ορισμός του επιφανειακού
Η λέξη επιπόλαιος Το χρησιμοποιούμε στη γλώσσα μας για να αναφερθούμε σε διάφορα ζητήματα, ενώ μια από τις πιο διαδεδομένες χρήσεις είναι να υποδείξουμε που ανήκουν ή σχετίζονται με μια επιφάνεια.
Αυτό που είναι δικό του ή συνδέεται με την επιφάνεια, επειδή βρίσκεται σε εξωτερικό και ορατό επίπεδο
Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούμε αυτήν την έννοια συχνά για να δείξουμε τι βρίσκουμε ακριβώς σε εξωτερικό επίπεδο και που είναι ορατό για παράδειγμα και δεν είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε βαθύτερα για να το ανακαλύψουμε ή να το παρατηρήσουμε. "Το φόρεμα έχει ρηχή κοπή, δεν έχει διεισδύσει στο ύφασμα παρακάτω.”
Η έννοια της επιφάνειας ορίζει το εξωτερικό μέρος ενός σώματος ή την εξωτερική εμφάνιση ή εμφάνιση κάποιου υλικού.
Αφ 'ετέρου, όταν κάτι ή κάποιος κρατείται ή βρίσκεται σε επίπεδο επιφάνειας εκφράζεται συνήθως ως επιφανειακό. "Είναι μια επιφανειακή πληγή, μην φοβάστε, τίποτα σοβαρό δεν θα συμβεί σε αυτό και θα κλείσει σύντομα.”
Επιπόλαιος άνθρωπος που νοιάζεται μόνο για εμφανίσεις και ξεφεύγει από το βάθος των θεμάτων
Και στην τρέχουσα γλώσσα της γλώσσας μας είναι εξαιρετικά κοινό να χρησιμοποιούμε τη λέξη για να υποδείξουμε εκείνο το άτομο που χαρακτηρίζεται από τη φροντίδα μόνο για τις εμφανίσεις των πραγμάτων και των ανθρώπωνΜε άλλα λόγια, δεν ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο, τα συναισθήματα ή τα συναισθήματα που κάτι μπορεί να προκαλέσει, αλλά για την αισθητική απόλαυση που κάτι μπορεί να του δώσει πίσω.
Χαρακτηριστικά επιφανειακού προσωπικού
Η επιφανειακότητα ή το ασήμαντο είναι μια στάση που κάποιος παίρνει στη ζωή και στη συνέχεια καταλήγει να κυριαρχεί τόσο στις ενέργειές του όσο και στις εκδηλώσεις του σε κάθε επίπεδο και πτυχή στην οποία παρεμβαίνουν.
Θα ξεχωρίζει για την απόλυτη σκέψη της, για την απουσία ιδεών και σταθερών πεποιθήσεων για διάφορα θέματα και επίσης για την έλλειψη βαθιών συναισθημάτων.
Από την άλλη πλευρά, αυτό που υπάρχει συνεχώς στους επιφανειακούς ανθρώπους είναι η αναζήτηση ευχαρίστησης και άνεσης, μια έντονη τάση για τον καταναλωτισμό και ο απόλυτος σεβασμός για το τι επιβάλλουν η μόδα και οι παράμετροι της ομορφιάς.
Οι επιφανειακοί είναι εξαιρετικά σνομπ σε όλα, δεν δεσμεύονται σε τίποτα, κυβερνούνται από εγωισμό, την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών, το να ζουν καλά και να είναι άνετα, η δυσφορία είναι περιφρονητική.
Εάν χρησιμοποιείται αυτό ή αυτό το ένδυμα, πρέπει να χρησιμοποιείται ναι ή ναι, ανεξάρτητα από τη γεύση ή την εμφάνισή του, καλό ή κακό.
Από την άλλη πλευρά, εάν τα κανόνια υπαγορεύουν ότι πρέπει να είστε κοκαλιάρικοι με καμπύλες, όλη η δράση θα είναι προσανατολισμένη με αυτήν την έννοια, στην επίτευξη αυτής της τέλειας σωματικής διάπλασης.
Σε πολλές περιπτώσεις, η γενετική ή οι φυσικές συνθήκες δεν συνοδεύουν αυτές τις απαιτήσεις και τότε είναι πιθανό το άτομο να γίνει εμμονή με την επίτευξη αυτής της παραμέτρου με οποιοδήποτε κόστος, μέσω χειρουργικών επεμβάσεων, αυστηρών δίαιτων και ανθυγιεινών, μεταξύ άλλων ενεργειών.
Από τα προηγούμενα, είναι σαφές ότι η επιφανειακότητα πρέπει να θεωρηθεί ως ελάττωμα, ως κάτι αρνητικό και όχι ως αξία, καθώς μπορεί να προκαλέσει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα για όσους υποφέρουν από αυτό.
Η επιφανειακότητα δεν κάνει ένα άτομο καλύτερο, πολύ λιγότερο, αλλά το απομονώνει από αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό και κάνει ζητήματα που απαιτούν μια βαθιά προσέγγιση για να μειωθεί.
Το ιδανικό είναι να βρεις μια ισορροπία, δηλαδή δεν μπορείς πάντα να υποθέσεις μια σοβαρή και υπερβολικά ανησυχημένη στάση, αλλά ούτε και η ζωή μπορεί να συλληφθεί από το άλλο άκρο της επιφανειακότητας όπου τίποτα δεν έχει σημασία εκτός από την ικανοποίηση ζητημάτων όπως η άνεση.
Το άτομο που ξεχωρίζει για αυτόν τον τρόπο ύπαρξης είναι ευρέως γνωστό ως επιπόλαιο.
Ο επιπόλαιος θα είναι εύκολο να αναγνωριστεί επειδή ανησυχεί διαρκώς για την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων και ό, τι τον περιβάλλει, επειδή δεν κλίνει προς το βαθύ περιεχόμενο αλλά για θέματα που χαρακτηρίζονται από την ελαφρότητα που παρουσιάζουν.
Τι δεν έχει σταθερή βάση
Εν τω μεταξύ, όταν λέμε για κάτι που είναι επιφανειακό, θέλουμε να εκφράσουμε ότι αυτό το πράγμα χαρακτηρίζεται από μη παρουσίαση μια σταθερή βάση αλλά μάλλον το απόλυτο αντίθετο.
Για παράδειγμα, μια βιογραφία για ένα διάσημο άτομο που δεν ερευνά ιδιαίτερα αυτά τα υψηλά σημεία της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής μπορεί να περιγραφεί ως επιφανειακή για να εκφράσει ακριβώς αυτήν την έλλειψη σταθερότητας στην έρευνα.
Εν τω μεταξύ, τα συνώνυμα που χρησιμοποιούμε περισσότερο σε σχέση με αυτήν τη λέξη είναι αυτά του εξωτερικά και επιπόλαια.
Και οι έννοιες που αντιτίθενται άμεσα είναι, αφενός, μέσα Και από την άλλη πλευρά θεμελιώδης.
Το πρώτο που χρησιμοποιούμε υποδείξτε ότι κάτι βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο και η δεύτερη έννοια υποδηλώνει το θεμέλιο ή το πιο σημαντικό πράγμα σε σχέση με κάτι.
