theclickinggeneration.com

Ποια είναι η κατανομή των εξουσιών; Είναι το μοντέλο δημοκρατικής διαχείρισης που διαχωρίζει το νομοθετικό, εκτελεστικό και δικαστικό, ώστε να ενεργούν ανεξάρτητα και να περιορίζονται στις λειτουργίες τους εντός της κυβέρνησης.

Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες θεωρίες του σύγχρονου πολιτικού συστήματος, και υιοθετήθηκε παγκοσμίως τον τελευταίο καιρό. Θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένας τρόπος οργάνωσης του κράτους, ομαδοποίησης και διαίρεσης των λειτουργιών του σε τρεις σφαίρες εξουσίας που ασκούν διαφορετικές λειτουργίες που αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά σε ένα καλό σύστημα διακυβέρνησης, στόχος του οποίου είναι να εργαστεί για το καλό του πληθυσμού και ανάπτυξη. από τη χώρα.

Απειλή συγκέντρωσης ισχύος

Ο βασικός σκοπός αυτής της διαίρεσης είναι να αποφευχθεί η συγκέντρωση της εξουσίας σε ένα ενιαίο κρατικό σώμα, το οποίο φυσικά θα οδηγούσε άμεσα στον δεσποτισμό. Ο διαχωρισμός της δημόσιας αρχής συνεπάγεται την πρόβλεψη του κινδύνου που δημιουργεί ένα αντιδημοκρατικό πολιτικό σενάριο, αποφεύγοντας την πιθανότητα ότι μια από τις εξουσίες έχει την ικανότητα να εγκαταστήσει ένα αυταρχικό καθεστώς.

Κανονικά, η μέγιστη εξουσία πέφτει στην εκτελεστική εξουσία, οργανωμένη ιεραρχικά σε δήμαρχους, κυβερνήτες, μέχρι τη διάκριση του προέδρου, του ανώτατου εκπροσώπου του έθνους. Ωστόσο, αυτή η σημασία στην προεδρική προσωπικότητα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συγκέντρωση εξουσίας, δεδομένου ότι ο νομοθέτης και το δικαστικό σώμα είναι πάντα ανεξάρτητα και κεντρικά, τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι.

Σε ορισμένες χώρες με μακρά κοινοβουλευτική παράδοση (όπως η Μεγάλη Βρετανία), η πιο σημαντική δύναμη είναι η νομοθετική.

Οι 3 αρμοδιότητες μιας δημοκρατικής κυβέρνησης: Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική

- Ο Εκτελεστική εξουσία είναι υπεύθυνο για την άμεση διαχείριση του κράτους μέσω αξιωματούχων όπως ο πρόεδρος και οι γραμματείς και οι υπουργοί του.

- Ο Νομοθετική εξουσία Είναι υπεύθυνη για τη συζήτηση και τη σύνταξη, διατύπωση και έγκριση νόμων, που απαρτίζεται από το κοινοβούλιο ή το συνέδριο, το οποίο συνεδριάζει από τα δύο τμήματα του θέματος.

- Ο Πληρεξούσιο είναι υπεύθυνος για την άσκηση της δικαιοσύνης σε όλα τα επίπεδα του Κράτους, που παρέχεται από το ανώτερο δικαστήριο ή το ανώτατο δικαστήριο και τα κατώτερα δικαστήρια.

Αξία της δημοκρατίας

Η δημοκρατία είναι μια μορφή κυβέρνησης και οργάνωσης του κράτους στο οποίο υπάρχουν μηχανισμοί συμμετοχής που βασίζονται στην ψηφοφορία, επιτρέποντας στους κατοίκους της κοινότητας να εκλέγουν τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Αυτό εκφράζει τη νομιμότητα στην ηγεσία που είναι ο νικητής της εκλογικής διαδικασίας.

Προέλευση: Σύλληψη γεννημένη στην κλασική αρχαιότητα

Ο καταμερισμός των εξουσιών είναι μια έννοια που επαναλαμβάνεται και επαναφέρεται με δύναμη μόνο στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν στοχαστές και φιλόσοφοι του επιπέδου του Montesquieu ή του Rousseau άρχισαν να σκέφτονται το κόστος των μοναρχικών και απολυταρχικών κυβερνήσεων και για τα οφέλη μιας σύστημα στο οποίο η ισχύς χωρίστηκε σε τρεις διαφορετικές σφαίρες, ελεγχόμενες και συνεργαζόμενες μεταξύ τους.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να πούμε για την προέλευση ότι η ανησυχία και η κατοχή από την κατανομή της εξουσίας υπήρχαν πριν από πολλούς αιώνες. Διακεκριμένοι φιλόσοφοι της ελληνικής αρχαιότητας όπως ο Cicero και ο Αριστοτέλης υπέβαλαν προτάσεις σε αυτό το θέμα.

Φυσικά, ήταν απαραίτητο για την κατάσταση να εγκρίνει αυτή τη ζήτηση και το ευνοϊκό σενάριο δημιουργήθηκε λίγους αιώνες αργότερα, μετά τη Γαλλική Επανάσταση και το κίνημα του Διαφωτισμού που διαφωτίζει πολλούς διανοούμενους σε αυτό το θέμα. Η ελευθερία ήταν αναμφίβολα η πιο ταραγμένη αξία αυτή τη στιγμή και αυτό δημιούργησε το ιδανικό πλαίσιο για την πρόταση καταμερισμού εξουσιών.

Ωστόσο, αυτό δεν συνεπάγεται ότι στις δημοκρατικές κυβερνήσεις, ιδίως σε εκείνες ενός προεδρικού δικαστηρίου όπου η εξουσία του προέδρου είναι καλά εμφανής, δεν υπάρχει απόκλιση στη δημοκρατική πρόταση και ο πρόεδρος καταλήγει να προχωρά στις άλλες εξουσίες με τη σαφή αποστολή διατηρώντας τη δύναμή του περιορίζοντας την παρέμβαση άλλων.

Ο καταμερισμός των εξουσιών είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα της δημοκρατίας και είναι, ταυτόχρονα, ένα από τα στοιχεία που χάνονται ταχύτερα όταν ιδρύονται δικτατορικές κυβερνήσεις με τη βία, δεδομένου ότι επικεντρώνονται σε ένα μόνο κύριο πρόσωπο ή σε ένα πολύ μια μικρή ομάδα ανθρώπων που ασκούν όλες τις λειτουργίες μεταξύ τους χωρίς να έχουν εκλεγεί από τους ανθρώπους.

Adobe Illustrations: Bur_malin, Garikprost, Fotokon, Yuran, Draganm