ορισμός του χαρίσματος
Από την ελληνική γλώσσα (χαρίσμα, «θεϊκή εύνοια», «δώρο»), η λέξη χάρισμα έχει να κάνει με την κατοχή χαρακτηριστικών που μπορούν να μετατρέψουν ένα άτομο σε ένα ελκυστικό, παρακινητικό, σαγηνευτικό και μαγνητικό ον σε διαφορετικά επίπεδα. Ένα χαρισματικό άτομο είναι πάντα εκείνο που μπορεί να επικοινωνεί με άλλα άτομα, συνήθως με μεγάλες μάζες, με απλό και ελκυστικό τρόπο, διατηρώντας το ενδιαφέρον και προκαλώντας την προσοχή του τόσο για το περιεχόμενο όσο και για τις μορφές ενός συγκεκριμένου μηνύματος.
Το χάρισμα είναι μια ατομική ποιότητα που συνήθως αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία που έχουν σχέση με την προσωπικότητα ενός ατόμου, την ευκολία επικοινωνίας και την ευκολία έκφρασης. Αν και μπορεί επίσης να αποκτηθεί εθελοντικά, σε γενικές γραμμές, ένα χαρισματικό άτομο δεν χρειάζεται να εξαναγκάσει τις καταστάσεις στις οποίες αυτή η ποιότητα γίνεται ορατή, καθώς εμφανίζονται αυθόρμητα. Ένα χαρισματικό άτομο είναι γενικά ένα άτομο που απολαμβάνει να έχει την προσοχή ενός συγκεκριμένου κοινού ανθρώπων, να επικοινωνεί και να έχει επίσης ευκολία όταν δημιουργεί διαπροσωπικές σχέσεις.
Αν και το χάρισμα ενός ατόμου μπορεί να είναι παρόν σε πολλές στιγμές της καθημερινής ζωής στις οποίες δεν επιδιώκει να επικοινωνήσει κατευθυνόμενα ή συγκεκριμένα μηνύματα, σήμερα ο χάρισμα Ισχύει ειδικά για εκείνους τους δημοφιλείς ηγέτες (πολιτικούς, θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και ψυχαγωγικούς), οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να συλλάβουν ένα περισσότερο ή λιγότερο σημαντικό κοινό ανθρώπων για να μεταδώσουν προηγουμένως οργανωμένες και επιλεγμένες ιδέες και πεποιθήσεις.
Υπό αυτήν την έννοια, η πολιτική των μαζών του 20ού αιώνα έχει δει την εμφάνιση πολλών χαρισματικών ηγετών που έκαναν αυτήν την ποιότητα τη βάση της επαφής τους με το κοινό. Αν και πολλοί από αυτούς χρησιμοποίησαν αυτό το χάρισμα με θετικό τρόπο, όπως ο Martin Luther King, ο John F. Kennedy, ο Πάπας John Paul II, ο Ghandi, ο John Lennon και ο Bono, πολλοί άλλοι χρησιμοποίησαν αυτές τις δεξιότητες για αρνητικούς πολιτικούς σκοπούς. Όπως ο Adolf Hitler, Benito Μουσολίνι, Τζόζεφ Στάλιν, μεταξύ άλλων.
