ορισμός της δικαιοδοσίας
Η έννοια της δικαιοδοσίας μας έρχεται από τον Μεσαίωνα, οπότε η δυτική κοινωνία οργανώθηκε σε σαφώς καθορισμένες και δομημένες κοινωνικές τάξεις γύρω από τις δραστηριότητες που πραγματοποίησαν. Έτσι, η δικαιοδοσία ήταν ένα σύνολο νόμων ή νομικών κωδικών που ανήκαν σε κάθε συγκεκριμένη περιουσία και που διέπουν τη δραστηριότητα, καθώς και πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής. Ο χάρτης έγινε επίσης κατανοητός ως προνόμιο που έδωσε ο βασιλιάς ή ο φεουδαρχικός κύριος στους υπηκόους του, ώστε να μπορούν να οργανωθούν κοινωνικά και οικονομικά. Σήμερα, ο όρος εφαρμόζεται ειδικά στα δικαστικά και πολιτικά πεδία.
Η δικαιοδοσία προϋποθέτει πάντα μια έννοια της περιφερικότητας, όχι απαραίτητα γεωγραφική αλλά ίσως θεσμική ή διοικητική. Ο χάρτης είναι, όπως ειπώθηκε, το σύνολο των νόμων που ανήκουν σε μια περιοχή και που την ταυτοποιούν, διαφοροποιώντας έτσι από τους άλλους. Αυτό ισχύει επίσης για ιδρύματα, για παράδειγμα τη στρατιωτική δικαιοδοσία, τη θρησκευτική δικαιοδοσία κ.λπ. Όλες αυτές οι ιδέες υπονοούν ότι η δικαιοδοσία είναι συγκεκριμένη για κάθε αντικείμενο μελέτης και ότι στη συνέχεια η ισχύς της είναι συγκεκριμένη εντός των ορίων αυτής της περιοχής ή αυτού του ιδρύματος.
Επιπλέον, επί του παρόντος ο όρος δικαιοδοσία χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στον πολιτικό τομέα όταν αναφέρεται στα δικαιώματα ή τα προνόμια που έχουν ορισμένοι δημόσιοι αξιωματούχοι και τα προστατεύουν, ενώ διαρκούν στο αξίωμα, από πιθανές πολιτικές δίκες, κατηγορίες ή δικαστικά μέτρα. Ο θεσμός δικαιοδοσίας στον πολιτικό τομέα έχει σκοπό να παρέχει πλήρη ελευθερία και ασφάλεια στους πολιτικούς, ώστε να μπορούν να εκτελούν το έργο τους χωρίς να πιέζονται από ιδιωτικά συμφέροντα. Ωστόσο, αυτός ο αριθμός γίνεται συχνά πρόβλημα αν ο εν λόγω υπάλληλος ενεργεί παράνομα ή παράνομα και δεν μπορεί να δικαστεί για τις πράξεις του μέχρι να αποχωρήσει από τη θέση του.
