ορισμός του εργατικού δικαίου
Επίσης γνωστό ως Εργατικό Δίκαιο, το Εργατικό Δίκαιο είναι ένας από τους πιο συναφείς κλάδους του δικαίου σε κοινωνικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει επειδή το σύνολο των νόμων, κανονισμών και νομοθεσιών που το συνθέτουν καθιστούν το Εργατικό Δίκαιο ένα από τα δικαιώματα που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στην ποιότητα ζωής του πληθυσμού. Μπορούμε να πούμε ότι ο εργατικός νόμος, όπως λέει το όνομά του, είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση, τον έλεγχο και τη νομοθεσία σε διάφορα θέματα που σχετίζονται με τον κόσμο της εργασίας, όπως τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των τμημάτων που απαρτίζουν τον κόσμο της εργασίας (και τα δύο εργαζόμενοι και εργοδότες), οι όροι πληρωμής και αμοιβής, οι υπηρεσίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στην πληρωμή κ.λπ.
Σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορούμε να μιλήσουμε για το Εργατικό Δίκαιο ως έναν από τους πιο πρόσφατους τύπους νόμου, εκείνο που προέκυψε μόνο όταν οι Δυτικές κοινωνίες είχαν ήδη φτάσει σε σημαντικά επίπεδα εκβιομηχάνισης και με αυτήν μεγάλα επίπεδα απασχόλησης. Η δημιουργία του φαινομένου των εργαζομένων μαζών, καθώς και ο αγώνας τους για την κατάκτηση δικαιωμάτων που είναι πλέον αναμφισβήτητα αποτελούν θεμέλια για τη θέσπιση του Εργατικού Δικαίου, το οποίο προϋποθέτει επίσης μεγαλύτερη παρουσία του Κράτους στο περίπλοκο δίκτυο εργασιακών σχέσεων η τύχη της αγοράς).
Το εργατικό δίκαιο κατανοεί από αυτήν τη δραστηριότητα οποιαδήποτε ενέργεια που έχει σκοπό να δημιουργήσει κάποιο είδος προϊόντος ή υπηρεσίας, που απαιτεί την προσπάθεια, την ενέργεια, την ικανότητα και την προετοιμασία ενός ατόμου και που δημιουργεί κάποιο είδος αμοιβής, είτε με τη μορφή χρημάτων είτε πληρωμής για δουλειά.
Μερικά από τα πιο σημαντικά ζητήματα ή προβλήματα που αντιμετωπίζει το Εργατικό Δίκαιο έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται οι εργαζόμενοι: διακοπές και άδεια μετ 'αποδοχών, το δικαίωμα απεργίας, να σχηματίζουν συνδικάτα, σε συλλογικές διαπραγματεύσεις. Έτσι, το εργατικό δίκαιο εστιάζει όχι μόνο στους ιδιωτικούς ή ατομικούς δεσμούς που δημιουργούνται μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη, αλλά και στους συλλογικούς δεσμούς που συνδέουν όλους τους εργαζομένους μεταξύ τους και με τον κόσμο των εργοδοτών.
