ορισμός της νοημοσύνης
Η ευφυΐα είναι η ικανότητα επιλογής, μεταξύ πολλών δυνατοτήτων, της πιο επιτυχημένης επιλογής για την επίλυση ενός προβλήματος. Υπό αυτήν την έννοια, μπορεί να διακριθεί από τη σοφία, αφού η τελευταία είναι μόνο μια συσσώρευση γνώσης, ενώ η νοημοσύνη συνεπάγεται την καλύτερη χρήση της προηγούμενης γνώσης. Ωστόσο, ο τρόπος αναγνώρισης της ποιότητας του ευφυούς έχει συζητηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Η νοημοσύνη είναι μια ποιότητα που διαθέτουν όλα τα ανθρώπινα όντα, αν και δεν μπορούμε όλοι να την έχουμε με τον ίδιο διεγερμένο και ανεπτυγμένο τρόπο. Για το λόγο αυτό, η πρώιμη διέγερση των παιδιών, μεταξύ του πρώτου έτους της ζωής τους και των πέντε ετών, είναι ζωτικής σημασίας ώστε να μπορούν στη συνέχεια να αντιμετωπίσουν το στάδιο μάθησης που ξεκινά στο βασικό σχολείο από την ηλικία των έξι ετών.
Η νοημοσύνη δεν είναι απλώς «γνώση πολλών» (το έχουμε ήδη διαφοροποιήσει σε σχέση με τη σοφία), αλλά αφορά το να θέσουμε σε κίνδυνο τις γνώσεις και τις δεξιότητές μας σε όλες τις ενέργειες της καθημερινής μας ζωής και γι 'αυτό είμαστε όντα είναι ικανοί άνθρωποι να αμφισβητήσει εμπόδια που μπορεί να είναι η επίλυση ενός μαθηματικού προβλήματος, η ομιλία σωστά στο κοινό ή η εκτέλεση επιτυχημένων οικονομικών πράξεων.
Ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο κριτήριο είναι το λεγόμενο "IQ". Αποτελείται από μια δοκιμή που διενεργείται για τη μέτρηση των γνωστικών ικανοτήτων ενός ατόμου με βάση την ηλικία του. Με τα χρόνια, τα αποτελέσματα που ελήφθησαν έχουν δείξει αυξήσεις, επομένως ήταν απαραίτητο να τροποποιηθούν οι μέθοδοι βαθμολογίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι η πρώτη δοκιμασία αυτού του τύπου που δημοσιεύτηκε οφείλεται στην ανάγκη αναγνώρισης μαθητών με δυσκολίες να ικανοποιήσουν τις σχολικές απαιτήσεις, αν και όπως είναι γνωστό, χρησιμοποιήθηκε αργότερα για να ανακαλύψει εκείνους τους μαθητές που ξεχώρισαν και απέκλιναν από τον μέσο όρο. Το "ICQ" (ακρωνύμιο IQ) είναι ένα πολύ δημοφιλές τεστ, αν και τείνει επίσης να έχει κριτική σχετικά με την κλίμακα βαθμολογίας του. Σε κάθε περίπτωση, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, για παράδειγμα, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν ως μέθοδο επιλογής ή αξιολόγησης της πνευματικής ικανότητας των μαθητών τους (ή επίδοξων μαθητών) χωρίς να χρειάζεται να έχουν πρόσβαση σε άλλες μεθόδους όπως κύκλους βασικής εκπαίδευσης ή ισοπέδωση γνώσεων.
Ως νέα εναλλακτική λύση σε αυτές τις αξιολογήσεις είναι αυτή του Χάουαρντ Γκάρντνερ, ο οποίος διακρίνει διαφορετικούς τύπους νοημοσύνης: λογική και μαθηματική νοημοσύνη, που συνεπάγεται τη χρήση δεξιοτήτων που σχετίζονται με την αριθμητική και τη λογική · γλωσσική και λεκτική νοημοσύνη, η οποία συνίσταται στη σωστή χρήση της γλώσσας · νατουραλιστική νοημοσύνη, η οποία είναι η ικανότητα να παρατηρείται επιστημονικά το φυσικό περιβάλλον. ενδοπροσωπική νοημοσύνη, η οποία είναι η ικανότητά μας να σταθμίζουμε τις πράξεις μας. διαπροσωπική νοημοσύνη, η οποία συνίσταται στην κοινωνική συσχέτιση · οπτική και χωρική νοημοσύνη, που συνδέεται με τη φαντασία και τη δημιουργία μέσω εικόνων. σωματική νοημοσύνη, η οποία συνίσταται στην ικανότητα αθλητισμού και σωματικής επιδεξιότητας. και τελικά, μουσική νοημοσύνη, που είναι η ικανότητα έκφρασης συναισθημάτων μέσω της μουσικής
Πολλές από αυτές τις νοημοσύνη του ανθρώπου δοκιμάζονται από ψυχολόγους και άλλους επαγγελματίες τη στιγμή, για παράδειγμα, της ανάλυσης ενός αιτούντος για μια εργασία. Για αυτό, δεν αρκεί μόνο με ένα τεράστιο πρόγραμμα σπουδών και εργασιακών εμπειριών, αλλά και η απόδοση της ομαδικής εργασίας, ο έλεγχος των συναισθημάτων, η ικανότητα ομιλίας στο κοινό και η έκφραση ιδεών και η ικανότητα να ξεπεραστούν προβλήματα ή συγκρούσεις. Μέσα από κρυφές δοκιμές, όπως σχέδια, τραγούδια ή κείμενα ανάγνωσης, μπορούν να αξιολογηθούν οι στάσεις και οι ικανότητες του ατόμου σε σχέση με τα συναισθήματα, τις λεκτικές, τις ενέργειες και τις ψυχικές ικανότητες.
Αναμφίβολα, οι νέες προοπτικές σχετικά με την αξιολόγηση της διάνοιας είναι πολύ πιο περιεκτικές και ολοκληρωμένες, αποφεύγοντας να περιορίζονται στο λογικό και μαθηματικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να θεωρηθεί σημαντική ή πιο σημαντική, στο βαθμό που σχετίζεται με εμάς, με τους συνομηλίκους μας και, τελικά, με την ευημερία μας. Με τα πιεστικά προβλήματα του άγχους, τις σχέσεις οικογένειας και ζευγαριών, την ομαδική εργασία και άλλες καταστάσεις της σημερινής ζωής, η συναισθηματική νοημοσύνη έχει γίνει μια πειθαρχία που προωθείται από ψυχολόγους και θεραπευτές, στο βαθμό που επιτρέπει τον εντοπισμό, τη διαχείριση και τον έλεγχο συναισθημάτων και συμπεριφορών που αποφεύγουν τις συγκρούσεις και Στη συνέχεια, επιτρέψτε την υπερνίκηση των τραυμάτων και των προσωπικών προβλημάτων, επίσης σε σχέση με την οικογένεια, το εργασιακό περιβάλλον ή οποιοδήποτε κοινωνικό περιβάλλον γενικά.
