμα. Αυτό το χρέος μπορεί να είναι κεφάλαιο, αλλά και οποιουδήποτε άλλου τύπου, που προκύπτει από τη λιγότερο ή πιο ρητή σύμβαση μεταξύ των δύο μερών. Η παραπομπή μπορεί να γίνει για να βοηθήσει τον οφειλέτη, αν και μερικές φορές αυτή η χάρη μπορεί να χρεωθεί με μακροπρόθεσμους τόκους. Η άφεση ή η συγχώρεση ενός χρέους μπορεί να είναι ολική ή μερική, καθώς μπορεί επίσης να είναι εθελοντική ή διαθήκη (δηλαδή, όταν ένα από τα δύο μέρη πεθαίνει και με αυτήν την απλή πράξη το χρέος που είχε ένα από αυτά με το άλλο είναι τερματίστηκε).
Η διαγραφή ως συγχώρεση χρεών είναι κάτι πολύ γνωστό σήμερα σε διεθνές επίπεδο, καθώς υπάρχουν αρκετές χώρες που ζητούν την ακύρωση των εξωτερικών τους χρεών σε διεθνείς φορολογικούς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, προκειμένου να προβούν σε μια ομαλή και ελεύθερη προσαρμογή της οικονομίας.