ορισμός του κατάγματος
ΕΝΑ κάταγμα Είναι ένας τραυματισμός στον οποίο το οστό χωρίζεται ή κατακερματιστεί. Αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα τραύματος στο οστό κατά τη διάρκεια πτώσης, ατυχήματος ή αθλητικής πρακτικής. Ωστόσο, είναι πιθανό το κόκκαλο να σπάσει ως αποτέλεσμα καταστάσεων που το εξασθενίζουν και προκαλούν να χάσει τη δύναμή του, όπως ασθένειες όπως η οστεοπόρωση.
Υπάρχουν τέσσερις τρόποι με τους οποίους ένα κόκκαλο μπορεί να σπάσει:
Σχισμή. Υπάρχει ένα σπάσιμο στο οστό που δεν καλύπτει ολόκληρη τη διάμετρο του.
Κάταγμα μη τοποθετημένο. Σε αυτήν την περίπτωση το οστό χωρίζεται αλλά τα σπασμένα άκρα παραμένουν ευθυγραμμισμένα μεταξύ τους.
Μετατοπισμένο κάταγμα. Σε αντίθεση με το προηγούμενο, τα άκρα των οστών έχουν μετατοπιστεί από τη θέση τους και δεν είναι ευθυγραμμισμένα.
Ανοιχτό κάταγμα. Είναι η πιο σοβαρή μορφή κατάγματος, σε αυτό τα άκρα του σπασμένου οστού λειτουργούσαν ως στοιχείο που κόβει τους μαλακούς ιστούς όπως ο μυς και ακόμη και το δέρμα. Σε αυτόν τον τύπο κατάγματος υπάρχουν πολύ βαθιές πληγές δέρματος μέσω των οποίων μπορούν να φανούν θραύσματα ή άκρα του οστού. Αυτοί οι λογαριασμοί συνοδεύονται συχνά από βαριά αιμορραγία.
Πώς να αναγνωρίσετε ένα κάταγμα;
Ο τραυματισμός ενός οστού συνοδεύεται από απώλεια αίματος και σχηματισμό αιματώματος, το οποίο μαζί με τη φλεγμονή καθιστά την περιοχή πρησμένη και επώδυνη.
Τα κατάγματα είναι πολύ εύκολο να αναγνωριστούν όταν είναι ανοιχτά κατάγματα, στα οποία μπορείτε να δείτε τα άκρα των οστών να κολλούν έξω από το δέρμα. Σε κλειστά κατάγματα είναι επίσης εύκολο να εντοπιστούν τα κατάγματα όταν τα άκρα των οστών κινούνται εκτός τόπου, αυτό παράγει παραμόρφωση στην περιοχή, πολύς πόνος όταν αγγίζεται ή κινητοποιείται και απώλεια ικανότητας κίνησης της δομής όπου βρίσκεται ο τραυματισμός.
Στην περίπτωση μη εκτοπισμένων καταγμάτων, όπου παρόλο που το κόκκαλο είναι σπασμένο, τα άκρα του είναι τοποθετημένα στη θέση τους, είναι πιο δύσκολο να το εντοπίσουμε, στην πραγματικότητα πολλές φορές άτομα που έχουν υποστεί τραύμα και έχουν πολύ έντονο πόνο - που έχουν προτιμήσει για οδήγηση στο σπίτι - εκπλήσσονται όταν μια ακτινογραφία αποκαλύπτει ότι υπήρχε κάταγμα. Το κυρίαρχο σύμπτωμα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ένας πολύ έντονος, καλά εντοπισμένος πόνος, ο οποίος εντείνεται όταν αγγίζετε το σημείο του τραύματος και ο οποίος επιδεινώνεται με την κινητοποίηση, αυτός ο πόνος δεν εξαφανίζεται με τη χρήση παυσίπονων, γεγονός που κάνει το άτομο να πάει στο γιατρό που δείχνει κάταγμα.
Μπορεί ένα κάταγμα να εμφανιστεί αυθόρμητα χωρίς τραύμα;
Αν και φαίνεται εκπληκτικό, τα οστά μπορούν να σπάσουν από προσπάθειες τόσο απλές όσο το φτέρνισμα ή το αγκάλιασμα. Προφανώς είναι ένα εξασθενημένο και πολύ εύθραυστο οστό, όπως συμβαίνει σε άτομα που πάσχουν από ασθένειες όπως οστεοπόρωση, ο ατελής οστεογένεση ή στην περίπτωση του οστά που έχουν προσβληθεί από μεταστάσεις όγκου.
ΕΝΑ «αυθόρμητο» κάταγμα Πολύ συχνό είναι το σπονδυλικό κάταγμα, οι σπόνδυλοι της σπονδυλικής στήλης, εξασθενημένοι από οστεοπόρωση, κατάρρευση και κατάρρευση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί ηλικιωμένοι βγαίνουν μπροστά με μια πολύ έντονη πλάτη στην πλάτη τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σπόνδυλοι, όταν καταρρέουν, έχουν τη μορφή σφήνας που προκαλεί αυτόν τον τύπο παραμόρφωσης.
Πώς αντιμετωπίζονται τα κατάγματα;
Υπάρχουν δύο τύποι θεραπείας για κατάγματα: ορθοπεδική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία.
Ορθοπεδική θεραπεία. Όταν συμβαίνει το κάταγμα και τα οστά δεν κινούνται, είναι πιθανό να ενοποιηθούν ακινητοποιώντας την πληγείσα περιοχή, γιατί χρησιμοποιούνται υλικά όπως σοβά ή υαλοβάμβακας, υπάρχουν επίσης συσκευές ακινητοποίησης που ονομάζονται νάρθηκες. Αυτή η θεραπεία διαρκεί αρκετές εβδομάδες.
Χειρουργική θεραπεία. Όταν το κάταγμα είναι εκτοπισμένου ή ανοιχτού τύπου, ο μόνος τρόπος για να επανασυνδεθεί το οστό και να ευθυγραμμιστεί καλά, είναι τοποθετώντας μεταλλικά στοιχεία που συγκρατούν τα άκρα μεταξύ τους. Για αυτό, χρησιμοποιείται υλικό τιτανίου, κυρίως πλάκες, ράβδοι και βίδες, στην περίπτωση καταγμάτων που καλύπτουν τα άκρα των οστών, όπως η κεφαλή του μηρού, το κάταγμά του που εμφανίζεται κυρίως στους ηλικιωμένους, διορθώνεται με αντικατάσταση αρθρώσεων με μεταλλική πρόσθεση.
