ορισμός του υλισμού
Ο υλισμός είναι ένα ρεύμα της Φιλοσοφίας που προκύπτει αυστηρά και αποκλειστικά ως αντίθετο προς ένα άλλο, που ονομάζεται ιδεαλισμός, για να απαντήσει σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας για το τι έρχεται πρώτο: σκέψη ή υλικό.
Τότε και όπως είναι ήδη σαφές από το όνομα που του αποδόθηκε, ο υλισμός δίνει απόλυτη υπεροχή στον υλικό κόσμο, αφού το υλικό θα προηγείται πάντα της σκέψης.
Ο υλισμός ή εκείνοι που στοιχηματίζουν σε μια υλιστική αντίληψη του κόσμου θεωρούν ότι το σύμπαν είναι υλικό, δηλαδή υπάρχει έξω και ανεξάρτητα από τη συνείδηση που το σκέφτεται και η συνείδηση και η σκέψη είναι μόνο ιδιότητες αυτού σε μια υψηλή κατάσταση. Επιπλέον, προωθεί ότι η ύλη δεν δημιουργήθηκε από το τίποτα, ότι σίγουρα θα συνεχίσει να υπάρχει στην αιωνιότητα και ότι τόσο ο κόσμος όσο και οι κανονικότητές του μπορούν να γίνουν γνωστοί.
Αν και πολλοί πιστεύουν διαφορετικά, επειδή δεν το γνωρίζουν, ο υλισμός δεν είναι ένα θέμα που άρχισε να ανησυχεί και να προσελκύσει την προσοχή των φιλοσόφων της χρυσής εποχής της Ελλάδας, αλλά οι αιγυπτιακοί και βαβυλωνιακοί πολιτισμοί της πρώτης δεύτερης χιλιετίας πίστεψαν ήδη και αυτοί υποστήριξε την υλική προέλευση πολλών φυσικών φαινομένων.
Εν τω μεταξύ και ήδη στην Αρχαία Ελλάδα, όπου το ζήτημα αντιμετωπίστηκε ευρέως, ο στοχαστής Δημόκριτος θα εμβαθύνει το θέμα περαιτέρω, προωθώντας την ατομική θεωρία της δομής της ύλης. Σύμφωνα με τον Δημόκριτο, η βασική αρχή του κόσμου είναι το κενό και τα άτομα που κινούνται μέσα του, βρίσκουν και σχηματίζουν διαφορετικά σώματα και την ψυχή των ανθρώπων, που εξαφανίζεται όταν πεθάνει το σώμα.
Και από την άλλη πλευρά, επίσης, έχουμε τον Αριστοτέλη, ο οποίος, αν και λιγότερο αφοσιωμένος από τον Δημόκριτο, προώθησε επίσης τον υλισμό θεωρώντας ότι όλα τα πράγματα είχαν μια πρώτη ύλη στη βάση τους, αν και στη σκέψη του, αυτό χαρακτηρίζεται από την έλλειψη μορφής του και αποφασιστικότητα.
