ορισμός του εργαζομένου
Η έννοια του εργαζομένου είναι αυτή που ισχύει για όλα τα άτομα που ασκούν κάποιο είδος εργασίας ή αμειβόμενης δραστηριότητας. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με μια γενική έννοια για τον ορισμό ενός ατόμου που εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία, ανεξάρτητα από το αν αυτός ή αυτή είναι επίσημα απασχολούμενος ή όχι. Η κατάσταση του εργαζομένου είναι μια από τις πιο σημαντικές για τον άνθρωπο ως άτομο, δεδομένου ότι, βάσει της εργασίας και της εκτέλεσης μιας καθορισμένης δραστηριότητας, είναι δυνατόν όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να έχει ταυτότητα, να αισθανθεί χρήσιμη και να αναπτύξει συγκεκριμένες δεξιότητες.
Η φιγούρα του εργαζόμενου είναι μια από τις παλαιότερες στις ανθρώπινες κοινωνίες, ίσως αυτή που ήταν πάντα ανεξάρτητα από τον τύπο της εν λόγω κοινωνίας. Ο εργαζόμενος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε εκτελεί μια δουλειά ή μια τακτική δραστηριότητα μέσα σε μια κοινωνία, αλλά μόλις τον 18ο αιώνα άρχισε να σχετίζεται μια τέτοια έννοια σχεδόν αποκλειστικά με τον τομέα της εργατικής τάξης και τους πιο ταπεινούς τομείς αλλά οι περισσότεροι στην κοινωνία: οι απλοί άνθρωποι. Έκτοτε, οι εργοδότες, οι ιδιοκτήτες των κοινωνικοοικονομικών πόρων και όλοι αυτοί οι τομείς της κοινωνίας έχουν αντιταχθεί στους εργαζομένους οι οποίοι, επειδή έχουν σημαντικό νομισματικό πλούτο, δεν χρειάζεται να ασκούν καθημερινή και τακτική εργασία.
Ο τομέας της εργασίας ήταν ανέκαθεν ο πιο επαναστατικός στην κοινωνία, αυτός που αγωνίστηκε πάντα για τα δικαιώματά του και για να επιτύχει βελτιώσεις στις συνθήκες διαβίωσής τους, παρόλο που δεν το πέτυχε πάντα. Στις σύγχρονες κοινωνίες, οι εργαζόμενοι συνήθως ομαδοποιούνται σε συνδικάτα ή συνδικάτα που είναι οργανώσεις των οποίων ο κύριος στόχος είναι η υπεράσπιση και η προστασία των δικαιωμάτων κάθε εργαζομένου. Μέσω αυτού και χάρη στη δράση πολλών κυβερνήσεων που ενδιαφέρονται για την ευημερία αυτού του κοινωνικού τομέα, οι εργαζόμενοι κατάφεραν να αναπτύξουν σημαντικές προόδους στις συνθήκες διαβίωσής τους.
