ορισμός της υπόθεσης
ΕΝΑ υπόθεση αποδεικνύεται ότι είναι θεωρώντας ένα ζήτημα ή μια κατάσταση ως αληθινή. “Αν δεν πάμε στο πάρτι γενεθλίων της, σίγουρα, Μαρία, θα είναι πολύ θυμωμένη, θα πρέπει να κάνουμε την προσπάθεια.”
Γεγονότα που λαμβάνονται για ορισμένους με βάση πεποιθήσεις, εμπειρίες, δεδομένα, ακόμη και αν δεν έχουν επαληθευτεί
Επίσης, αυτό που υποθέτουμε ή θεωρούμε δεδομένο είναι μια υπόθεση. "Υποθέτω ότι το αεροπλάνο πρέπει να έχει φτάσει, πρέπει να βιαζόμαστε.”
Και μετά από εντολή του λογική, μια υπόθεση υπονοεί το έννοια μιας λέξης αντί για άλλη.
Όποτε υποθέτουμε κάτι θα φτιάχνουμε εικασία, δηλαδή, σχηματίζοντας μια γνώμη βασισμένη στα γεγονότα και τις παρατηρήσεις που κάνουμε, ή αποτυχία, μέσω συγκρίσεων που κάνουμε σε σχέση με παρόμοια γεγονότα ή καταστάσεις που έχουμε ήδη περάσει στο παρελθόν, ή επίσης από τη διαχείριση ορισμένων πληροφορίες ή δεδομένα που έρχονται σε εμάς για ένα θέμα, και που κατά περίπτωση μας επιτρέπουν να βρούμε κάτι.
Διαφορά με την υπόθεση και τα εμφανή χαρακτηριστικά
Παρόλο που η υπόθεση και η υπόθεση αναφέρονται εναλλακτικά με υποτροπή, δεν είναι οι ίδιες, πολύ μακριά από αυτήν, καθώς η υπόθεση είναι το επόμενο βήμα που προχωρεί στο προσωρινό συμπέρασμα ενός έργου, το οποίο προκύπτει ειδικά από την παρατήρηση και τον πειραματισμό της υπόθεσης στο ερώτηση.
Έτσι, για να το αναγνωρίσουμε καλύτερα, σε μια υπόθεση, βρίσκουμε πάντα τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: τα δεδομένα που αποδίδονται είναι πραγματικά, τα δεδομένα αναφέρονται ως ασφαλή, δεν υπάρχει διερεύνηση γύρω από τα δεδομένα, οι συνέπειες προκύπτουν από τα προσφερόμενα δεδομένα και βασίζεται αποκλειστικά στην κερδοσκοπία και στις απόψεις των εμπλεκόμενων φορέων.
Η υπόθεση αποδεικνύεται ότι είναι μια δραστηριότητα που τα ανθρώπινα όντα ασκούν συχνά στο άπειρο των περιοχών στις οποίες παρεμβαίνουμε. Στην προσωπική μας ζωή, στη δουλειά, μεταξύ άλλων, οι υποθέσεις συνήθως προκύπτουν μπροστά στις διαφορετικές καταστάσεις που προκύπτουν ή αναμένεται να συμβούν.
Με άλλα λόγια, είναι μια τυπικά ανθρώπινη δράση, συχνά αναπόφευκτη και πραγματοποιείται φυσικά.
Τώρα, μερικές φορές η διαίσθηση, η εμπειρία, οι πληροφορίες ή αυτό που πιστεύουμε, μας αποτυγχάνει και στη συνέχεια μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις που δεν συμβαίνουν ή είναι αληθινές, και σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να προκαλέσουμε τον θυμό των ατόμων που εμπλέκονται.
Προφυλάξεις κατά την εικασία για τρίτους
Πρέπει πάντα να είστε πολύ προσεκτικοί όταν μαντεύετε και ειδικά αν το κάνετε σε ευαίσθητα τρίτα μέρη, μερικές φορές, είναι καλύτερα να περιμένετε να συμβούν πράγματα και να έχουν τα αποτελέσματά τους, παρά να προβλέψετε σκέψη ή να κάνετε κάτι.
Για παράδειγμα, η αδερφή μου μου δανείζει πάντα ρούχα και γι 'αυτό αποφασίζω να της φορέσω ένα φόρεμα χωρίς να τη συμβουλευτώ γιατί υποθέτω ότι δεν θα την ενοχλήσει, αλλά ωχ, αυτό συμβαίνει και αναστατώνεται, γιατί αυτό το φόρεμα που χρησιμοποίησα ήταν καινούργιο και δεν το είχε φορέσει.
Αυτό που υποθέτουμε είναι αληθινό ακόμη και όταν δεν συνέβη στην πραγματικότητα ή δεν υπάρχουν αποδείξεις.
Μπορώ να δω μια φίλη να κλαίει και να υποθέσω ότι το κάνει επειδή πάλεψε με τον σύντροφό της, αλλά μέχρι να το επιβεβαιώσει, δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, γιατί μπορεί να κλαίει επειδή χτυπήθηκε ή επειδή έχασε τη δουλειά της, μεταξύ πολλών δυνατότητες.
Σε πλαίσια ή καταστάσεις όπως αυτές που αναφέρονται, η υπόθεση μπορεί να μας φέρει ένα πρόβλημα καθώς έχουμε ήδη επισημάνει ή κάνουμε μόνο ένα λάθος που δεν έχει σοβαρές συνέπειες, ωστόσο, υπάρχουν τομείς στους οποίους η υπόθεση δεν έχει καμία αξία με κανέναν τρόπο και επομένως η υπόθεση είναι ανέφικτη.
Η δικαιοσύνη, για να είμαστε πιο συγκεκριμένες και σαφείς, δεν μπορεί να υποθέσει την ενοχή ή την αθωότητα ενός ατόμου υπό οποιαδήποτε άποψη και ότι η υπόθεση είναι η βάση της ετυμηγορίας του.
Τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν και η επιβεβαίωση των μαρτύρων πρέπει να είναι οι ρίζες της απόφασής σας και όχι μια υπόθεση, μιλάμε για την ελευθερία ή όχι ενός ατόμου και αυτό δεν μπορεί να εξαρτάται από μια υπόθεση.
