theclickinggeneration.com

Το λάδι θεωρείται ότι είναι όλες εκείνες οι ουσίες που είναι δομικά λιπαρές και λαμβάνονται με τη συμπίεση μιας συγκεκριμένης πρώτης ύλης.

Τα λάδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικές καταστάσεις ή για διαφορετικές δραστηριότητες, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις η λειτουργία τους (λόγω της σύνθεσής τους) σχετίζεται με τη λίπανση και την λιπαρή διαβροχή σε χώρο ή σε συνδυασμό συστατικών. Κανονικά, τα πιο κοινά έλαια είναι εκείνα που χρησιμοποιούνται στη γαστρονομία τόσο για να ενώσουν τα παρασκευάσματα όσο και για να τους δώσουν μεγαλύτερη συνοχή και γεύση.

Ο όρος «λάδι» έχει αραβική προέλευση και έχει καθιερωθεί από αμνημονεύτων χρόνων κυρίως στο λάδι που προέρχεται από την ελιά ή την ελιά. Ωστόσο, σήμερα η λέξη «λάδι» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια μεγάλη ποικιλία λιπαρών υγρών που μπορεί να είναι ή όχι βρώσιμα. Τα έλαια μπορούν επίσης να είναι παρόντα στον άνθρωπο ως μέρος του δέρματος και αυτό είναι που κάνει ένα άτομο να έχει την τάση να έχει λιπαρό δέρμα ή όχι.

Χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα της γαστρονομίας για σαλάτες εποχής ή τηγανητά

Η πιο δημοφιλής χρήση που αποδίδεται στο λάδι είναι στη γαστρονομία, χρησιμοποιείται για τηγάνισμα φαγητού, ως σάλτσα σαλάτας και επίσης για την παρασκευή μαγειρικών λιπών ή μαργαρίνης.

Μαγειρικά παρασκευάσματα όπως παναρισμένο κρέας ή κοτόπουλο και οι διάσημες πατάτες τηγανιτές είναι δυνατές και νόστιμες χάρη στο λάδι. Οποιοδήποτε από αυτά τα τρόφιμα απαιτεί τη χρήση μιας κατσαρόλας ή ενός τηγανιού στο οποίο μπορεί να τοποθετηθεί μεγάλη ποσότητα λαδιού. Θα πρέπει να φθάσει στη μέγιστη θερμοκρασία ώστε το λάδι να φτάσει σε καλή θερμοκρασία και στη συνέχεια να μαγειρευτούν οι μιλίνας ή οι πατάτες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του τηγανίσματος, η τοποθέτηση σημαντικής ποσότητας λαδιού στο τηγάνι θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, που είναι η απόκτηση ενός όχι τόσο λιπαρού τελικού προϊόντος.

Χωρίς αμφιβολία, για τους περισσότερους ανθρώπους, μια σαλάτα χωρίς λάδι δεν θα θεωρείται καλή, νόστιμη σαλάτα. Επειδή ακριβώς προστίθενται μερικές σταγόνες λαδιού στην τελική προετοιμασία της σαλάτας, για να γίνει πιο νόστιμη.

Τύποι λαδιών

Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του λαδιού είναι ότι δεν είναι διαλυτό στο νερό. Αυτό σημαίνει ότι και τα δύο στοιχεία δεν μπορούν ποτέ να αναμιχθούν και πρέπει να ενσωματωθούν μέσω άλλων συστατικών σε περίπτωση χρήσης τους στη γαστρονομία. Όταν μιλάμε για βρώσιμα έλαια, πρέπει να αναφέρουμε παραδείγματα όπως το ελαιόλαδο (που λαμβάνεται από ελιές ή ελιές συμπίεσης), το ηλιέλαιο, το αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο, το σταφύλι και άλλα. Ανάλογα με το άρωμα, την ένταση και την αστάθεια, κάθε τύπος λαδιού θα είναι λίγο πολύ ακριβός.

Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται ευρέως κατόπιν αιτήματος σαλάτας και ζυμαρικών. Λαμβάνεται από τη σύνθλιψη των ελιών. Σχηματίζεται μια παχιά πάστα που είναι στρωμένη σε στρώματα για να πιεστεί κάτω από μια πρέσα. Με αυτόν τον τρόπο, λαμβάνεται παρθένο ελαιόλαδο, το οποίο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε και φυτοστερόλες.

Το ηλιέλαιο, το οποίο χρησιμοποιείται περισσότερο για το τηγάνισμα μιλανιών, empanadas και πατατών, εξάγεται από τους σπόρους των ηλίανθων.

Και από την πλευρά του, το λιναρόσπορο είναι ένας τύπος φυτικού ελαίου που προέρχεται από λινάρι και επιτυγχάνεται μετά από μια διαδικασία ψυχρής συμπίεσης που επιτρέπει τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών που υπάρχουν σε αυτούς τους σπόρους.

Είναι ένας πολύ απαιτούμενος τύπος στη φυσική ιατρική επειδή είναι γνωστό ότι βοηθά στην απώλεια βάρους, στη βελτίωση της κυκλοφορίας, στη μείωση της χοληστερόλης, στην υπέρταση και στην πρόληψη διαφόρων τύπων καρκίνων.

Λάδια που χρησιμοποιούνται για τη λίπανση μηχανών

Στη συνέχεια, υπάρχουν επίσης λάδια που λαμβάνονται από πετρέλαιο, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μηχανήματα και μηχανολογικό εξοπλισμό για να τα κάνουν να λειτουργούν, καθώς και για τη λίπανση των ανταλλακτικών τους και την πρόληψη της δυσλειτουργίας τους. Αυτά τα λάδια μπορεί να είναι πολύ ρυπογόνα, εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά.