ορισμός του αρπακτικού
Ο όρος αρπακτικός είναι ένα χαρακτηριστικό επίθετο που χρησιμοποιείται κυρίως σε δύο πολύ διαφορετικές αισθήσεις, αφενός, στο εκείνα τα άτομα που τείνουν σε εγκληματικές ενέργειες Συνήθως ονομάζονται αρπακτικά, ή εάν δεν είναι, εάν πρόκειται για συγκεκριμένη και μοναδική εγκληματική ενέργεια ή συμπεριφορά, θα λέγεται ότι είναι αρπακτικό. Η επιθετική του δράση είναι το κύριο πρόβλημα του να πιστεύει ότι δεν είχε καμία σχέση με τη ληστεία.
Και η άλλη χρήση που δίνεται στον όρο εμφανίζεται στο ζωολογία, αφού έχει οριστεί μαζί του εκείνα τα πουλιά που περιλαμβάνουν παραγγελίες falconiform και strigiform. Επομένως, όλα τα κατάλληλα και σχετικά με αυτά θα ταξινομηθούν ως αρπακτικά. Ο αετός είναι πιστός εκθέτης ενός αρπακτικού πουλιού.
Εν τω μεταξύ, πτηνά αρπακτικά Είναι εκείνα τα πουλιά που κυνηγούν το φαγητό τους μέσα από το κυρτό, σκληρό ράμφος τους που καταλήγει σε σημεία και ειδικά τα νύχια τους, πολύ, πολύ αιχμηρά, θα είναι αυτά που λειτουργούν ως λεία στις συλλήψεις τους.
Τα αρπακτικά συνήθως διακρίνονται σε ημερήσια αρπακτικά και νυχτερινά αρπακτικά. Μεταξύ των ημερήσιων, ξεχωρίζουν τα εξής: αετός, osprey, γεράκια, γεράκια, γύπες του παλιού κόσμου, γεράκια, αλκοτάνες, γεράκια, merlin, γραμματέας και γύπες του νέου κόσμου. και ανάμεσα στο νυχτερινό: κουκουβάγιες, κουκουβάγιες και κουκουβάγιες.
Γελοιογραφία είναι το επίσημο όνομα που δίνεται στο κυνήγι στα αρπακτικά πουλιά. Το προαναφερθέν είναι μια δραστηριότητα που πραγματοποιήθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, περίπου 4 χιλιάδες περίπου και ήταν πολύ συχνή κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Τότε, σταδιακά μειώνεται, εξαφανίζεται απευθείας στο δέκατο έβδομο αιώνα. Ενώ, Ισπανός περιβαλλοντολόγος Félix Rodríguez de la Fuente , ήταν ο σύγχρονος υποστηρικτής της προαναφερθείσας δραστηριότητας, καθώς και ο κορυφαίος ειδικός στον κόσμο για τα αρπακτικά.
